gte vml 1]>
زمینه
و هدف:
اکثر تصادفات میتواند به طور مستقیم به عوامل انسانی
نسبت داده شوند. هدف از این پژوهش، تعیین روایی و پایایی پرسشنامه رفتار ناایمن
رانندگان در شرکت اتوبوسرانی شهری است.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی بر روی 168 نفر (به منظور
تحلیل عامل اکتشافی) و 161 نفر (به منظور تحلیل عامل تأییدی) از رانندگان اتوبوس
شهر تهران انجام شده است. در این مطالعه، از روش نمونهبرداری تصادفی طبقهای برای
انتخاب رانندگان استفاده گردید و تعداد نمونهها بر اساس تعداد موارد پرسشنامه
انتخاب شدند. در مطالعه حاضر، موارد پرسشنامه رفتار ناایمن رانندگان اتوبوس بر
اساس نسخه فارسی پرسشنامه رفتار ناایمن عموم رانندگان به دست آمد. برای تعیین فاکتورهای
پرسشنامه از تحلیل عامل اکتشافی با روش استخراج عاملیابی محور اصلی و چرخش
واریماکس و برای تأیید فاکتورها از تحلیل عامل تأییدی استفاده شد. برای انجام
تحلیل عامل اکتشافی از آزمونهای Kaiser-Meyer-Olkin، Bartlett
و استخراج عاملها و برای تحلیل عامل تأییدی از بارهای استاندارد، مقادیر t و برازش مدل استفاده شد.
یافتهها: نتایج تحلیل عامل اکتشافی، 4 عامل «تخلفات خطردار»،
«خطای سهوی و لغزش»، «تخلفات بزرگراه» و «اشتباهات»
را استخراج کرد. نتایج تحلیل عامل تأییدی نیز رابطه معنیدار بین متغیرهای آشکار
(سؤالات) و سازههای نهفته (فاکتورها) را تأیید و نشان داد که ساختار 4 فاکتوری و 3
فاکتوری از برازش قابل قبولی در نمونهها برخوردارند.
نتیجهگیری: پرسشنامه رفتار ناایمن رانندگان در بین رانندگان
اتوبوس از روایی و پایایی مناسبی برخوردار است، بنابراین، استفاده از این ابزار در
تحقیقات آینده مورد حمایت و قابل اعتماد است.
واژههای کلیدی: روایی و پایایی، پرسشنامه، راننده، اتوبوس،
تحلیل عاملی
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |