زمینه و هدف: آموزش تخصصی دندانپزشکی یک تصمیم انتخابی و شخصی برای دستیابی به افزایش معلومات و مهارت‌ها است که دلایل گوناگونی دارد. از این رو، هدف مطالعه حاضر، به منظور ارزیابی میزان و علل اشتیاق به ادامه تحصیل در دانشجویان دندانپرشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان ‌طراحی گردید.

  مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی که در سال 1390 انجام گرفت، تمامی دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان شرکت داشتند. اطلاعات به صورت مصاحبه فردی و به وسیله پرسشنامه‌ای حاوی سؤالاتی در مورد خصوصیات فردی، علل علاقه‌مندی و عدم علاقه‌مندی به ادامه تحصیل و سه رشته تخصصی مورد علاقه دانشجویان جمع‌آوری گردید. سؤالات بر اساس مقیاس پنج درجه‌ای لیکرت طراحی شدند. داده‌ها به وسیله آمار توصیفی، آزمون‌ t و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل گردیدند.

  یافته‌ها: در این مطالعه تمامی 137 دانشجوی دندانپزشکی با میانگین سنی 4/2±2/22 سال شرکت کردند که 7/57% آنان دختر بودند. اکثریت دانشجویان (6/87%) علاقه‌مند به ادامه تحصیل بودند. افزایش مهارت بالینی و معلومات، کسب موقعیت اجتماعی بهتر، دستیابی به کار بهتر و ارتقای منزلت شغلی مهم‌ترین علل ادامه تحصیل ذکر شدند. تمایل به شروع به کار بعد از تحصیل و خستگی از تحصیل از مهم‌ترین علل عدم‌ علاقه‌مندی به ادامه تحصیل بود. سه رشته‌ تخصصی مورد علاقه دانشجویان به ترتیب عبارت بودند از: ارتودنسی (3/53%)، جراحی فک و صورت (6/14%)، دندانپزشکی ترمیمی (8%) .

  نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که اکثریت دانشجویان دندانپزشکی برای افزایش مهارت بالینی و معلومات، کسب موقعیت اجتماعی بهتر، اشتیاق به ادامه تحصیل دارند و ارتودنسی انتخاب اول اغلب آنان است.

  واژه‌های کلیدی: اشتیاق به ادامه تحصیل، دانشجوی دندانپزشکی، آموزش دندانپزشکی، رشته‌های تخصصی دندانپزشکی