gte vml 1]>
زمینه و هدف: مطالعات قبلی نشان دادهاند که سطح سرمی پروتئین واکنشگر -C
(CRP) به طور
معنیداری با مرگ و میر و عملکرد بیماران مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک در ارتباط است. برخی از مطالعات بیانگر ارتباط بین تنگی عروق خاصی از مغز با CRPدر بیماران
مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک میباشند. هدف از این
مطالعه بررسی ارتباط سطح
سرمی CRP با تنگی عروق داخل و خارج مغزی در
بیماران مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک حاد بود.
مواد
و روشها:
در این مطالعه مقطعی 90 بیمار مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک غیر آمبولی مورد ارزیابی
قرار گرفتند. تشخیص با معاینه فیزیکی، رد موارد آمبولی و تصویربرداری مغزی بود.
نمونه خون در 24 ساعت اول سکته مغزی جهت اندازهگیریCRP گرفته شد. همچنین داپلر سونوگرافی
عروق مغزی در 5 روز اول انجام شد. برای آنالیز دادهها از آزمونهای آماری مجذور کای و t مستقل استفاده گردید.
یافتهها: میانگین و انحراف معیار سطح CRP در بیمارانی که
دچار تنگی بودند33/1±58/7 میکروگرم
در میلیلیتر و در بیماران بدون تنگی 75/1±10/4 میکروگرم
در میلیلیتر بود (004/0=p).
همچنین، بین سطح سرمی CRPو تنگی ارتباط معنیداری وجود داشت (003/0=p). در بیماران با CRP غیرطبیعی بیشترین
عروق درگیر به ترتیب، شریان کاروتید داخلی، شریان
مغزی میانی و شریان مغزی قدامی و در بیماران
با CRP طبیعی بیشترین عروق درگیر به ترتیب، شریان
مغزی قدامی، شریان کاروتید داخلی و شریان مغزی میانی بودند. ارتباط معنیداری بین سطح سرمی CRP با محل تنگی عروق شریان کاروتید داخلی (015/0=p) و شریان مغزی میانی (006/0=p)
وجود داشت.
نتیجهگیری: در بیماران
مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک که سطح سرمی CRP آنها بالاست،
تنگی شریان کاروتید داخلی و
شریان مغزی میانی
شایعتر است. این یافته نشان میدهد ممکن است CRP
غیر طبیعی با تنگی برخی از عروق مغزی ارتباط بیشتری داشته باشد.
واژههای
کلیدی:
پروتئین واکنشگر -C ، سکته مغزی، تنگی عروق
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |