مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

خلاصه

سابقه و هدف‌ : تشخیص بالینی هیپوتیروییدی مادرزادی بدون انجام غربالگری این بیماری در نوزادان میسر نمی‌باشد.
از سوی دیگر فراخوان نوزادان در طی طرح غربالگری از دیدگاه صرف وقت و هزینه و تبعات روحی حاصله در والدین نوزادان حایز اهمیت می‌باشد. هدف  از این مطالعه تعیین میزان فراخوان در طی طرح غربالگری کم کاری مادرزادی تیروئید در شهر اصفهان می‌باشد، در طی این مطالعه میزان فراخوان براساس دو معیار استفاده از T4 و TSH و یا استفاده از TSH تنها جهت فراخوان تعیین و نتایج حاصل با یکدیگر و نیز با سایر جوامع مقایسه گردیده است.

مواد و روش‌ها:  از ابتدای خرداد 1381 تا اواخر مرداد 1382،  نمونه‌های خون وریدی نوزادان 7ـ3 روزه ارجاع شده از 17 بیمارستان و زایشگاه شهر اصفهان جمع‌آوری و غلظت T4 و TSH آن‌ها به ترتیب به روش‌های RIA  و IRMA اندازه‌گیری شد. در مرحله اول فراخوان براساس mIU/L 20TSH> و یا mg/dl 5/6T4< انجام و در مرحله دوم فراخوان براساس mIU/L 20TSH> انجام گرفت. نوزادان فراخوان شده در صورت دارا بودن 10TSH> و 5/6T4< در آزمایش دوم با تشخیص هیپوتیروییدی تحت درمان قرار گرفتند.

یافته‌ها: 39601 نوزاد در این طرح شرکت کردند (29493 نفر در مرحله اول و 10108 نفر در مرحله دوم). 700 نوزاد فراخوان شدند (647 نفر آنها در طی مرحله اول و بقیه در مرحله دوم). میزان فراخوان  در طی مرحله اول (2/2%) نسبت به مرحله دوم (5/0%) بیشتر بود (05/0p<) و اکثر موارد فراخوان شده در مرحله اول دارای T4 سرمی پایین بودند (05/0p<). شیوع هیپوتیروییدی مادرزادی برابر 1 در 338 تولد زنده بود.

نتیجه‌گیری‌: با وجود اینکه میزان فراخوان در طی هر دو مرحله درحد قابل قبول بود اما استفاده از TSH تنها، جهت غربالگری و تعیین موارد فراخوان در مطالعه ما کاربردی‌تر و عملی‌تر از استفاده از T4 و TSH (هر دو) ‌می‌باشد.

واژه‌های کلیدی‌: هیپوتیروییدی مادرزادی، فراخوان، غربالگری، اصفهان