مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

چکیده

  زمینه و هدف: پراکسیداسیون لیپیدی به عنوان یک رویداد کلیدی در پیدایش آترواسکلروز مورد توجه قرار گرفته است. شواهد حاکی از آن است که تغییرات اکسیداتیو اسیدهای آمینه موجود در LDL منجر به تبدیل آن به شکل آتروژنیک شده که به وسیله ماکروفاژها برداشت می‎گردد. بنابراین کاهش تغییرات اکسیداتیو لیپوپروتئین‌ها از طریق افزایش ظرفیت آنتی‎اکسیدانی پلاسما می‎تواند روش مؤثری در جلوگیری از بیماری‌های قلبی عروقی باشد. هدف در این مطالعه بررسی اثرات آنتی‎اکسیدانی و آنتی‎آتروژنیک اسید آمینه ال- ایزولوسین در خرگوش‌های با کلسترول بالا بوده است.

  مواد و روش‎ها: در این مطالعه تجربی تعداد 15 عدد خرگوش نر سفید انتخاب و به سه گروه پنج‎تایی ( گروه‌های کنترل نرمال، کنترل پرکلسترول و پرکلسترول تحت درمان با اسید آمینه ایزولوسین) تقسیم شده و به مدت 5 هفته تحت رژیم‌های غذایی خاص قرار گرفتند. فاکتورهای بیوشیمیایی تری‎گلیسرید (TG) ، کلسترول تام، لیپوپروتئین با دانسیته پایین (LDL-C) ، لیپوپروتئین با دانسیته بالا (HDL-C) ، ظرفیت آنتی‎اکسیدانی (AC) ، مالون‌دی‎آلدئید (MDA) و دی‎ان‌های کونژوگه (CD_S) در نمونه‎های خونی اندازه‎‎گیری گردید . بافت‌های شریان‌های کرونری نیز جدا شده و جهت ارزیابی بافت‌شناسی مورد بررسی قرار گرفتند.

  یافته‌ها: غلظت CD_S پلاسما در گروه تحت درمان با ایزولوسین در مقایسه با گروه کنترل پرکلسترول کاهش داشت ولی این تفاوت معنی‎دار نبود. میزان کلسترول تام، LDL-C ، HDL-C و AC پلاسما در گروه تحت درمان با ایزولوسین در مقایسه با گروه کنترل پرکلسترول افزایش نشان داد در حالی که میزان TG و MDA کاهش معنی‎داری داشت (05/0 p< ) . اندازه نسبی رگه‌های چربی تشکیل شده در عروق کرونری گروه‌های تحت درمان با ایزولوسین نسبت به گروه کنترل پرکلسترول کاهش داشت (05/0 p< ).

  نتیجه‎گیری: نتایج به دست آمده نشان داد که اسیدآمینه ال- ایزولوسین با افزایش میزان ظرفیت آنتی‎اکسیدانی پلاسما و کاهش پراکسیداسیون لیپیدی از تشکیل رگه‎های چربی در حیوانات پرکلسترول ممانعت به عمل آورده است.

  واژه‎های کلیدی: آترواسکلروز، آنتی‎اکسیدان، رگه‎های چربی، ال- ایزولوسین، کلسترول