جلد 18، شماره 11 - ( 11-1398 )
جلد 18 شماره 11 صفحات 1114-1103 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علوم پزشکی بیرجند- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
چکیده: (2105 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: پرستاران شاغل در بخشهای ویژه همواره با استرسهای حرفهای فراوانی مواجه میشوند. تابآوری از مهم‌ترین تواناییهای انسان میباشد که در شرایط سخت باعث سازگاری مؤثر با تغییرات و عوامل تنشزا میشود. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط تابآوری و تمایل به ترک حرفه در پرستاران شاغل در بخشهای ویژه انجام گرفته است.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی بر روی 200 نفر از پرستاران شاغل در بخشهای ویژه بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند به روش سرشماری در سال 1397 انجام شد. جهت جمعآوری دادهها از پرسشنامه تابآوری CD-RISC (Conner-Davidson resilience scale) و پرسشنامه تمایل به ترک کار استفاده شد. از آمار توصیفی و آزمون‌های ناپارامتری Kruskal-Wallis و Mann-Whitney جهت تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد.
یافتهها: میانه امتیاز تمایل به ترک حرفه و تابآوری پرستاران به ترتیب 75/35 و 31/60 میباشد. همچنین بین تابآوری و تمایل به ترک حرفه ارتباط معنیداری مشاهده نشد (58/0- r=، 261/0p=).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر ارتباطی بین تابآوری و تمایل به ترک حرفه در پرستاران مشاهده نشد، بنابراین نیاز به مطالعات بیشتر در زمینه بررسی ارتباط مفهوم تابآوری و تمایل به ترک حرفه میباشد. همچنین با توجه به میزان متوسط تمایل به ترک حرفه در مطالعه حاضر ضروری است، مدیران و برنامهریزان پرستاری با حمایت بیشتر از پرستاران جهت کاهش میزان تمایل به ترک حرفه اقدام نمایند.
واژههای کلیدی: تابآوری، تمایل به ترک حرفه، پرستاران بخشهای ویژه، بیرجند
زمینه و هدف: پرستاران شاغل در بخشهای ویژه همواره با استرسهای حرفهای فراوانی مواجه میشوند. تابآوری از مهم‌ترین تواناییهای انسان میباشد که در شرایط سخت باعث سازگاری مؤثر با تغییرات و عوامل تنشزا میشود. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط تابآوری و تمایل به ترک حرفه در پرستاران شاغل در بخشهای ویژه انجام گرفته است.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی بر روی 200 نفر از پرستاران شاغل در بخشهای ویژه بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند به روش سرشماری در سال 1397 انجام شد. جهت جمعآوری دادهها از پرسشنامه تابآوری CD-RISC (Conner-Davidson resilience scale) و پرسشنامه تمایل به ترک کار استفاده شد. از آمار توصیفی و آزمون‌های ناپارامتری Kruskal-Wallis و Mann-Whitney جهت تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد.
یافتهها: میانه امتیاز تمایل به ترک حرفه و تابآوری پرستاران به ترتیب 75/35 و 31/60 میباشد. همچنین بین تابآوری و تمایل به ترک حرفه ارتباط معنیداری مشاهده نشد (58/0- r=، 261/0p=).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر ارتباطی بین تابآوری و تمایل به ترک حرفه در پرستاران مشاهده نشد، بنابراین نیاز به مطالعات بیشتر در زمینه بررسی ارتباط مفهوم تابآوری و تمایل به ترک حرفه میباشد. همچنین با توجه به میزان متوسط تمایل به ترک حرفه در مطالعه حاضر ضروری است، مدیران و برنامهریزان پرستاری با حمایت بیشتر از پرستاران جهت کاهش میزان تمایل به ترک حرفه اقدام نمایند.
واژههای کلیدی: تابآوری، تمایل به ترک حرفه، پرستاران بخشهای ویژه، بیرجند
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |