جلد 18، شماره 5 - ( 4-1398 )
جلد 18 شماره 5 صفحات 440-427 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jafarnezhadgero A, Alavi Mehr S. The Effect of Thera-Band Resistance Training on the Electromyography Frequency Spectrum of Trunk and Lower Limb Muscles in Low Back Pain Patients with Pronated Feet During Walking: A Clinical Trial. JRUMS 2019; 18 (5) :427-440
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-4365-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-4365-fa.html
جعفرنژادگرو امیرعلی، علوی مهر سید مجید. اثر تمرینات مقاومتی با تراباند بر طیف فرکانس الکترومیوگرافی عضلات تنه و اندام تحتانی بیماران مبتلا به کمردرد دارای کاهش قوس پا طی مراحل راه رفتن: یک کارآزمایی بالینی . مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1398; 18 (5) :427-440
دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده: (2531 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: کمردرد یک بیماری ارتوپدی مرسوم است که رابطه معقولی با ناهنجاری کاهش قوس پا دارد. هدف از این پژوهش تعیین اثر تمرین مقاومتی با تراباند بر طیف فرکانس الکترومایوگرافی عضلات تنه و اندام تحتانی بیماران مبتلا به کمردرد دارای کاهش قوس پا طی راه رفتن بود.
مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1397 در دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. ابتدا 30 مرد دارای عارضه کمردرد با پای پرونیت به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (تعداد = 15 نفر) و تجربی (تعداد = 15 نفر) تقسیم شدند. از یک سیستم الکترومایوگرافی برای ثبت فعالیت عضلات ناحیه کمر و اندام تحتانی طی راهرفتن استفاده شد. از آنالیز واریانس دو طرفه جهت تحلیل آماری دادهها استفاده شد.
یافتهها: طی مرحله پس‌آزمون در مقایسه با پیش‌آزمون در گروه تجربی، فرکانس میانه عضله ساقیقدامی (013/0=P) طی فاز پاسخ بارگیری کوچکتر و فرکانس میانه عضله مایل خارجی (015/0=P) طی فاز پاسخ بارگیری بزرگتر میباشد. بهعلاوه، طی مرحله پس‌آزمون در مقایسه با مرحله پیش‌آزمون در گروه تجربی، فرکانس میانه عضله مایل خارجی (029/0=P) طی فاز هل دادن بزرگتر میباشد. همچنین، طی فاز پاسخ بارگیری اثر عامل گروه بر فرکانس میانه عضلات دو سررانی (015/0=P) و راستکننده ستون مهرهها (009/0=P) معنیدار بود.
نتیجهگیری: با توجه به بالا بودن فعالیت عضله ساقی قدامی در بیماران کمردرد با پای پرونیت در مقایسه با افراد سالم، کاهش معنیدار فرکانس میانه عضله ساقی قدامی طی پس‌آزمون در مقایسه با پیش‌آزمون طی فاز پاسخ بارگیری نشان از اثرات مثبت این برنامه تمرینی دارد.
واژه‌های کلیدی: الکترومایوگرافی، پای پرونیت، تمرین، راهرفتن، کمردرد
زمینه و هدف: کمردرد یک بیماری ارتوپدی مرسوم است که رابطه معقولی با ناهنجاری کاهش قوس پا دارد. هدف از این پژوهش تعیین اثر تمرین مقاومتی با تراباند بر طیف فرکانس الکترومایوگرافی عضلات تنه و اندام تحتانی بیماران مبتلا به کمردرد دارای کاهش قوس پا طی راه رفتن بود.
مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1397 در دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. ابتدا 30 مرد دارای عارضه کمردرد با پای پرونیت به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (تعداد = 15 نفر) و تجربی (تعداد = 15 نفر) تقسیم شدند. از یک سیستم الکترومایوگرافی برای ثبت فعالیت عضلات ناحیه کمر و اندام تحتانی طی راهرفتن استفاده شد. از آنالیز واریانس دو طرفه جهت تحلیل آماری دادهها استفاده شد.
یافتهها: طی مرحله پس‌آزمون در مقایسه با پیش‌آزمون در گروه تجربی، فرکانس میانه عضله ساقیقدامی (013/0=P) طی فاز پاسخ بارگیری کوچکتر و فرکانس میانه عضله مایل خارجی (015/0=P) طی فاز پاسخ بارگیری بزرگتر میباشد. بهعلاوه، طی مرحله پس‌آزمون در مقایسه با مرحله پیش‌آزمون در گروه تجربی، فرکانس میانه عضله مایل خارجی (029/0=P) طی فاز هل دادن بزرگتر میباشد. همچنین، طی فاز پاسخ بارگیری اثر عامل گروه بر فرکانس میانه عضلات دو سررانی (015/0=P) و راستکننده ستون مهرهها (009/0=P) معنیدار بود.
نتیجهگیری: با توجه به بالا بودن فعالیت عضله ساقی قدامی در بیماران کمردرد با پای پرونیت در مقایسه با افراد سالم، کاهش معنیدار فرکانس میانه عضله ساقی قدامی طی پس‌آزمون در مقایسه با پیش‌آزمون طی فاز پاسخ بارگیری نشان از اثرات مثبت این برنامه تمرینی دارد.
واژه‌های کلیدی: الکترومایوگرافی، پای پرونیت، تمرین، راهرفتن، کمردرد
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
توانبخشي و فيزيوتراپي
دریافت: 1397/4/17 | پذیرش: 1397/12/1 | انتشار: 1398/4/24
دریافت: 1397/4/17 | پذیرش: 1397/12/1 | انتشار: 1398/4/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
