زمینه و هدف: با توجه به فراوانی بیماری سل در زندانیان، مطالعه حاضر به بررسی وضعیت این بیماری در بین زندانیان زندانهای استان مازندران میپردازد تا با بهرهگیری از نتایج آن، پیشنهاداتی جهت کنترل بهتر این بیماری ارائه گردد.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال 1387 در بین تمامی زندانیان استان مازندران که در زمان انجام مطالعه در زندان حضور داشتند (2405 نفر) انجام شده است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامهای شامل 9 سؤال دموگرافیک و 11 سؤال تخصصی بود. دادهها با بهرهگیری از آزمونهای آماری توصیفی تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: از کل زندانیان شرکتکننده در مطالعه، 2227 نفر (6/92%) مرد و 178 نفر (4/7%) زن بودند. میانگین سن افراد مورد مطالعه 24/1 ± 8/26 سال بود. از نظر مدت اقامت در زندان، 1008 نفر (9/41%) بیشتر از 6 ماه در زندان حضور داشتند. هفت نفر از زندانیان (3/0%) از نظر HIV مثبت بودند. 136 نفر (7/5%) از زندانیان سرفه طول کشیده بیش از دو هفته داشتند. اسمیر خلط 2 نفر (1/0%) از افراد تحت بررسی، مثبت گزارش شد و 2 نفر (1/0%) مبتلا به سل خارج ریوی بودند.
نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش، میزان شیوع سل ریوی اسمیر مثبت در زندانهای مازندران، بالا بوده و 7/17 برابر جامعۀ عادی است، از این رو، تدوین و اجرای مستمر یک برنامۀ اثربخش کنترل سل در زندانها ضروری میباشد.
واژههای کلیدی : سل ریوی، سل خارج ریوی، زندانیان
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |