جلد 19، شماره 3 - ( 3-1399 )
جلد 19 شماره 3 صفحات 314-305 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fardisi S, Raoof M, Ghazizadeh M, Amanpour S. A Survey on Happiness as a Component of Mental Health in Kerman Dental Students in 2017-2018: A Short Report. JRUMS 2020; 19 (3) :305-314
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5135-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5135-fa.html
فردیسی سورنا، رئوف مریم، قاضی زاده مریم، امان پور سارا. بررسی شادمانی بهعنوان یکی از شاخصهای سلامت روان در دانشجویان دندانپزشکی کرمان در سال 97-1396: یک گزارش کوتاه. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1399; 19 (3) :305-314
دانشگاه علوم پزشکی کرمان
متن کامل [PDF 284 kb]
(664 دریافت)
| چکیده (HTML) (2393 مشاهده)
References
A Survey on Happiness as a Component of Mental Health in Kerman Dental Students in 2017-2018: A Short Report
S. Fardisi[5], M. Raoof[6], M. Ghazizadeh[7], S. Amanpour[8]
Received: 15/01/2020 Sent for Revision: 01/02/2020 Received Revised Manuscript: 17/05/2020 Accepted: 18/05/2020
Background and Objectives: Happiness is one of the basic human needs and a component of mental health which is the cause of increase of social capital. The aim of this study was to investigate the status of happiness in students of Kerman Dental School.
Materials and Methods: In this descriptive study, the statistical population included students of Kerman Dental School in the academic year 2017-2018. Oxford Happiness Questionnaire was used to collect data and 241 students who were selected randomly with the proportionate stratification method participated in the study. Data analysis was performed using Mann-Whitney U and Kruskal-Wallis H tests.
Results: 151 (62.7%) of the students were girls and 90 (37.3%) were boys. The mean score of student's happiness was 40.04±0.78. Students' happiness status in different demographic variables such as gender (p=0.779), academic year (p=0.092), marital status (p=0.865) and residence (p=0.425) did not show any significant difference.
Conclusion: The happiness status of Kerman Dental students was at an acceptable level, but necessary measures must be taken to upgrade it to the excellent level.
Key words: Happiness, Dental students, Mental health, Kerman
Funding: This research was funded by Vice Chancellor for Research, Kerman University of Medical Sciences.
Conflict of interest: None declared.
Ethical Approval: The Ethics Committee of Kerman University of Medical Sciences approved the study (IR.KMU.REC.1395.405).
How to cite this article: Fardisi S, Raoof M, Ghazizadeh M, Amanpour S. A Survey on Happiness as a Component of Mental Health in Kerman Dental Students in 2017-2018: A Short Report. J Rafsanjan Univ Med Sci 2020; 19 (3): 305-14. [Farsi]
[1]- استادیار گروه آموزشی جراحی فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
[5]- Assistant Prof., Dept. of Oral and Maxillofacial Surgery, School of Dentistry, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran, ORCID: 0000-0002-2541-2832
متن کامل: (1586 مشاهده)
مقاله پژوهشی
مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
دوره 19، خرداد 1399، 314-305
بررسی شادمانی بهعنوان یکی از شاخصهای سلامت روان در دانشجویان دندانپزشکی کرمان در سال 97-1396: یک گزارش کوتاه
سورنا فردیسی[1]، مریم رئوف[2]، مریم قاضی‌زاده[3]، سارا امان‌پور[4]
دریافت مقاله: 25/10/98 ارسال مقاله به نویسنده جهت اصلاح: 12/11/98 دریافت اصلاحیه از نویسنده: 28/2/99 پذیرش مقاله: 29/2/99
چکیده
زمینه و هدف: نشاط یکی از نیازهای اساسی انسان و از مؤلفههای سلامت روان است که عامل افزایش سرمایه‌های اجتماعی است. هدف این مطالعه تعیین وضعیت شادمانی در دانشجویان دانشکده دندانپزشکی کرمان انجام شد.
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی، جامعه آماری دانشجویان دندانپزشکی عمومی کرمان در سال تحصیلی 97-1396 بودند. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه شادمانی اکسفورد استفاده شد و 241 دانشجو که به روش طبقهای متناسب و به طور تصادفی انتخاب شده بودند در تحقیق شرکت کردند. دادهها توسط آزمونهای Mann-Whitney و Kruskal-Wallis آنالیز شدند.
یافته‌ها: 151 نفر (7/62 درصد) از دانشجویان دختر و 90 نفر (3/37 درصد) پسر بودند. میانگین نمره شادمانی دانشجویان 78/0±04/40 بود. نمره شادمانی دانشجویان با متغیرهای جنسیت (779/0=P)، سال تحصیلی (092/0=P)، وضعیت تأهل (865/0=P) و محل سکونت (425/0=P) ارتباط آماری معنیداری نشان نداد.
نتیجهگیری: وضعیت شادمانی دانشجویان مورد مطالعه در سطح قابل قبولی بود، اما جهت ارتقاء به سطح خیلی خوب تدابیر لازم بایستی اتخاذ گردد.
واژههای کلیدی: شادمانی، دانشجویان دندانپزشکی، سلامت روان، کرمان
مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
دوره 19، خرداد 1399، 314-305
بررسی شادمانی بهعنوان یکی از شاخصهای سلامت روان در دانشجویان دندانپزشکی کرمان در سال 97-1396: یک گزارش کوتاه
سورنا فردیسی[1]، مریم رئوف[2]، مریم قاضی‌زاده[3]، سارا امان‌پور[4]
دریافت مقاله: 25/10/98 ارسال مقاله به نویسنده جهت اصلاح: 12/11/98 دریافت اصلاحیه از نویسنده: 28/2/99 پذیرش مقاله: 29/2/99
چکیده
زمینه و هدف: نشاط یکی از نیازهای اساسی انسان و از مؤلفههای سلامت روان است که عامل افزایش سرمایه‌های اجتماعی است. هدف این مطالعه تعیین وضعیت شادمانی در دانشجویان دانشکده دندانپزشکی کرمان انجام شد.
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی، جامعه آماری دانشجویان دندانپزشکی عمومی کرمان در سال تحصیلی 97-1396 بودند. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه شادمانی اکسفورد استفاده شد و 241 دانشجو که به روش طبقهای متناسب و به طور تصادفی انتخاب شده بودند در تحقیق شرکت کردند. دادهها توسط آزمونهای Mann-Whitney و Kruskal-Wallis آنالیز شدند.
یافته‌ها: 151 نفر (7/62 درصد) از دانشجویان دختر و 90 نفر (3/37 درصد) پسر بودند. میانگین نمره شادمانی دانشجویان 78/0±04/40 بود. نمره شادمانی دانشجویان با متغیرهای جنسیت (779/0=P)، سال تحصیلی (092/0=P)، وضعیت تأهل (865/0=P) و محل سکونت (425/0=P) ارتباط آماری معنیداری نشان نداد.
نتیجهگیری: وضعیت شادمانی دانشجویان مورد مطالعه در سطح قابل قبولی بود، اما جهت ارتقاء به سطح خیلی خوب تدابیر لازم بایستی اتخاذ گردد.
واژههای کلیدی: شادمانی، دانشجویان دندانپزشکی، سلامت روان، کرمان
مقدمه
بر اساس تعریف سازمان بهداشت جهانی، سلامتی عبارت است از رفاه کامل جسمی، اجتماعی و روانی فرد و تنها نبود بیماری یا معلولیت نیست. به عبارت دیگر، سلامت نبود بیماری یا معلولیتهای جسمی نیست بلکه عواملی مانند رضایت از خویشتن، امید به زندگی و سلامت اجتماعی را هم شامل میگردد [1]. نشاط یا شادی بهمعنی لذت بردن از زندگی از مرکزیترین محرکهای اهداف بشر است که نقش مهمی در سلامت روانی و اجتماعی انسان دارد. در جامعهای که با نشاط باشد، استعداد افراد شکوفا میشود و تمام مردم از رفاه و امنیت برخوردارند [2]. با نشاط بودن جامعه یکی از عوامل بسیار مؤثر در توسعه فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی است و به همین سبب شادی در دانشجویان به عنوان نسل آیندهساز یک جامعه از اهمیت بالایی برخوردار است [3]. دوره تحصیلی دانشگاهی، دورهای فشارزا است. محققان میزان بالایی از شیوع افسردگی را در بین دانشجویان گزارش کردهاند که میتواند عامل خودکشی، اعتیاد، اعتماد به نفس پایین و افت تحصیلی شود و در مجموع اختلال در عملکردهای مختلف شغلی، خانوادگی و اجتماعی را به دنبال داشته باشد و از این طریق هزینههای هنگفتی را به جامعه تحمیل کند. تغییر محل زندگی و جدایی ناگهانی از خانواده، شرکت در امتحانات، انجام تکالیف، هزینههای زندگی و آینده شغلی مبهم از عوامل مستعد کننده افسردگی در میان دانشجویان هستند [4]. بر طبق گزارش مؤسسهGallup در سال 2018 میلادی، ایرانیها در رتبه پنجم غمگینترین مردم دنیا هستند. در واقع بهطور تفکیکی، ایران در احساس عصبانیت رتبه 3، در احساس غم رتبه 5، در احساس استرس رتبه 5 و در احساس نگرانی رتبه 4 را در میان 140 کشور جهان داشته است [5]. اگرچه Gallup از معتبرترین مؤسسات نظرسنجی در دنیا به شمار میرود، اما تنها راه رد یا پذیرش چنین گزارشاتی انجام مطالعات روانشناسی گسترده در اقشار مختلف جامعه میباشد. از سوی دیگر، دانشجویان رشتههای علوم پزشکی از جمله دندانپزشکی که نقش مهمی در حفظ سلامت جامعه دارند، بایستی از سلامت روانی خوبی از نظر شادی برخوردار باشند. بنابرین، بررسی این موضوع در میان دانشجویان رشتههای علوم پزشکی دارای اهمیت بهسزایی است و نتایج این بررسیها میتواند مورد استفاده سازمان ملّی جوانان، مدیران آموزشی دانشگاههای علوم پزشکی و سایر سازمانهای مرتبط قرار گیرد. با توجه به مطالب گفته شده، این پژوهش با هدف تعیین وضعیت شادمانی به عنوان یکی از شاخصهای سلامت روان در دانشجویان دانشکده دندانپزشکی کرمان طراحی گردید.
مواد و روشها
این مطالعه توصیفی بر روی کلیه دانشجویان دختر و پسر دوره عمومی دانشکده دندانپزشکی کرمان که در نیمسال دوم تحصیلی 1396-97 مشغول به تحصیل بودند، انجام گردید. حجم نمونه مورد نیاز از جمعیت آماری 350 نفری دانشجویان با استفاده از فرمول
، شامل 96/1= 
، 5/0=p نسبت واحدهای جامعه با یک ویژگی مورد نظر، 035/0=d حداکثر خطای برآورد قابل قبول و 350=n حجم جامعه، به تعداد 241 نفر محاسبه گردید.
ابتدا با اداره آموزش دانشکده هماهنگیهای لازم بهعمل آمد. با استفاده از فهرست تهیه شده اسامی و تعداد دانشجویان هر ورودی تحصیلی مشخص گردید و از بین لیست دانشجویان هر ورودی با استفاده از روش طبقهای متناسب، حجم برآورد شده به هر ورودی تخصیص داده شد. سپس به تعداد مشخص شده و با استفاده از جدول اعداد تصادفی از بین شمارههای دانشجویی، تعداد شماره مورد نظر انتخاب شدند. پرسشنامهها توسط پژوهشگر پس از یکی از کلاسهای نوبت ظهر بعد از ارائه توضیحات در مورد مطالعه و هدف آن بین دانشجویان دارای شمارههای دانشجویی انتخاب شده توزیعگردید و از آنان خواسته شد در صورت تمایل در مطالعه شرکت کنند. شماره‌هایی که مایل به شرکت در تحقیق نبودند با شمارههای تصادفی دیگری جایگزین شدند. پرسشنامهها پس از مدت زمان 20 دقیقه در همان جلسه جمعآوری شد. همچنین به اطلاع دانشجویان رسانده میشد که پرسشنامهها بدون نام و نام خانوادگی است و کلیه اطلاعات در پرسشنامهها محرمانه خواهد ماند. به دانشجویانی که غایب بودند نیز بعداً پرسشنامه، جهت تکمیل ارائه گردید. معیارهای ورود به مطالعه، تحصیل دانشجو در دوره عمومی دندانپزشکی، عدم ابتلاء به بیماریهای روانی شناخته شده و نداشتن سابقه مصرف داروهای مؤثر بر روان در شش ماه گذشته بود. دانشجویانی که به علت داشتن هر یک از اختلالات روانی شناخته شده مثل افسردگی و اضطراب، وسواس اجباری، پرخاش‌گری و غیره تحت درمان روانشناسی بودند و همچنین دانشجویانی که از دانشگاههای دیگر انتقال پیدا کرده بودند و یا برای گذراندن واحدهای درسی محدود در دانشکده مهمان شده بودند، از مطالعه حذف شدند. علاوه بر این، مطالعه حاضر دارای کد اخلاق از دانشگاه علوم پزشکی کرمان به شماره ثبتی 405.1395.IR.KMU.REC می باشد.
ابزار مورد استفاده در این تحقیق، پرسشنامه شادمانی آکسفورد بود که اعتبار و قابلیت اعتماد این پرسشنامه تأیید شده است [6]. این پرسشنامه توسط Liaghatdar و همکارانش در تحقیقی بر روی 727 دانشجوی ایرانی بررسی شده و روایی سازه، پایایی درونی (ضریب آلفای کرونباخ 92/0) و روایی همزمان (73/0) این پرسشنامه تأیید شده است [7]. در بخش اول خصوصیات دموگرافیک شرکت کنندگان شامل جنسیت، سال تحصیلی، وضعیت تأهل و محل سکونت آنها مورد پرسش قرار گرفت و بخش دوم شامل 29 سؤال چهار گزینهای پرسشنامه بود که گزینههای آن بر اساس مقیاس لیکرت چهار گزینهای به ترتیب از 0 تا 3 نمرهگذاری شد. به طوری که در نهایت محدوده امتیازها بین 0 تا 87 متغیر بود. در بین سؤالها، 12 سؤال بهطور معکوس طراحی شدهاند که در هنگام نمرهدهی در نظر گرفته میشد. در این پرسشنامه امتیاز بین 0 تا 28 مبین سطح شادمانی پایین، 29 تا 57 قابل قبول و 58-87 میزان شادمانی خیلی خوب در نظر گرفته شده است [8].
تجزیه و تحلیل دادهها در دو سطح توصیفی و استنباطی توسط نرم افزار SPSS نسخه 23 انجام شد. از آنجایی که برطبق آزمون ناپارامتری Kolmogorov-Smirnov، متغیرهای پژوهش از توزیع نرمال برخوردار نبودند (05/0>P)، لذا از آزمونهای ناپارامتری Mann-Whitney و Kruskal-Wallis در سطح معنیداری 05/0 برای آنالیز دادهها استفاده شد.
نتایج
یافتههای حاصل از این پژوهش بر روی 241 دانشجوی دوره عمومی دندانپزشکی کرمان نشان داد که 151 نفر (7/62 درصد) از دانشجویان دختر، 217 نفر (90 درصد) مجرد و 89 نفر (9/36 درصد) خوابگاهی بودند. تحلیل اطلاعات به دست آمده، میانگین و انحراف معیار کلی میزان شادمانی دانشجویان را (78/0±04/40 نشان داد بهطوریکه 40 نفر (6/16 درصد) از دانشجویان از شادمانی پایین، 188 نفر (78 درصد) از شادمانی قابل قبول و 13 نفر (4/5 درصد) از میزان شادمانی خیلی خوب برخوردار بودند.
تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون Mann-Whitney نشان داد که بین میزان شادمانی و متغیرهای جنسیت (779/0=P)، وضعیت تأهل (865/0=P) و محل سکونت (425/0=P) تفاوت آماری معنیداری وجود ندارد. آزمون Kruskal-Wallis نیز نشان داد که بین سال تحصیلی دانشجویان و میزان شادمانی آنها تفاوت آماری معنیداری وجود ندارد (092/0=P) (جدول 1).
بر اساس تعریف سازمان بهداشت جهانی، سلامتی عبارت است از رفاه کامل جسمی، اجتماعی و روانی فرد و تنها نبود بیماری یا معلولیت نیست. به عبارت دیگر، سلامت نبود بیماری یا معلولیتهای جسمی نیست بلکه عواملی مانند رضایت از خویشتن، امید به زندگی و سلامت اجتماعی را هم شامل میگردد [1]. نشاط یا شادی بهمعنی لذت بردن از زندگی از مرکزیترین محرکهای اهداف بشر است که نقش مهمی در سلامت روانی و اجتماعی انسان دارد. در جامعهای که با نشاط باشد، استعداد افراد شکوفا میشود و تمام مردم از رفاه و امنیت برخوردارند [2]. با نشاط بودن جامعه یکی از عوامل بسیار مؤثر در توسعه فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی است و به همین سبب شادی در دانشجویان به عنوان نسل آیندهساز یک جامعه از اهمیت بالایی برخوردار است [3]. دوره تحصیلی دانشگاهی، دورهای فشارزا است. محققان میزان بالایی از شیوع افسردگی را در بین دانشجویان گزارش کردهاند که میتواند عامل خودکشی، اعتیاد، اعتماد به نفس پایین و افت تحصیلی شود و در مجموع اختلال در عملکردهای مختلف شغلی، خانوادگی و اجتماعی را به دنبال داشته باشد و از این طریق هزینههای هنگفتی را به جامعه تحمیل کند. تغییر محل زندگی و جدایی ناگهانی از خانواده، شرکت در امتحانات، انجام تکالیف، هزینههای زندگی و آینده شغلی مبهم از عوامل مستعد کننده افسردگی در میان دانشجویان هستند [4]. بر طبق گزارش مؤسسهGallup در سال 2018 میلادی، ایرانیها در رتبه پنجم غمگینترین مردم دنیا هستند. در واقع بهطور تفکیکی، ایران در احساس عصبانیت رتبه 3، در احساس غم رتبه 5، در احساس استرس رتبه 5 و در احساس نگرانی رتبه 4 را در میان 140 کشور جهان داشته است [5]. اگرچه Gallup از معتبرترین مؤسسات نظرسنجی در دنیا به شمار میرود، اما تنها راه رد یا پذیرش چنین گزارشاتی انجام مطالعات روانشناسی گسترده در اقشار مختلف جامعه میباشد. از سوی دیگر، دانشجویان رشتههای علوم پزشکی از جمله دندانپزشکی که نقش مهمی در حفظ سلامت جامعه دارند، بایستی از سلامت روانی خوبی از نظر شادی برخوردار باشند. بنابرین، بررسی این موضوع در میان دانشجویان رشتههای علوم پزشکی دارای اهمیت بهسزایی است و نتایج این بررسیها میتواند مورد استفاده سازمان ملّی جوانان، مدیران آموزشی دانشگاههای علوم پزشکی و سایر سازمانهای مرتبط قرار گیرد. با توجه به مطالب گفته شده، این پژوهش با هدف تعیین وضعیت شادمانی به عنوان یکی از شاخصهای سلامت روان در دانشجویان دانشکده دندانپزشکی کرمان طراحی گردید.
مواد و روشها
این مطالعه توصیفی بر روی کلیه دانشجویان دختر و پسر دوره عمومی دانشکده دندانپزشکی کرمان که در نیمسال دوم تحصیلی 1396-97 مشغول به تحصیل بودند، انجام گردید. حجم نمونه مورد نیاز از جمعیت آماری 350 نفری دانشجویان با استفاده از فرمول
ابتدا با اداره آموزش دانشکده هماهنگیهای لازم بهعمل آمد. با استفاده از فهرست تهیه شده اسامی و تعداد دانشجویان هر ورودی تحصیلی مشخص گردید و از بین لیست دانشجویان هر ورودی با استفاده از روش طبقهای متناسب، حجم برآورد شده به هر ورودی تخصیص داده شد. سپس به تعداد مشخص شده و با استفاده از جدول اعداد تصادفی از بین شمارههای دانشجویی، تعداد شماره مورد نظر انتخاب شدند. پرسشنامهها توسط پژوهشگر پس از یکی از کلاسهای نوبت ظهر بعد از ارائه توضیحات در مورد مطالعه و هدف آن بین دانشجویان دارای شمارههای دانشجویی انتخاب شده توزیعگردید و از آنان خواسته شد در صورت تمایل در مطالعه شرکت کنند. شماره‌هایی که مایل به شرکت در تحقیق نبودند با شمارههای تصادفی دیگری جایگزین شدند. پرسشنامهها پس از مدت زمان 20 دقیقه در همان جلسه جمعآوری شد. همچنین به اطلاع دانشجویان رسانده میشد که پرسشنامهها بدون نام و نام خانوادگی است و کلیه اطلاعات در پرسشنامهها محرمانه خواهد ماند. به دانشجویانی که غایب بودند نیز بعداً پرسشنامه، جهت تکمیل ارائه گردید. معیارهای ورود به مطالعه، تحصیل دانشجو در دوره عمومی دندانپزشکی، عدم ابتلاء به بیماریهای روانی شناخته شده و نداشتن سابقه مصرف داروهای مؤثر بر روان در شش ماه گذشته بود. دانشجویانی که به علت داشتن هر یک از اختلالات روانی شناخته شده مثل افسردگی و اضطراب، وسواس اجباری، پرخاش‌گری و غیره تحت درمان روانشناسی بودند و همچنین دانشجویانی که از دانشگاههای دیگر انتقال پیدا کرده بودند و یا برای گذراندن واحدهای درسی محدود در دانشکده مهمان شده بودند، از مطالعه حذف شدند. علاوه بر این، مطالعه حاضر دارای کد اخلاق از دانشگاه علوم پزشکی کرمان به شماره ثبتی 405.1395.IR.KMU.REC می باشد.
ابزار مورد استفاده در این تحقیق، پرسشنامه شادمانی آکسفورد بود که اعتبار و قابلیت اعتماد این پرسشنامه تأیید شده است [6]. این پرسشنامه توسط Liaghatdar و همکارانش در تحقیقی بر روی 727 دانشجوی ایرانی بررسی شده و روایی سازه، پایایی درونی (ضریب آلفای کرونباخ 92/0) و روایی همزمان (73/0) این پرسشنامه تأیید شده است [7]. در بخش اول خصوصیات دموگرافیک شرکت کنندگان شامل جنسیت، سال تحصیلی، وضعیت تأهل و محل سکونت آنها مورد پرسش قرار گرفت و بخش دوم شامل 29 سؤال چهار گزینهای پرسشنامه بود که گزینههای آن بر اساس مقیاس لیکرت چهار گزینهای به ترتیب از 0 تا 3 نمرهگذاری شد. به طوری که در نهایت محدوده امتیازها بین 0 تا 87 متغیر بود. در بین سؤالها، 12 سؤال بهطور معکوس طراحی شدهاند که در هنگام نمرهدهی در نظر گرفته میشد. در این پرسشنامه امتیاز بین 0 تا 28 مبین سطح شادمانی پایین، 29 تا 57 قابل قبول و 58-87 میزان شادمانی خیلی خوب در نظر گرفته شده است [8].
تجزیه و تحلیل دادهها در دو سطح توصیفی و استنباطی توسط نرم افزار SPSS نسخه 23 انجام شد. از آنجایی که برطبق آزمون ناپارامتری Kolmogorov-Smirnov، متغیرهای پژوهش از توزیع نرمال برخوردار نبودند (05/0>P)، لذا از آزمونهای ناپارامتری Mann-Whitney و Kruskal-Wallis در سطح معنیداری 05/0 برای آنالیز دادهها استفاده شد.
نتایج
یافتههای حاصل از این پژوهش بر روی 241 دانشجوی دوره عمومی دندانپزشکی کرمان نشان داد که 151 نفر (7/62 درصد) از دانشجویان دختر، 217 نفر (90 درصد) مجرد و 89 نفر (9/36 درصد) خوابگاهی بودند. تحلیل اطلاعات به دست آمده، میانگین و انحراف معیار کلی میزان شادمانی دانشجویان را (78/0±04/40 نشان داد بهطوریکه 40 نفر (6/16 درصد) از دانشجویان از شادمانی پایین، 188 نفر (78 درصد) از شادمانی قابل قبول و 13 نفر (4/5 درصد) از میزان شادمانی خیلی خوب برخوردار بودند.
تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون Mann-Whitney نشان داد که بین میزان شادمانی و متغیرهای جنسیت (779/0=P)، وضعیت تأهل (865/0=P) و محل سکونت (425/0=P) تفاوت آماری معنیداری وجود ندارد. آزمون Kruskal-Wallis نیز نشان داد که بین سال تحصیلی دانشجویان و میزان شادمانی آنها تفاوت آماری معنیداری وجود ندارد (092/0=P) (جدول 1).
جدول 1- میزان شادمانی دانشجویان دندانپزشکی کرمان بر اساس متغیرهای دموگرافیک در سال تحصیلی 97-1396
* آزمون ناپارامتری Mann-Whitney، **آزمون ناپارامتری Kruskal-Wallis
| متغیر | (درصد) تعداد | میانگین رتبه ها | (چارک سوم – چارک اول) میانه | مقدار P | |
| جنسیت | دختر پسر |
(7/62) 151 (3/37) 90 |
54/119 13/122 |
40(48-32) 41(49-33) |
*779/0 |
| سال تحصیلی | سال اول سال دوم سال سوم سال چهارم سال پنجم سال ششم |
(8/17) 43 (17) 41 (17) 41 (4/17) 42 (3/13) 32 (4/17) 42 |
27/117 26/107 48/146 42/106 08/129 80/121 |
40(47-30) 38(50/42-31) 43(51-38) 36(48-28) 40(25/50-35) 38(52-75/32) |
**092/0 |
| وضعیت تأهل | مجرد متأهل |
(90) 217 (10) 24 |
75/120 29/123 |
40(49-32) 5/41(47-25/29) |
*865/0 |
| محل سکونت | خوابگاهی غیر خوابگاهی |
(9/36) 89 (1/63) 152 |
32/116 74/123 |
39(48-31) 41(49-33) |
*425/0 |
* آزمون ناپارامتری Mann-Whitney، **آزمون ناپارامتری Kruskal-Wallis
بحث
شادمانی از کلیدیترین عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی در اقشار مختلف جامعه بهویژه در دانشجویان است. دانشجویان شاد با قدرت تمرکز بالاتر در مقایسه با دانشجویانی که شادی کمتری دارند شرایط ناگوار زندگی و تحصیل را راحتتر تحمل میکنند و در حل مشکلات کم‌تر دچار پریشانی و سردرگمی میشوند [9]. بر اساس نتایج به دست آمده در این مطالعه، میانگین و انحراف معیار نمره شادمانی دانشجویان، 78/0±04/40 بود. بدین ترتیب، میزان شادمانی 6/16 درصد از دانشجویان در حد پایین، 78 درصد در حد قابل قبول و تنها در 4/5 درصد از آنها در حد خیلی شاد بود. نتایج به دست آمده در این تحقیق مشابه نتایج مطالعاتی است که Jouybari و همکاران [3] در دانشجویان علوم پزشکی گلستان و Hoseini Amiri و همکارش [8] در دانشگاه علوم پزشکی قم به دست آوردند اما کمی از میانگین بهدست آمده در مطالعه Hemmati در دانشگاه اصفهان [9] و Barati و همکاران در دانشگاه علوم پزشکی بیرجند [10] کم‌تر است. متفاوت بودن رشتههای مختلف دانشگاهی در دانشجویان مورد مطالعه قطعاً یکی از دلایل اصلی تفاوت در نتایج آنها است. دانشجویان در بسیاری از رشتههای دانشگاهی در مقایسه با رشته دندانپزشکی آینده شغلی مبهمتری را برای خود متصور هستند و این سبب بیانگیزگی و عدم نشاط کافی در زمان تحصیل آنها میگردد. به این نکته هم میبایست اشاره کرد که اصولاً تعاریف موجود در ذهن افراد از نشاط و پویایی بسته به دیدگاه افراد به زندگی متفاوت است و این امر نیز میتواند سبب اختلاف در پاسخها و در نتایج چنین بررسیهایی باشد. بهنظر میرسد که میانگین نمرات شادی دانشجویان در دانشگاههای ایران در مطالعات انجام شده بیان‌گر شادی در حد متوسط است، در حالیکه نتایج مطالعه دانشجویان در ترکیه مؤید شادی در حد خیلی خوب میباشد [11]. در مقایسه نتایج شادمانی در دانشگاههای مختلف میبایست توجه داشت که در سطح دانشگاه عوامل مختلفی هستند که بر روی شادمانی دانشجویان تأثیر گذارند که در جوامع و کشورهای مختلف با هم تفاوت دارند. از جمله این عوامل میتوان به خودکار آمدی علمی، سرمایه اجتماعی دانشگاهی، امید به آینده شغلی و انگیزه تحصیلی اشاره کرد. متأسفانه در حال حاضر عواملی همچون رشد پدیده مدرک گرایی، بیاعتبار شدن جایگاه علم و عالم در جامعه، بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی و آسیبهایی از این قبیل که به تدریج گریبان آموزش عالی ما را فرا گرفته است سبب شده که در حال حاضر در دانشگاههای کشور ما نشاط و پویایی کم‌تر از بسیاری از کشورهای دیگر باشد. در تحقیق حاضر در میزان شادمانی دانشجویان دختر و پسر تفاوت معنیداری مشاهده نشد که مشابه با نتایج گزارش شده در مطالعات Hoseini Amiri و همکارش [8] است. اما در مطالعه Azizi و همکاران [12] جنسیت از عوامل مؤثر در میزان شادمانی گزارش شد و این گونه بیان شد که زن و مرد از نظر شادمانی و رضایت کلی با یک‌دیگر متفاوت نیستند بلکه زنان تغییرپذیری بیش‌تر یعنی هم عاطفه مثبت و هم عاطفه منفی بیش‌تری دارند و هیجان منفی بیش‌تری در زندگی روزمره دارند [12]. از سوی دیگر باید توجه داشت که امروزه تفاوت‌های جنسیتی در جوامع کمرنگتر شده که این دیدگاه میتواند باعث برابری در جنس از لحاظ بسیاری از متغیرها از جمله نشاط و شادکامی باشد. در نتایج به دست آمده از این مطالعه در خصوص میزان شادمانی افراد مجرد و متأهل، مشابه با نتایج تحقیق Jouybari و همکاران [3] تفاوت معنیداری مشاهده نشد. در حالیکه مطابق یافتههای Khademian و Faraji [13] دانشجویان متأهل کم‌تر از دانشجویان مجرد احساس نشاط میکنند. برعکس در نتایج گزارش شده توسط Shojaie و همکارش [14] شادمانی در افراد متأهل بیش‌تر بود. برخی نظریات معتقدند که افراد متأهل نسبت به کسانی که هرگز ازدواج نکرده یا جدا شدهاند و یا همسر خود را از دست دادهاند، بیش‌تر احساس شادی میکنند اما این امر کاملاً به ارزشهای فرهنگی مورد قبول جوامع، شرایط اجتماعی و حتی اقتصادی افراد نیز بستگی دارد. از طرفی افزایش حمایتهای اجتماعی میتواند از دیگر دلایل عدم تفاوت در میزان شادمانی افراد مجرد و متأهل باشد [3]. در مطالعه حاضر شادمانی دانشجویان در سالهای مختلف تحصیلی اختلاف معناداری نشان نداد. در حالیکه در تحقیق Hoseini Amiri و همکارش [8]، در ترم شش که دانشجویان آزمون علوم پایه را داده و شرایط با ثباتتری از نظر درسی داشتند، میزان شادمانی از همه بالاتر و در ترمهای ترمهای ابتدایی دو و سه، از بقیه ترمها بهویژه ترم شش پایینتر بود. در مطالعه دیگری که توسط Shojaie و همکارش بر روی دانشجویان پرستاری انجام شد، شادمانی در دو گروه دانشجویان جدیدالورود و دانشجویان سال آخر بهطور معنیداری پایینتر از دانشجویان سالهای میانی بود. شادمانی کم در ترمهای اول و دوم به علت نا آگاهی دانشجویان از رشته تحصیلی و عدم برآورده شدن انتظارات آنان از رشته قبول شده و شادمانی پایین در ترمهای آخر به محدودیتهای موجود در محیط کاری فعلی، استرس‌های آینده شغلی، نگرانی در مورد شرایط ازدواج و عواملی از این قبیل ارتباط داده شده است [14]، اما در تحقیق حاضر شادمانی در سالهای مختلف تحصیلی اختلاف معنیداری نداشت که تفاوت در رشتههای دانشجویان مورد مطالعه در تحقیقات مختلف باید مدنظر قرار گیرد. در شادمانی بین دانشجویان خوابگاهی و غیرخوابگاهی در دانشجویان دندانپزشکی کرمان مشابه با نتایج تحقیق Sharifi و همکاران [15] تفاوت معنیداری دیده نشد اما طبق یافتههای Barati و همکاران [10]، دانشجویان غیر خوابگاهی از دانشجویان خوابگاهی به طور معنیداری نمره شادکامی بیش‌تری داشتند. شاید بتوان این تفاوت را ناشی از شرایط محیطی و آموزشی متفاوت دانست.
