جلد 17، شماره 7 - ( 8-1397 )                   جلد 17 شماره 7 صفحات 638-625 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه علوم پزشکی کرمان، ایران
چکیده:   (2988 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: خصوصیات ویژه فیزیکوشیمیایی نانوذرات سلنیوم باعث شده است که اخیراً توجه ویژه­ای به معرفی سویه­های میکروبی مولد نانوذرات سلنیوم صورت ­گیرد. هدف از مطالعه حاضر معرفی سویه اکتینومیست مولد نانوذرات سلنیوم، تعیین خصوصیات نانوذرات و بررسی اثر سمیت سلولی آن بر رده سلولی سرطان سینه (MCF-7) می­باشد.
مواد و روش­ها: در این مطالعه آزمایشگاهی ابتدا سویه مولد نانوذرات سلنیوم از نمونه­های خاک جداسازی گردید. سویه منتخب سپس به کمک تست­های بیوشیمیایی، مورفولوژیک و تعیین توالی ژن 16S rDNA شناسایی شد. سپس طیف UV-Visible، عکس میکروسکوپ الکترونی(Transmission electron microscope) TEM ، الگوی پراکنش اندازه ذره­ای، طیف EDX (Energy-dispersive X-ray) و FTIR (Fourier-transform infrared) نانوذرات سلنیوم تعیین گردید. جهت بررسی اثر سمیت سلولی نانوذرات سلنیوم از روش رنگ سنجی بر پایه MTT (Methylthiazolyldiphenyl-tetrazolium bromide) استفاده گردید که در این روش ابتدا درصد زنده­مانی محاسبه و سپس میزان IC50 (Half inhibitory concentration) مربوطه محاسبه گردید.
یافته­ها: باکتری منتخب به عنوان استرپتومایسس لاواندوله FSHJ9 شناسایی گردید. عکس­های TEM نشان دادند که نانوذرات کروی اندازه ذره­ای 123-28 نانومتر دارند. طیف FTIR آنها نشان داد که گروه عاملی خاصی بر روی سطح نانوذرات حضور ندارد. نتایج سمیت سلولی نانوذرات نشان داد که IC50 نانودرات سلنیوم )23/42±1/77 میکروگرم در میلی‌لیتر( در مقایسه با IC50 سدیم سلنیت )53/41±0/3 میکروگرم در میلی‌لیتر( بیشتر است.
نتیجه­گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که استرپتومایسس لاواندوله FSHJ9 قادر است نانوذرات سلنیوم را تولید کند. این نانوذرات احتمالاً پس از انجام مطالعات تکمیلی‌می­توانند کاربردهایی از جمله به عنوان مکمل در رژیم غذایی انسان و دام پیدا کند.
واژه­های کلیدی: نانوذرات سلنیوم، بیوسنتز، استرپتومایسس، سمیت سلولی، رده سلولی MCF-7
 
متن کامل [PDF 254 kb]   (2073 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (2225 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: ميكروبيولوژي
دریافت: 1396/9/15 | پذیرش: 1397/4/12 | انتشار: 1397/8/24

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.