جلد 13، شماره 9 - ( 11-1393 )                   جلد 13 شماره 9 صفحات 748-739 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


مرکزتحقیقات توسعه اجتماعی و ارتقا سلامت دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
چکیده:   (7485 مشاهده)

gte vml 1]> AWT IMAGEچکیده

زمینه و هدف: بیمارستان یکی از مهم‌ترین واحدهای اقتصادی در نظام سلامت هر کشوری است. لذا تمرکز بخش مهمی از مطالعات اقتصادی مربوط به خدمات سلامت بر بیمارستان، ضروری به نظر می‌رسد. هدف این مطالعه بررسی کارآیی بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه با استفاده از روش تحلیل فراگیر داده‌ها (DEA) Data Envelopment Analysis می‌باشد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی از داده‌های پانل استفاده شد و داده‌های مورد نیاز با استفاده از چک ‌لیست از بیمارستان‌های موردنظر جمع‌آوری گردید. برای اندازه‌گیری کارایی فنی بیمارستان‌ها از روش تحلیل فراگیر داده‌ها مبتنی بر نهاده استفاده شده است. متغیرهای نهاده (درون داد، منابع) شامل تعداد پزشک، تعداد پرستار، سایر پرسنل، تعداد تخت فعال و متغیرهای ستانده (برون داد، محصول) شامل پذیرش سرپایی، پذیرش بستری، تخت روز اشغالی و تعداد عمل جراحی بود. داده‌های حاصل از مطالعه با استفاده از روش تحلیل فراگیر داده‌ها آنالیز شده است.

یافته‌ها: میانگین کارایی فنی بیمارستان‌های مورد مطالعه 92/0 است. بنابراین ظرفیت ارتقای کارایی (به میزان 8%) در بیمارستان‌های مورد بررسی، بدون هیچ‌گونه افزایشی در هزینه‌ها و به کارگیری همان میزان از منابع وجود دارد. همچنین، بازدهی نسبت به مقیاس در این مطالعه ثابت بوده است، به طوری که 1% افزایش در مقدار بکارگیری کلیه منابع توسط بیمارستان‌ها، سبب 1% افزایش در ارایه خدمات آنها می‌شود.

نتیجه‌گیری: بیمارستان‌هایی که کارایی کمتری داشته‌اند، برای افزایش کارایی خود می‌توانند از بیمارستان‌های کارا و مرجع الگوبرداری کنند. مسئولین دانشگاه می‌توانند از رتبه کارایی بیمارستان‌ها برای بودجه‌ریزی و تأمین اعتبارات بیمارستان‌ها استفاده نمایند.

واژه‌های کلیدی: کارایی فنی، روش تحلیل پوششی داده‌ها، بیمارستان

متن کامل [PDF 209 kb]   (2554 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (1609 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مديريت و اطلاع رساني پزشكي
دریافت: 1393/2/22 | پذیرش: 1393/11/15 | انتشار: 1393/11/15

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.