مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

چکیده
زمینه و هدف: حمل و جا‌به‌جایی دستی بار، یکی از چند عامل ایجادکننده اختلالات اسکلتی- عضلانی مرتبط با کار در صنعت ساختمان‌سازی است و باعث ایجاد مشکل جدی با پیامدهای بزرگ اقتصادی می‌شود. این مطالعه با هدف تعیین نیروی وارد بر کمر هنگام جا‌به‌جایی دستی بار در کارگران ساختمان‌سازی انجام شده است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی در بین 100 کارگر ساختمان­سازی شهرستان همدان در سال 1394 که وظیفه حمل و جا‌به‌جایی بار را بر عهده داشتند انجام گرفت. در مجموع، 955 مشاهده مستقیم و غیرمستقیم، در چهار وظیفه و در پنج کارگاه ساختمان‌سازی با استفاده از روش Utah ارزیابی گردید. برای تحلیل داده‌ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس یک­طرفه استفاده شد.
یافته‌ها: مقدار نیروی وارد شده بر کمر کارگر با 700 پوند استاندارد مؤسسه ملی ایمنی و بهداشت حرفه‌‌ایNational Institute for Occupational Safety and Health; NIOSH) ) مقایسه شد. نیروی فشاری وارد بر کمر (F_c) در تمام کارگران کمتر از حد مجاز بود. مقایسه میانگین مقدار نیروی وارد بر کمر کارگران در سطوح وظایف مختلف، نشان داد تفاوت معنی‌داری بین آن‌ها وجود ندارد (423/0p=).
نتیجه‌گیری:‌‌‌ بــر اســاس یافته‌هــای ایــن مطالعــه می‌تــوان گفــت کارگران ساختمان­سازی با عوامل خطری که باعث وارد شدن فشار بر دیسک مهره‌های L5/S1 کمر می‌شوند، مواجهه داشتند. استفاده از روش Utah به عنوان یک ابزار ساده و سریع غربال‌گری کمی، جهت بر‌آورد نیروی وارد بر کمر در وظایف حمل بار مفید می‌باشد.
واژه‌های کلیدی: کارگران ساختمان‌سازی، ارگونومی، Utah، پوسچر، همدان