از محدودیتهای مطالعه حاضر خودگزارشی بودن اطلاعات و محدود بودن نمونهگیری به دانشجویان دانشکده دندانپزشکی بود. پیشنهاد میگردد پژوهشهای آتی با حجم نمونه بزرگتر و بر روی کلیه دانشجویان رشتههای پزشکی و پیراپزشکی و همچنین با استفاده از روشهایی همچون مصاحبه انجام پذیرد.
نتیجهگیری
اگرچه نتایج این تحقیق نشان داد که شادمانی اکثریت دانشجویان مورد مطالعه در رشته دندانپزشکی کرمان درحد قابل قبول بود، اما درصد بسیار کمی از آنان خیلی شاد بودند. بازنگری در شیوه تعامل استاد و دانشجو، زدودن عوامل اضطراب و تشویش خاطر در دانشجویان و ایجاد فضای شاد و نشاط آور در دانشگاهها از مواردی است که در جهت افزایش شادی دانشجویان توصیه میشود چراکه انسان با نشاط، انسانی مبتکر، کارا، مولد و سازنده خواهد بود.
تشکر و قدردانی
نویسندگان مقاله مراتب قدردانی خود را از معاونت پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی کرمان به جهت حمایتهای مادی و معنوی و همچنین از دانشجویان شرکت کننده در این تحقیق اعلام میدارند. .
شادمانی از کلیدیترین عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی در اقشار مختلف جامعه بهویژه در دانشجویان است. دانشجویان شاد با قدرت تمرکز بالاتر در مقایسه با دانشجویانی که شادی کمتری دارند شرایط ناگوار زندگی و تحصیل را راحتتر تحمل میکنند و در حل مشکلات کم‌تر دچار پریشانی و سردرگمی میشوند [9]. بر اساس نتایج به دست آمده در این مطالعه، میانگین و انحراف معیار نمره شادمانی دانشجویان، 78/0±04/40 بود. بدین ترتیب، میزان شادمانی 6/16 درصد از دانشجویان در حد پایین، 78 درصد در حد قابل قبول و تنها در 4/5 درصد از آنها در حد خیلی شاد بود. نتایج به دست آمده در این تحقیق مشابه نتایج مطالعاتی است که Jouybari و همکاران [3] در دانشجویان علوم پزشکی گلستان و Hoseini Amiri و همکارش [8] در دانشگاه علوم پزشکی قم به دست آوردند اما کمی از میانگین بهدست آمده در مطالعه Hemmati در دانشگاه اصفهان [9] و Barati و همکاران در دانشگاه علوم پزشکی بیرجند [10] کم‌تر است. متفاوت بودن رشتههای مختلف دانشگاهی در دانشجویان مورد مطالعه قطعاً یکی از دلایل اصلی تفاوت در نتایج آنها است. دانشجویان در بسیاری از رشتههای دانشگاهی در مقایسه با رشته دندانپزشکی آینده شغلی مبهمتری را برای خود متصور هستند و این سبب بیانگیزگی و عدم نشاط کافی در زمان تحصیل آنها میگردد. به این نکته هم میبایست اشاره کرد که اصولاً تعاریف موجود در ذهن افراد از نشاط و پویایی بسته به دیدگاه افراد به زندگی متفاوت است و این امر نیز میتواند سبب اختلاف در پاسخها و در نتایج چنین بررسیهایی باشد. بهنظر میرسد که میانگین نمرات شادی دانشجویان در دانشگاههای ایران در مطالعات انجام شده بیان‌گر شادی در حد متوسط است، در حالیکه نتایج مطالعه دانشجویان در ترکیه مؤید شادی در حد خیلی خوب میباشد [11]. در مقایسه نتایج شادمانی در دانشگاههای مختلف میبایست توجه داشت که در سطح دانشگاه عوامل مختلفی هستند که بر روی شادمانی دانشجویان تأثیر گذارند که در جوامع و کشورهای مختلف با هم تفاوت دارند. از جمله این عوامل میتوان به خودکار آمدی علمی، سرمایه اجتماعی دانشگاهی، امید به آینده شغلی و انگیزه تحصیلی اشاره کرد. متأسفانه در حال حاضر عواملی همچون رشد پدیده مدرک گرایی، بیاعتبار شدن جایگاه علم و عالم در جامعه، بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی و آسیبهایی از این قبیل که به تدریج گریبان آموزش عالی ما را فرا گرفته است سبب شده که در حال حاضر در دانشگاههای کشور ما نشاط و پویایی کم‌تر از بسیاری از کشورهای دیگر باشد. در تحقیق حاضر در میزان شادمانی دانشجویان دختر و پسر تفاوت معنیداری مشاهده نشد که مشابه با نتایج گزارش شده در مطالعات Hoseini Amiri و همکارش [8] است. اما در مطالعه Azizi و همکاران [12] جنسیت از عوامل مؤثر در میزان شادمانی گزارش شد و این گونه بیان شد که زن و مرد از نظر شادمانی و رضایت کلی با یک‌دیگر متفاوت نیستند بلکه زنان تغییرپذیری بیش‌تر یعنی هم عاطفه مثبت و هم عاطفه منفی بیش‌تری دارند و هیجان منفی بیش‌تری در زندگی روزمره دارند [12]. از سوی دیگر باید توجه داشت که امروزه تفاوت‌های جنسیتی در جوامع کمرنگتر شده که این دیدگاه میتواند باعث برابری در جنس از لحاظ بسیاری از متغیرها از جمله نشاط و شادکامی باشد. در نتایج به دست آمده از این مطالعه در خصوص میزان شادمانی افراد مجرد و متأهل، مشابه با نتایج تحقیق Jouybari و همکاران [3] تفاوت معنیداری مشاهده نشد. در حالیکه مطابق یافتههای Khademian و Faraji [13] دانشجویان متأهل کم‌تر از دانشجویان مجرد احساس نشاط میکنند. برعکس در نتایج گزارش شده توسط Shojaie و همکارش [14] شادمانی در افراد متأهل بیش‌تر بود. برخی نظریات معتقدند که افراد متأهل نسبت به کسانی که هرگز ازدواج نکرده یا جدا شدهاند و یا همسر خود را از دست دادهاند، بیش‌تر احساس شادی میکنند اما این امر کاملاً به ارزشهای فرهنگی مورد قبول جوامع، شرایط اجتماعی و حتی اقتصادی افراد نیز بستگی دارد. از طرفی افزایش حمایتهای اجتماعی میتواند از دیگر دلایل عدم تفاوت در میزان شادمانی افراد مجرد و متأهل باشد [3]. در مطالعه حاضر شادمانی دانشجویان در سالهای مختلف تحصیلی اختلاف معناداری نشان نداد. در حالیکه در تحقیق Hoseini Amiri و همکارش [8]، در ترم شش که دانشجویان آزمون علوم پایه را داده و شرایط با ثباتتری از نظر درسی داشتند، میزان شادمانی از همه بالاتر و در ترمهای ترمهای ابتدایی دو و سه، از بقیه ترمها بهویژه ترم شش پایینتر بود. در مطالعه دیگری که توسط Shojaie و همکارش بر روی دانشجویان پرستاری انجام شد، شادمانی در دو گروه دانشجویان جدیدالورود و دانشجویان سال آخر بهطور معنیداری پایینتر از دانشجویان سالهای میانی بود. شادمانی کم در ترمهای اول و دوم به علت نا آگاهی دانشجویان از رشته تحصیلی و عدم برآورده شدن انتظارات آنان از رشته قبول شده و شادمانی پایین در ترمهای آخر به محدودیتهای موجود در محیط کاری فعلی، استرس‌های آینده شغلی، نگرانی در مورد شرایط ازدواج و عواملی از این قبیل ارتباط داده شده است [14]، اما در تحقیق حاضر شادمانی در سالهای مختلف تحصیلی اختلاف معنیداری نداشت که تفاوت در رشتههای دانشجویان مورد مطالعه در تحقیقات مختلف باید مدنظر قرار گیرد. در شادمانی بین دانشجویان خوابگاهی و غیرخوابگاهی در دانشجویان دندانپزشکی کرمان مشابه با نتایج تحقیق Sharifi و همکاران [15] تفاوت معنیداری دیده نشد اما طبق یافتههای Barati و همکاران [10]، دانشجویان غیر خوابگاهی از دانشجویان خوابگاهی به طور معنیداری نمره شادکامی بیش‌تری داشتند. شاید بتوان این تفاوت را ناشی از شرایط محیطی و آموزشی متفاوت دانست.
از محدودیتهای مطالعه حاضر خودگزارشی بودن اطلاعات و محدود بودن نمونهگیری به دانشجویان دانشکده دندانپزشکی بود. پیشنهاد میگردد پژوهشهای آتی با حجم نمونه بزرگتر و بر روی کلیه دانشجویان رشتههای پزشکی و پیراپزشکی و همچنین با استفاده از روشهایی همچون مصاحبه انجام پذیرد.
نتیجهگیری
اگرچه نتایج این تحقیق نشان داد که شادمانی اکثریت دانشجویان مورد مطالعه در رشته دندانپزشکی کرمان درحد قابل قبول بود، اما درصد بسیار کمی از آنان خیلی شاد بودند. بازنگری در شیوه تعامل استاد و دانشجو، زدودن عوامل اضطراب و تشویش خاطر در دانشجویان و ایجاد فضای شاد و نشاط آور در دانشگاهها از مواردی است که در جهت افزایش شادی دانشجویان توصیه میشود چراکه انسان با نشاط، انسانی مبتکر، کارا، مولد و سازنده خواهد بود.
تشکر و قدردانی
نویسندگان مقاله مراتب قدردانی خود را از معاونت پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی کرمان به جهت حمایتهای مادی و معنوی و همچنین از دانشجویان شرکت کننده در این تحقیق اعلام میدارند. .
References
]1 [Park JE, Park K. Parks textbook of Preventive and Social Medicine. 23th ed. India. Bhanot Publishers. 2017; p: 30-31.
]2 [Hajizadeh M, Torkan R. Evaluation of socio-cultural factors and factors related to social vitality (Case study: Yazd University students). Urban Studies 2015; 5(16): 59-86. [Farsi]
]3 [Jouybari1 L, Nodeh Sharifi A, Sanagoo A, Saeedi S, Saeedi S, Kalantari S. Happiness and its related factors among Students in Golestan University of Medical Sciences. Journal of Nursing Education 2017; 5(6): 40-5. [Farsi]
]4 [Jalilian F, Emdadi Sh, Karimi M, Barati M, Gharib Navaz H. Depression among students; the role of public self-efficacy and perceived social support. Scientific Journal of Hamadan University of Medical Sciences and Health Services 2011; 18(4): 60-6. [Farsi]
]5 [https://www.gallup.com/analytics/ 248906/ gallup-global-emotions-report-2019.aspx.
]6 [Stewart ME, Waston R, Clark A, Ebmeier KP, Deary IJ. A hierarchy of happiness? Personality and Differences 2010; 48: 845-8.
]7 [Liaghatdar MJ, Jafari E, Abedi MR, Samiee F. Reliability and validity of the Oxford Happiness Inventory among university students in Iran. Span J Psychol 2008; 11(1): 310-3.
]8 [ Hoseini Amiri M, Abbasi M. Investigation of the Level and correlates of Happiness among the Students of Qom University of Medical Sciences in 2017, (Iran). Qom Univ Med Sci J 2018; 12(9): 58-65.
]9[ Hemmati R. The Sense of Happiness and its Academic Determinants (Case Study: Female Students of University of Isfahan). Journal of Applied Sociology 2019; 29(4): 5-8.
]10 [Barati F, Ashrafi Z, Najafi F, Karimi A, Sharifzade G. The investigation of happiness status and its related factors in students of Birjand University of Medical Sciences in 2013. Journal of Torbat Heydariyeh University of Medical Sciences 2015; 3(2): 26-30. [Farsi]
]11 [Francis LJ, Ok Ü, Robbins M. Religion and Happiness: A study among university students in Turkey. J Relig Health 2017; 56(4): 1335-47.
]12 [Azizi M, Mohamadian F, Ghajarieah M, Direkvand-Moghadam A. The effect of individual factors, socioeconomic and social participation on individual happiness: A cross-sectional study. J Clin Diagn Res 2017; 11(6): VC01-VC04.
]13 [Khademian T, Faraji T. Social Factors Affecting Students' Social Vitality. Sociological Studies of Iran 2012; 5: 19-38. [Farsi]
]14[ Shojaie F, Ebrahimi SM. Evaluation of Happiness status as one of the indicators of mental health in nursing students. IJNR 2012; 7(34): 16-22. [Farsi]
]15[ Sharifi K, Sooky Z, Tagharrobi Z, Akbari H. Happiness and its related factors among the students of Kashan University of medical sciences in 2006-2007. Feyz 2010; 14(1): 62-9. [Farsi].
]2 [Hajizadeh M, Torkan R. Evaluation of socio-cultural factors and factors related to social vitality (Case study: Yazd University students). Urban Studies 2015; 5(16): 59-86. [Farsi]
]3 [Jouybari1 L, Nodeh Sharifi A, Sanagoo A, Saeedi S, Saeedi S, Kalantari S. Happiness and its related factors among Students in Golestan University of Medical Sciences. Journal of Nursing Education 2017; 5(6): 40-5. [Farsi]
]4 [Jalilian F, Emdadi Sh, Karimi M, Barati M, Gharib Navaz H. Depression among students; the role of public self-efficacy and perceived social support. Scientific Journal of Hamadan University of Medical Sciences and Health Services 2011; 18(4): 60-6. [Farsi]
]5 [https://www.gallup.com/analytics/ 248906/ gallup-global-emotions-report-2019.aspx.
]6 [Stewart ME, Waston R, Clark A, Ebmeier KP, Deary IJ. A hierarchy of happiness? Personality and Differences 2010; 48: 845-8.
]7 [Liaghatdar MJ, Jafari E, Abedi MR, Samiee F. Reliability and validity of the Oxford Happiness Inventory among university students in Iran. Span J Psychol 2008; 11(1): 310-3.
]8 [ Hoseini Amiri M, Abbasi M. Investigation of the Level and correlates of Happiness among the Students of Qom University of Medical Sciences in 2017, (Iran). Qom Univ Med Sci J 2018; 12(9): 58-65.
]9[ Hemmati R. The Sense of Happiness and its Academic Determinants (Case Study: Female Students of University of Isfahan). Journal of Applied Sociology 2019; 29(4): 5-8.
]10 [Barati F, Ashrafi Z, Najafi F, Karimi A, Sharifzade G. The investigation of happiness status and its related factors in students of Birjand University of Medical Sciences in 2013. Journal of Torbat Heydariyeh University of Medical Sciences 2015; 3(2): 26-30. [Farsi]
]11 [Francis LJ, Ok Ü, Robbins M. Religion and Happiness: A study among university students in Turkey. J Relig Health 2017; 56(4): 1335-47.
]12 [Azizi M, Mohamadian F, Ghajarieah M, Direkvand-Moghadam A. The effect of individual factors, socioeconomic and social participation on individual happiness: A cross-sectional study. J Clin Diagn Res 2017; 11(6): VC01-VC04.
]13 [Khademian T, Faraji T. Social Factors Affecting Students' Social Vitality. Sociological Studies of Iran 2012; 5: 19-38. [Farsi]
]14[ Shojaie F, Ebrahimi SM. Evaluation of Happiness status as one of the indicators of mental health in nursing students. IJNR 2012; 7(34): 16-22. [Farsi]
]15[ Sharifi K, Sooky Z, Tagharrobi Z, Akbari H. Happiness and its related factors among the students of Kashan University of medical sciences in 2006-2007. Feyz 2010; 14(1): 62-9. [Farsi].
A Survey on Happiness as a Component of Mental Health in Kerman Dental Students in 2017-2018: A Short Report
S. Fardisi[5], M. Raoof[6], M. Ghazizadeh[7], S. Amanpour[8]
Received: 15/01/2020 Sent for Revision: 01/02/2020 Received Revised Manuscript: 17/05/2020 Accepted: 18/05/2020
Background and Objectives: Happiness is one of the basic human needs and a component of mental health which is the cause of increase of social capital. The aim of this study was to investigate the status of happiness in students of Kerman Dental School.
Materials and Methods: In this descriptive study, the statistical population included students of Kerman Dental School in the academic year 2017-2018. Oxford Happiness Questionnaire was used to collect data and 241 students who were selected randomly with the proportionate stratification method participated in the study. Data analysis was performed using Mann-Whitney U and Kruskal-Wallis H tests.
Results: 151 (62.7%) of the students were girls and 90 (37.3%) were boys. The mean score of student's happiness was 40.04±0.78. Students' happiness status in different demographic variables such as gender (p=0.779), academic year (p=0.092), marital status (p=0.865) and residence (p=0.425) did not show any significant difference.
Conclusion: The happiness status of Kerman Dental students was at an acceptable level, but necessary measures must be taken to upgrade it to the excellent level.
Key words: Happiness, Dental students, Mental health, Kerman
Funding: This research was funded by Vice Chancellor for Research, Kerman University of Medical Sciences.
Conflict of interest: None declared.
Ethical Approval: The Ethics Committee of Kerman University of Medical Sciences approved the study (IR.KMU.REC.1395.405).
How to cite this article: Fardisi S, Raoof M, Ghazizadeh M, Amanpour S. A Survey on Happiness as a Component of Mental Health in Kerman Dental Students in 2017-2018: A Short Report. J Rafsanjan Univ Med Sci 2020; 19 (3): 305-14. [Farsi]
[2]- دانشیار گروه آموزشی اندودانتیکس، دانشکده دندانپزشکی، عضو مرکز تحقیقات اندودنتولوژی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
[4]- (نویسنده مسئول) استادیار گروه آموزشی پاتولوژی فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
تلفن: 03432118074، دورنگار: 03432118073، پست الکترونیکی: saraamanpour@gmail.com
تلفن: 03432118074، دورنگار: 03432118073، پست الکترونیکی: saraamanpour@gmail.com
[6]- Associate Prof., Dept. of Endodontix, School of Dentistry, Endodontology Research Center, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran, ORCID: 0000-0002-2628-2136
[7]- General Dentist, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran, ORCID: 0000-0002-0102-873X
[8]- Assisstant Prof., Dept. of Oral and Maxillofacial Pathology, School of Dentistry, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran, ORCID: 0000-0003-4803-2274
(Corresponding Author) Tel: (034) 32118074, Fax: (034) 32118073, E-mail: saraamanpour@gmail.com
(Corresponding Author) Tel: (034) 32118074, Fax: (034) 32118073, E-mail: saraamanpour@gmail.com
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش پزشكي
دریافت: 1398/10/21 | پذیرش: 1399/4/1 | انتشار: 1399/4/1
دریافت: 1398/10/21 | پذیرش: 1399/4/1 | انتشار: 1399/4/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
