زمینه و هدف: دیابت قندی یکی از شایع‌ترین بیماری‌های متابولیکی بوده و از طریق افزایش استرس اکسیداتیو باعث ایجاد آسیب بیضه‌ می‌شود. استفاده از آنتی‌اکسیدان‌ها باعث کاهش استرس اکسیداتیو شده و میزان آسیب بیضه را کاهش می‌دهند. در این مطالعه تأثیر عصاره سیر بر میزان شاخص‌های استرس اکسیداتیو در بافت بیضه موش‌های صحرایی دیابتی مورد بررسی قرار گرفته است.

مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 24 سر موش صحرایی نر به طور تصادفی به 3 گروه، کنترل، دیابتی و دیابتی تیمار شده با عصاره سیر تقسیم شدند. گروه کنترل و دیابتی به میزان 1 میلی‌لیتر بر 100 گرم وزن بدن آب مقطر وگروه دیابتی تیمار شده با عصاره سیر نیز به میزان 1 میلی‌لیتر بر 100 گرم وزن بدن عصاره سیر به مدت 6 هفته دریافت کردند. دیابت از طریق تزریق داخل صفاقی تک دوز استرپتوزوتوسین (60 میلی‌گرم بر کیلوگرم) ایجاد شد. بعد از 6 هفته بیضه راست خارج شد و فعالیت آنزیم‌های استرس اکسیداتیو شامل مالون‌دی‌آلدئید، کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز مورد بررسی قرار گرفت.

یافته‌ها: درمان موش‌های صحرایی دیابتی با عصاره سیر به طور معناداری باعث کاهش سطح گلوکز خون گردید (001/0p<). همچنین، در طی دیابت مقدار مالون‌دی‌آلدئید افزایش یافته و میزان فعالیت آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز در بافت بیضه کاهش نشان داد و طی درمان با عصاره سیر، به طور معناداری بهبودی در این عوامل مشاهده گردید (001/0p<).

نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این مطالعه تأیید‌کننده نقش آنتی‌اکسیدانی عصاره سیر در بهبود آسیب‌های بیضه‌ای ناشی از دیابت می‌باشد.

واژه‌های کلیدی: استرس اکسیداتیو، دیابت شیرین، عصاره سیر، بیضه