مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

gte vml 1]> چکیده 

زمینه و هدف: خودکشی یکی از اختلالات سلامت اجتماعی و روانی است که به عنوان یک مشکل جدی در بهداشت عمومی به شمار می‌آید، به طوری که این مشکل توجه ویژه‌ای در سطوح اول و دوم مراقبت‌های بهداشتی به خود اختصاص داده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی اپیدمیولوژی خودکشی موفق ارجاع شده به اداره کل پزشکی قانونی استان فارس طی سال‌های 1390-1382 طراحی گردید.

مواد و روش‌ها: مطالعه مقطعی حاضر بر روی 1815 مورد خودکشی ارجاع شده به اداره کل پزشکی قانونی استان فارس طی سال‌های 1390-1382 و براساس معیارهای ورود و خروج از مطالعه که به پزشکی قانونی شهرستان‌ها ارجاع شده بودند، انجام شد. جهت جمع‌آوری اطلاعات از پرونده پزشکی متوفیان استفاده گردید. اطلاعات پس از استخراج و جمع‌بندی با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی و استنباطی (آزمون مجذور کای) مورد تجزیه و تحلیل قرار ‌گرفت.

یافته‌ها: در طی سال‌های مورد بررسی 1815 مورد خودکشی موفق ارجاع شده به اداره کل پزشکی قانونی استان فارس ثبت گردید. میانگین سنی قربانیان خودکشی 78/13±37/30 سال بود. بیشترین موارد خودکشی را مجرد‌ها با فراوانی 1076 نفر (3/59%)، گروه سنی 29-20 سال با فراوانی 786 نفر (3/43%) و مشاغل آزاد با فراوانی 809 نفر (6/44%) به خود اختصاص داده بودند. شایعترین انگیزه جهت خودکشی، بیماریهای روانی (3/14%) و مشکلات خانوادگی (4/13%) بود.

نتیجه‌گیری: یافته‌های مطالعه نشان داد که مهمترین انگیزه جهت خودکشی موفق در استان فارس اختلالات اعصاب و روان و مشکلات خانوادگی بوده است. از این رو توجه به وضعیت روحی و روانی بیماران و انجام مراقبت‌های بهداشتی و درمانی از طرف متولیان امر سلامت و بهداشت، امری لازم و ضروری می‌باشد.

واژه‌های کلیدی: خودکشی، اپیدمیولوژی، پزشکی قانونی