چکیده

  زمینه و هدف: پیوند اعضاء به دنبال عرضه سیکلوسپورین دچار تحولی شگرف گردیده است. با توجه به افزایش بروز عفونت سیتومگالوویروس در افراد دریافت کننده پیوند اعضا و هم‌چنین تناقضات موجود در ارتباط با مصرف سیکلوسپورین و بروز عفونت و بیماری سیتومگالوویروس، مطالعه حاضر با هدف تعیین مقدار خونی سیکلوسپورین و فراوانی عفونت سیتومگالوویروس در دریافت‌کنندگان پیوند کلیه انجام گرفته است.

  مواد و روش‌ها: روش تحقیق، توصیفی بوده که به بررسی میزان مقدار سرمی سیکلوسپورین در گیرندگان پیوند کلیه در بیمارستان شهید دکتر لبافی‌نژاد تهران در سال‌های 1380-1379 پرداخته و ارتباط بین مقدار سرمی سیکلوسپورین و بروز عفونت سیتومگالوویروس در طی 100 روز پس از پیوند را بررسی کرده است.

  یافته‌ها: از 454 مورد پیوند کلیه، 57 نفر (6/12%) در طی 100 روز پس از پیوند دچار عفونت شدند. حداقل زمان بروز عفونت روز بیستم و حداکثر روز نود و نهم و به طور متوسط، روز پنجاه و ششم بعد از جراحی بوده است. میانگین مقدار سرمی سیکلوسپورین بین افراد دچار عفونت تا زمان بروز عفونت معادل 8/353 نانوگرم در میلی‌لیتر و در افراد بدون بروز عفونت طی مدت زمان مشابه، معادل 310 نانوگرم در میلی‌لیتر به دست آمده که اختلاف این دو میانگین از نظر آماری معنی‌دار است (05/0 p< ).

  نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه ما حاکی از ارتباط بین مقدار سرمی سیکلوسپورین و بروز عفونت سیتومگالوویروس می‌باشد. پیشنهاد می‌شود که در حد امکان سطوح سرمی زیر 300 نانوگرم در میلی‌لیتر نگاه داشته شوند، تا ضمن برخورداری از اثر بخشی دارو، شانس بروز عفونت سیتومگالوویروس در حداقل باشد.

  واژه‌های کلیدی: سیتومگالوویروس، سیکلوسپورین، پیوند کلیه