چکیده
زمینه و هدف: دیابت ملیتوس یکی از شایعترین بیماریهای اندوکرین محسوب میشود. استفاده از گیاهان دارویی حاوی ترکیبات آنتیاکسیدان یکی از بهترین راهها برای کاهش عوارض دیابت است. لذا هدف از مطالعه حاضر، تعیین اثرات برگ درخت گردو بر سطح تعدادی از فاکتورهای بیوشیمیایی خون در موشهای صحرایی نر دیابتی بود.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 40 سر موش صحرایی نر نژاد آلبینو با وزن 300-250 گرم بهطور تصادفی در 5 گروه هشتتایی وارد مطالعه شدند. ایجاد دیابت قندی نوع 1 با تزریق استرپتوزوتوسین (STZ) انجام شد. پودر برگ درخت گردو در غلظتهای 1%، 2% و 5% وزنی- وزنی با غذای معمولی موشهای دیابتی مخلوط شد. مدت مطالعه 28 روز بود. نمونه خون موشها در شروع و پایان مطالعه گرفته شد و فاکتورهای بیوشیمیایی شامل هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c)، قند خون ناشتا (FBS) تریگلیسرید (TG)، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL-C)، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL-C) و آنزیمهای آلکالین فسفاتاز (ALP)، آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) اندازهگیری شد. بررسی آماری دادهها از طریق آزمون آماری ANOVA انجام شد و 05/0p< بهعنوان سطح معنیداری در نظر گرفته شد.
یافتهها: نتایج در گروههای تغذیه شده با برگ گردو کاهش معنیدار در مقادیر ALT، ALP، TG و HbA1c نسبت به گروه کنترل دیابتی نشان داد که بیشترین تأثیر مربوط به رژیم 5% بود. ولی بر روی FBS، اختلاف معنیداری دیده نشد.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج این مطالعه میتوان عنوان نمود که استفاده از رژیم 5% برگ گردو، بیشترین تأثیر را در کاهش ALP و HbA1c دارد.
واژههای کلیدی: دیابت شیرین، برگ گردو، آنتیاکسیدان، هیپرگلیسمی، هموگلوبین گلیکوزیله، موش صحرایی
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |