جلد 18، شماره 9 - ( 9-1398 )                   جلد 18 شماره 9 صفحات 908-889 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه تربیت مدرس
چکیده:   (1929 مشاهده)

چکیده
زمینه و هدف: سیپروفلوکساسین از جمله آلاینده‌های نوظهور و مقاوم به تجزیه بوده و فرآیندهای تصفیه متداول آب و فاضلاب قادر به حذف کارآمد آن نمی‌باشد. فرآیند الکتروفنتون یکی از مؤثرترین فرآیندها برای تصفیه این ترکیبات شناخته شده است. لذا این مطالعه با هدف حذف سیپروفلوکساسین توسط روش الکتروفنتون واجد کاتالیستهای هتروژن، آهن دو و سه ظرفیتی صورت گرفت.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه آزمایشگاهی است که جهت حذف سیپروفلوکساسین از راکتوری با حجم 250 میلی‌لیتر که حاوی دو الکترود استیل مش به ابعاد (هشت در یک سانتیمتر) با فاصله دو سانتیمتر استفاده گردید. اثر متغیر‌های مختلف از قبیل غلظت سیپروفلوکساسین، میزان جریان، غلظت کاتالیست و زمان واکنش مورد بررسی قرار گرفت. سنجش نمونه‌ها با استفاده از اسپکتروفتومتر در طول موج 275 نانومتر انجام شد. برای طراحی آزمایشات از روش One-factor استفاده شد.
یافته‌ها: بیشترین میزان حذف سیپروفلوکساسین در حضور دو منبع آهن، نانوذره مگنتیت و سولفات آهن، در شرایط بهینه غلظت اولیه سیپروفلوکساسین 20 میلی‌گرم بر لیتر، غلظت کاتالیست 1 گرم بر لیتر، میزان جریان 120 میلی‌آمپر، غلظت پراکسید هیدروژن 100 میلی‌گرم بر لیتر، زمان تماس 45 دقیقه و pH برابر 3، به ترتیب 89/97 و 99/99 درصد می‌باشد.
نتیجهگیری: نتایج نشان داد فرایند الکتروفنتون قادر به حذف سیپروفلوکساسین از محلول‌های آبی است ولی به دلیل امکان بازیافت و استفاده مجدد نانو ذرات پیشنهاد می‌گردد در این فرآیند از نانوذرات مگنتیت به عنوان منبع آهن استفاده گردد.
واژه‌های کلیدی: سیپروفلوکساسین، الکتروفنتون، محلول‌های آبی

متن کامل [PDF 965 kb]   (717 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (2072 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: بهداشت
دریافت: 1397/10/20 | پذیرش: 1398/3/13 | انتشار: 1398/9/28

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.