چکیده
زمینه و هدف: ورزش هوازی یا کاردیو به فعالیت بدنی اطلاق می‌شود که باعث مصرف اکسیژن بیشتر نسبت به زمان استراحت شده و استقامت قلبی- تنفسی را افزایش دهد. تأثیرات ضددردی از طریق گیرنده‌های متفاوت اعمال می‌شود که از جمله آنها گیرنده‌های اوپیوئیدی، هیستامینرژیک و کولینرژیک می‌باشند. در این بررسی، نقش ورزش هوازی بر درد از طریق گیرنده‌های هیستامینرژیک با مدل فرمالین در موش سوری مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی با استفاده از تست فرمالین در سه گروه کنترل، آزمون یک و دو اثر ضد دردی بررسی شد و با رانیتیدین که یک مهار کننده گیرنده هیستامینی است پاسخ ضد دردی ورزش هوازی و نقش این گیرنده‌ها مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور با استفاده ازمیانگین شدت درد و آنالیز واریانس دو طرفه و اندازه‌گیری تکرار شونده در هر 5 دقیقه از تست فرمالین که یک تست استاندارد ایجاد کننده درد می باشد استفاده گردید.
یافته‌ها: تزریق زیر جلدی فرمالین به کف پای حیوانات منجر به کاهش معنی‌دار شدت درد در گروهی که ورزش نموده‌اند، گردید در حالی که میانگین شدت درد در گروهی که ابتدا رانیتیدین (مهار‌کننده گیرنده‌های هیستامین) دریافت نموده‌اند افزایش یافته که نسبت به گروه کنترل معنی‌دار نمی‌باشد.
نتیجه‌گیری: اثرات ضد دردی ایجاد شده بوسیله ورزش ممکن است ناشی از نقش گیرنده‌های هیستامینی در بروز آن باشد.
واژه‌های کلیدی: ورزش هوازی، درد، گیرنده‌های هیستامینی، فرمالین، ضد دردی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |