جلد 17، شماره 9 - ( 9-1397 )
جلد 17 شماره 9 صفحات 828-815 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
چکیده: (3407 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: تریمتیلتین (Trimethyltin; TMT)، اورگانوتینی است که سبب دژنراسیون انتخابی هیپوکامپ و بروز نشانه‌های افسردگی در انسان و جوندگان میگردد. مطالعه حاضر، اثر اسید گالیک (Gallic Acid; GA) را بر نشانه‌های افسردگی، شاخصهای استرس اکسیداتیو و فعالیت سایتوکاینهای التهابی در هیپوکامپ موش‌های صحرایی به دنبال مسمومیت با TMT بررسی میکند.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 50 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به صورت تصادفی در 5 گروه شامل کنترل، TMT+Saline، 50TMT+GA،100TMT+GA و 200TMT+GA قرار گرفتند. 48 ساعت پس از مسمومیت با TMT، گروههای دریافت کننده GA، دوز‌های 50، 100 و 200 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن و گروه TMT+Saline، نرمال سالین را به مدت 14 روز دریافت کردند. پس از بررسی علائم افسردگی، سطوح هیپوکامپی سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX)، مالوندیآلدئید (MDA)، فاکتور نکروزدهنده توموری آلفا (TNF-α) و اینترلوکین 1 بتا (IL-1β) به روش الایزا سنجیده شد. جهت بررسی اختلاف بین گروه‌ها از آنالیز واریانس یکطرفه با آزمون تعقیبی Tukey استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان دهنده افزایش مدت زمان بی حرکتی در گروه TMT+Saline نسبت به گروه کنترل و کاهش معنیدار این زمان در گروههای دریافت کننده اسید گالیک در دوز‌های بالا بود (001/0>p). اسید گالیک سبب افزایش فعالیت آنزیم‌‌های آنتی‌اکسیدانی (SOD، CAT و GPX) و کاهش میزان MDA، TNF-α و IL-1β نسبت به گروه TMT+Saline گردید (05/0˂P).
نتیجه گیری: تجویز اسید گالیک با تعدیل فاکتور‌های التهابی و کاهش استرس اکسیداتیو سبب بهبود علائم افسردگی ایجاد شده توسط TMT گردید.
واژه های کلیدی: تریمتیلتین ، افسردگی، اسید گالیک، استرس اکسیداتیو، سایتوکین‌های التهابی، موش صحرایی
زمینه و هدف: تریمتیلتین (Trimethyltin; TMT)، اورگانوتینی است که سبب دژنراسیون انتخابی هیپوکامپ و بروز نشانه‌های افسردگی در انسان و جوندگان میگردد. مطالعه حاضر، اثر اسید گالیک (Gallic Acid; GA) را بر نشانه‌های افسردگی، شاخصهای استرس اکسیداتیو و فعالیت سایتوکاینهای التهابی در هیپوکامپ موش‌های صحرایی به دنبال مسمومیت با TMT بررسی میکند.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 50 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به صورت تصادفی در 5 گروه شامل کنترل، TMT+Saline، 50TMT+GA،100TMT+GA و 200TMT+GA قرار گرفتند. 48 ساعت پس از مسمومیت با TMT، گروههای دریافت کننده GA، دوز‌های 50، 100 و 200 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن و گروه TMT+Saline، نرمال سالین را به مدت 14 روز دریافت کردند. پس از بررسی علائم افسردگی، سطوح هیپوکامپی سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX)، مالوندیآلدئید (MDA)، فاکتور نکروزدهنده توموری آلفا (TNF-α) و اینترلوکین 1 بتا (IL-1β) به روش الایزا سنجیده شد. جهت بررسی اختلاف بین گروه‌ها از آنالیز واریانس یکطرفه با آزمون تعقیبی Tukey استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان دهنده افزایش مدت زمان بی حرکتی در گروه TMT+Saline نسبت به گروه کنترل و کاهش معنیدار این زمان در گروههای دریافت کننده اسید گالیک در دوز‌های بالا بود (001/0>p). اسید گالیک سبب افزایش فعالیت آنزیم‌‌های آنتی‌اکسیدانی (SOD، CAT و GPX) و کاهش میزان MDA، TNF-α و IL-1β نسبت به گروه TMT+Saline گردید (05/0˂P).
نتیجه گیری: تجویز اسید گالیک با تعدیل فاکتور‌های التهابی و کاهش استرس اکسیداتیو سبب بهبود علائم افسردگی ایجاد شده توسط TMT گردید.
واژه های کلیدی: تریمتیلتین ، افسردگی، اسید گالیک، استرس اکسیداتیو، سایتوکین‌های التهابی، موش صحرایی
واژه‌های کلیدی: تریمتیلتین، افسردگی، اسید گالیک، استرس اکسیداتیو، سایتوکین‌های التهابی، موش صحرایی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فيزيولوژي
دریافت: 1397/2/18 | پذیرش: 1397/8/19 | انتشار: 1397/9/24
دریافت: 1397/2/18 | پذیرش: 1397/8/19 | انتشار: 1397/9/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |