زمینه و هدف: استافیلوکوکوس‌ اورئوس یکی از مهمترین عوامل بیماریزای انسان در جهان می‌باشد. استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین با عفونت‌های بیمارستانی مرتبط می‌باشد. اخیراً ابتلا به عفونت‌های استافیلوکوکی مرتبط با جامعه شناخته شده‌اند. هدف مطالعه حاضر، جداسازی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و شناسایی ژن حدت پنتون والنتین لوکوسیدین و ژن مقاومت به متی‌سیلین در نمونه‌های بالینی با استفاده از تکنیک PCR بوده است.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه آزمایشگاهی پس از جمع‌آوری نمونه‌ها،‌ آزمون‌های مختلف بیوشیمیایی و میکروبی انجام و سپس آزمون حساسیت آنتی‌بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن بر اساس دستورالعمل CLSI با آنتی‌بیوتیک‌هایی از گروه‌های مختلف انجام گردید. جهت شناسایی ژن‌های حدت و مقاومت از آزمون PCR چندگانه‌ای استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد فراوانی ژن مقاوم به متی‌سیلین (mecA) در نمونه‌های بالینی 50 % و ژن PVL  5/2% بود. در میان آنتی‌بیوتیک‌ها، مقاومت به آزیترومایسین، لینزولید، اوفلوکساسین و متی‌سلین به ترتیب 5/32 %، 35%، 5/27 % و 5/27% بیش از سایر آنتی‌بیوتیک‌های مورد آزمایش بود.

نتیجه‌گیری: به دلیل اهمیت استافیلوکوکوس اورئوس به عنوان مهمترین عامل بیماریزا در کشورهای در حال توسعه و با توجه به افزایش روزافزون مصرف و مقاومت نسبت به عوامل آنتی‌باکتریال خطر جدی سلامت جامعه را تهدید می‌کند. روش PCR چندگانه‌ای یک روش ساده، حساس، کم هزینه، نسبتاً سریع و بسیار اختصاصی است که توانایی شناسایی چندین ژن را نیز به طور همزمان دارد.

واژه‌های کلیدی: استافیلوکوکوس اورئوس، آنتی‌بیوگرام، ژن مقاوم به متی سیلین، ‍ لوکوسیدین پنتون والنتین، واکش زنجیره‌ای پلی مراز چندگانه‌ای