جلد 18، شماره 6 - ( 5-1398 )
جلد 18 شماره 6 صفحات 556-545 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
چکیده: (3556 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: یکی از عوارض آزار دهنده بیحسی نخاعی در عمل جراحی سزارین، سردرد بعد از پارگی سخت شامه (Post-Dural puncture headache; PDPH) است که در 2 تا 5 روز بعد از عمل جراحی ایجاد میشود. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر بلاک دوطرفه عصب اکسی پیتال بزرگ (Greater occipital nerve block; GONB) در درمان PDPH بعد از جراحی سزارین میباشد.
مواد و روشها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده، تعداد 74 خانم باردار که در سال 1396 تحت عمل سزارین با بیحسی نخاعی قرار گرفته بودند و با PDPH به کلینیک درد شهر رفسنجان مراجعه کردند، به صورت تصادفی در دو گروه 37 نفره قرار داده شدند. در گروه اول، درمان GONB با بوپیواکائین و دگزامتازون انجام گردید و گروه دوم، درمان دارویی خوراکی با استامینوفن و پره گابالین دریافت کردند. بیماران هر دو گروه، قبل از مداخله، 1، 6 و 24 ساعت پس از مداخله، از لحاظ شدت سردرد مورد ارزیابی قرار گرفتند. دادهها با استفاده از آنالیز واریانس دوطرفه با اندازهگیریهای مکرر تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج آزمون آماری نشان داد که اثر متقابل (Interaction) نوع درمان و زمان ارزیابی سردرد از نظر آماری معنیدار است (912/130=F، 001/0P<). به این معنی که سرعت کاهش سردرد در طول دوره مطالعه، در گروه GONB بهطور معنیداری بیش از گروه دریافتکننده درمان دارویی خوراکی بود.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج، با وجود مؤثر بودن هر دو روش درمانی، تأثیر GONB در کاهش شدت سردرد، بیش از درمان دارویی بوده است. به‌نظر میرسد GONB میتواند به عنوان یک تکنیک جایگزین مؤثر برای درمان PDPH بهکار رود.
واژههای کلیدی: بیحسی نخاعی، سردرد پس از پارگی سخت شامه، عصب اکسی پیتال بزرگ، سزارین
زمینه و هدف: یکی از عوارض آزار دهنده بیحسی نخاعی در عمل جراحی سزارین، سردرد بعد از پارگی سخت شامه (Post-Dural puncture headache; PDPH) است که در 2 تا 5 روز بعد از عمل جراحی ایجاد میشود. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر بلاک دوطرفه عصب اکسی پیتال بزرگ (Greater occipital nerve block; GONB) در درمان PDPH بعد از جراحی سزارین میباشد.
مواد و روشها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده، تعداد 74 خانم باردار که در سال 1396 تحت عمل سزارین با بیحسی نخاعی قرار گرفته بودند و با PDPH به کلینیک درد شهر رفسنجان مراجعه کردند، به صورت تصادفی در دو گروه 37 نفره قرار داده شدند. در گروه اول، درمان GONB با بوپیواکائین و دگزامتازون انجام گردید و گروه دوم، درمان دارویی خوراکی با استامینوفن و پره گابالین دریافت کردند. بیماران هر دو گروه، قبل از مداخله، 1، 6 و 24 ساعت پس از مداخله، از لحاظ شدت سردرد مورد ارزیابی قرار گرفتند. دادهها با استفاده از آنالیز واریانس دوطرفه با اندازهگیریهای مکرر تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج آزمون آماری نشان داد که اثر متقابل (Interaction) نوع درمان و زمان ارزیابی سردرد از نظر آماری معنیدار است (912/130=F، 001/0P<). به این معنی که سرعت کاهش سردرد در طول دوره مطالعه، در گروه GONB بهطور معنیداری بیش از گروه دریافتکننده درمان دارویی خوراکی بود.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج، با وجود مؤثر بودن هر دو روش درمانی، تأثیر GONB در کاهش شدت سردرد، بیش از درمان دارویی بوده است. به‌نظر میرسد GONB میتواند به عنوان یک تکنیک جایگزین مؤثر برای درمان PDPH بهکار رود.
واژههای کلیدی: بیحسی نخاعی، سردرد پس از پارگی سخت شامه، عصب اکسی پیتال بزرگ، سزارین
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |