gte vml 1]>

زمینه و هدف: نا باروری تجربه‌ای استرس‌زا برای زنان است که نیاز به سازگاری هیجانی بالایی دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه استحکام من و سبک‌های دلبستگی با سازگاری با ناباروری در زنان انجام شد.

مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است. تعداد ۳۴۶ زن نابارور مراجعه کننده به درمانگاه ناباروری مرکز تحقیقات بهداشت باروری ولیعصر (بیمارستان امام خمینی تهران) در این پژوهش شرکت کردند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه اطلاعات جمعیت شناختی، مقیاس دلبستگی بزرگسال (AAI)، مقیاس استحکام من (ESS) و مقیاس سازگاری با بیماری (AIS) به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد.

یافته‌ها: بین سبک دلبستگی ایمن و سازگاری با ناباروری همبستگی مثبت معنادار (05/0p<، 12/0=r) و بین سازگاری با ناباروری و دلبستگی اجتنابی (01/0p<، 21/0-=r) و دلبستگی دوسوگرا همبستگی منفی معنادار (01/0p<، 37/0-=r)  وجود داشت. همچنین، بین استحکام من و سازگاری با ناباروری همبستگی مثبت (01/0p<، 41/0=r) وجود داشت. بین تعداد درمان‌های دریافت شده با سازگاری با ناباروری نیز همبستگی منفی معنادار (01/0p<، 35/0-=r)  وجود داشت. در تحلیل رگرسیون، استحکام من، سبک دلبستگی دوسوگرا و تعداد درمان‌های دریافت شده پیش‌بینی کننده 35% از واریانس سازگاری با ناباروری بودند.

نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش می‌تواند در شناسایی افراد در معرض خطر و طراحی مداخلات روانشناختی مفید باشد.