gte vml 1]>
زمینه و هدف: انسولین
فرآیندهای زیادی مانند شکلپذیری سیناپسی، یادگیری
و حافظه را در مغز تنظیم میکند. شواهد تجربی نشان میدهند که بین دیابت نوع 2 و
بیماری آلزایمر ارتباط وجود دارد. انسولین باعث تعدیل متابولیسم پروتئین پیش ساز آمیلوئید
بتا میشود. همچنین، انسولین تجمع داخل سلولی آمیلوئید بتا را کاهش میدهد. هدف ما
در مطالعه حاضر بررسی اثرات تزریق داخل بطنی متفورمین بر ذخیره حافظه موشهای
آلزایمری مدل استرپتوزوتوسین بود.
مواد
و روشها:
56 سر موش صحرایی نر ویستار (200 تا 250 گرم ) به 7 گروه کنترل، شم،
استرپتوزوتوسین، سالین+ استرپتوزوتوسین و متفورمین با سه دوز مختلف 50، 100 و 200
میلیگرم بر کیلوگرم + استرپتوزوتوسین تقسیم شدند. برای القای آلزایمر، استرپتوزوتوسین (3 میلیگرم بر کیلوگرم،
10 میکرولیتر) به صورت دو طرفه به درون بطنهای جانبی تزریق شد. دو هفته بعد موشها ی صحرایی در دستگاه
یادگیری احترازی آموزش داده شدند.
بلافاصله بعد از آموزش سالین (5 میکرولیتر) یا متفورمین
(50 و 100 و 200 میکروگرم بر کیلوگرم، 5 میکرولیتر) از طریق کانال راهنما به داخل
بطنهای طرفی موشها تزریق شد و دو روز بعد تست به خاطرآوری انجام
شد.
یافتهها: نتایج ما نشان
داد تزریق متفورمین بعد از آموزش به داخل بطنهای مغزی، ذخیره حافظه در موشهای
صحرایی آلزایمری را به صورت وابسته به دوز بهبود میبخشید، به طوری که زمان حضور
در ناحیه روشن در گروه متفورمین + استرپتوزوتوسین (200میکروگرم بر کیلوگرم) به طور
معنیداری بیشتر از گروه استرپتوزوتوسین به تنهایی بود.
نتیجهگیری: نتایج نشان میدهد
که استفاده از متفورمین میتواند برای درمان بیماری آلزایمر مفید باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |