مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

چکیده

زمینه و هدف: شاخص‏های بهداشتی نمایانگر سطح سلامت در جامعه می‏باشند و میزان مرگ و میر کودکان یکی از مهم‏ترین شاخص‏های بهداشتی، فرهنگی و اقتصادی هر جامعه است که در ارزیابی سلامت جامعه مورد توجه قرار می‌گیرد. این مطالعه با هدف تعیین میزان و علل مرگ و میر کودکان 59-1 ماهه بیمارستانی در استان کرمانشاه انجام گرفت.

مواد ‏و ‏روش‏ها: در این مطالعه مقطعی، موارد ثبت شده مرگ و میر کودکان 59-1 ماهه استان کرمانشاه طی سال‏های 93-1390 استخراج شد. اطلاعات شامل مشخصات دموگرافیک (سن، جنس متوفی، محل سکونت و شهرستان) و علت مرگ کودکان بر اساس دهمین طبقه بندی بین‌المللی بیماری‌ها (ICD-10) جمع‌آوری شد. موارد مرگ و میر کودکان در هر سال بر تعداد تولدها تقسیم شد. اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و آزمون مجذور کای تجزیه و تحلیل شد.

یافته‌ها: 435 مرگ در بیمارستان‏های استان کرمانشاه ثبت شده بود. میانگین و انحراف معیار سن مرگ کودکان 99/13±33/13 ماه بود. بیشترین موارد مرگ مربوط به جنس پسر (9/54%) و از نظر محل سکونت، 78% (337 مورد) از افراد در شهر و بقیه در روستا بودند. بیشترین میزان مرگ مربوط به سال 1390 (6/3 مرگ در هر هزار تولد) و کمترین میزان مربوط به سال 1392 (5/2 مرگ در هر هزار تولد) بود. بیشترین علت مرگ کودکان مربوط به حوادث و سوانح (6/18%) و کمترین میزان علت منجر به مرگ مربوط به بیماری‏های سیستم ادراری- تناسلی بود (3%). بین جنسیت و محل سکونت با علل مرگ و میر کودکان ارتباط آماری معنی‌داری مشاهده نشد (05/0P>).

نتیجه‌گیری: با توجه به مهم‏ترین علل مرگ، طراحی مداخلات و آموزش والدین و کودکان در خصوص پیش‏گیری از سوانح و حوادث و بالا بردن آگاهی والدین در مورد علائم و نشانه‏های بیماری‏ها به ویژه بیماری‌های دستگاه تنفسی به منظور کاهش مرگ و میر کودکان، ضروری به نظر می‌رسد.

واژه‏های کلیدی: میزان، مرگ و میر، کودکان 59-1 ماهه، کرمانشاه