چکیده
زمینه و هدف: توسعه حرفه­ای اعضاء هیئت علمی، از جنبه­های بهبود کیفیت دانشگاهی است و در نظام آموزشی یکی از عوامل مؤثر در ارتقاء کیفیت و توانمندسازی اعضاء هیئت علمی است. هدف پژوهش حاضر، تعیین نیازهای اعضاء هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان با به­کارگیری رویکرد توافق سنج می­باشد.
مواد و روش­ها: پژوهش توصیفی حاضر به صورت سرشماری بر روی 57 نفر از اعضاء هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1397 با هدف شناسایی نیازها در پنج حیطه نیازهای پژوهشی، آموزشی، مهارت­ها و توانمندی­های فردی، فناوری اطلاعات و ارزش‌یابی و نیازهای مدیریتی و اجرایی با به­کارگیری تکنیک دلفی در سه راند انجام شد. نتایج با محاسبه میانگین، انحراف معیار، میانه در قالب جداول جداگانه درج و اولویت نیازها در هر حیطه مشخص گردید.
یافته‌ها: مهم­ترین نیازها در پنج حیطه شامل آشنایی با نگارش مقالات به زبان انگلیسی، جستجو در منابع الکترونیکی و پایگاه­های اطلاعاتی، آشنایی با شیوه­های نوین تدریس در کلاس، اصول و شیوه­های یادگیری، آشنایی با دوره­های آموزش زبان Speaking، آشنایی با فن ترجمه، روش­های تحلیل و معادلات ساختاری با لیزرل و AMOS، نرم افزارهای تحلیل پژوهش­های کیفی، و هم­چنین آشنایی با مهارت­های ارتباطی و نحوه مدیریت کلاس بود.
نتیجه­ گیری: بر اساس نیازهای فوق، طراحی، اجرا و ارزش‌یابی برنامه­های آموزشی توسط مرکز مطالعات و توسعه آموزش دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان پیشنهاد می­گردد.
واژه­ های کلیدی: نیاز، نیازسنجی، رویکرد توافق سنج، تکنیک دلفی، اعضاء هیئت علمی، رفسنجان