جلد 18، شماره 7 - ( 6-1398 )                   جلد 18 شماره 7 صفحات 656-637 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده:   (2281 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: از آن‌جایی که اثر تمرین مقاومتی با شدت بیشینه و زیر ­بیشینه بر گلبول­های سفید، پلاکت­ها و فاکتور هشت مشخص نیست، لذا هدف از مطاله حاضر تعیین اثر تمرین مقاومتی با شدت­های بیشینه و زیر­بیشینه بر سلول­های سفید و فاکتورهای انعقادی مردان غیرفعال بود.
مواد و روش­ها‌: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 19دانش­جو با سن 21/1±16/20 سال و وزن 37/1±74/65 کیلوگرم، تمرین مقاومتی بیشینه (یک تکرار بیشینه: One Maximum Repetition)1RM %85) با دست راست و یک هفته بعد، تمرین مقاومتی زیربیشینه (1RM60 درصد،) با دست چپ را با سه ست 15 تکراری و استراحت سه دقیقه‌ای اجرا کردند. 5 میلی‌لیتر خون، قبل، بلافاصله، 2، 24، 48 و 72 ساعت بعد اخذ و گلبول ­سفید­ با دستگاه سلولشمار و پلاکت­ها و هم‌چنین فاکتورهشت با اتوآنالایزر اندازه­گیری شد. داده­ها توسط Repeated measures، Bonferroni آنالیز و میانگین بین دو تمرین با  tزوجی بررسی شدند.
یافته‏ها: گلبول­های سفید و فاکتورهای انعقادی بلافاصله، 2 و 24 ساعت بعد از هر دو تمرین به­طور معنی­داری افزایش یافت (042/0=P) و 48 و 72 ساعت بعد به سطوح استراحتی بازگشت. بین نوتروفیل­ها، لنفوسیت­ها و مونوسیت­ها در فواصل زمانی مختلف پس از هر دو تمرین بیشینه و زیربیشینه تفاوت معنی­داری وجود نداشت، اما پلاکت­ها و فاکتورهشت پس از تمرین بیشینه در مقایسه با تمرین زیربیشینه به­طور­معنی­داری بیش­تر بودند (045/0=P).
نتیجه‏گیری: با توجه به افزایش بیش­تر سطح پلاکت­ها و فاکتور هشت پس از تمرین بیشینه و خطر تشکیل لخته، پیشنهاد می­شود افراد غیرفعال برای حفظ سلامتی خود، برنامه تمرین مقاومتی را با شدت زیربیشینه شروع کنند.
واژه­های کلیدی: تمرین مقاومتی، سلول­های سفید خون، فاکتورهای انعقادی، مردان غیرفعال
متن کامل [PDF 440 kb]   (1174 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (4018 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تربيت بدني
دریافت: 1397/10/3 | پذیرش: 1398/1/28 | انتشار: 1398/6/28

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.