مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

  زمینه و هدف: داروهای شیمیایی موجود تاکنون نتوانسته‌اند درمان کاملاً مطمئنی برای انواع صرع باشند . با توجه به عوارض کمتر گیاهان دارویی، در این تحقیق اثر عصاره شوید ( Anethum graveolens L . ) بر تشنجات ناشی از تزریق پنتیلن‌تترازول ( Pentylentetrazol PTZ ) مورد بررسی قرار گرفت.

  مواد و روش‌ها: در این تحقیق تجربی از 110 موش سوری نر استفاده شد. پس از تعیین حداکثر مقدار قابل تحمل غیرکشنده، مقادیر 250، 400 و 500 میلی‌گرم بر کیلو‌گرم عصاره آبی و 250، 1000، 2500 و 3500 میلی‌گرم بر کیلوگرم عصاره‌ هیدروالکلی انتخاب و 30 دقیقه قبل از تزریق PTZ به صورت داخل صفاقی تزریق شد . مدت زمان تأخیری تا مرحله اول ( Stage 1 Latency S₁L ) ، مدت زمان تأخیری تا مرحله پنجم تشنج ( Stage 5 Latency S₅L ) و مدت زمان تأخیری تا زمان مرگ حیوان ( Dead time latency DTL ) پس از تزریق PTZ در گروه‌های مورد بررسی ثبت شد. اطلاعات با استفاده از آزمون‌های ANOVA یک‌طرفه و دو‌طرفه تجزیه و تحلیل شدند.

  یافته‌ها: تزریق داخل صفاقی 500 میلی‌گرم بر کیلوگرم عصاره آبی، S₁L ، S₅L و DTL را به طور معنی‌داری افزایش داد (به ترتیب 01/0 p< ، 05/0> p و 01/0> p ). غلظت 400 میلی‌گرم بر کیلوگرم عصاره آبی موجب افزایش معنی‌دار، S₁L و DTL شد (به ترتیب 05/0> p و 01/0> p ). غلظت 250 میلی‌گرم بر کیلوگرم کمیت‌های اندازه‌گیری شده را افزایش معنی‌داری نداد. تزریق داخل صفاقی عصاره هیدروالکلی با غلظت‌های 1000، 2500 و 3500 میلی‌گرم بر کیلوگرم کمیت‌های اندازه‌گیری شده را به طور معنی‌داری افزایش داد اما با غلظت 250 میلی‌گرم بر کیلوگرم فقط S₁L و DTL افزایش معنی‌دار نشان داد (به ترتیب 05/0> p و 01/0> p ) . تفاوت معنی‌داری بین گروه‌های عصاره آبی و هیدروالکلی به جز در DTL مشاهده نشد.

  نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این تحقیق به نظر می‌رسد که عصاره آبی و هیدروالکلی شوید اثرات محافظتی بر سیستم عصبی دارد و شدت تشنجات صرعی ناشی از پنتیلن‌تترازول را کاهش می‌دهد.

  واژه‌های کلیدی: تشنج، صرع، پنتیلن‌تترازول، عصاره شوید، موش سوری‏‏