جلد 8، شماره 4 - ( 9-1388 )
جلد 8 شماره 4 صفحات 316-303 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1619 مشاهده)
زمینه و هدف: آنزیم آلفا آمیلازهای مقاوم به دما کاربردهای تجاری وسیعی در فرآوری نشاسته، تخمیر و تهیه محصولات کربوهیدراتی دارد و جایگزین هیدرولیز شیمیایی نشاسته در فرآوری صنعتی شده است. هدف خصوصیات سویه بومی گونه باسیلوس مولد آنزیم آلفا آمیلاز مقاوم به دما بوده است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه آزمایشگاهی باسیلوس جدا شده با نام B.licheniformis shahed-07 با استفاده از روش‌های بیوشیمیایی شناسایی شد. این باسیلوس در محیط مایع برای تولید آلفا آمیلاز کشت داده شد. محیط‌های تولید آنزیم با استفاده از منابع مختلف کربنی و نیتروژنی ارزیابی و محیط مناسب فرموله گردید. پایداری آنزیم تولیدی، پس از تخلیص نسبی آن، در برابر تغییرات دما، pH، فلزات یونی و عوامل کلاته‌کننده ارزیابی شد.
یافته‌ها: حداکثر میزان آنزیم، در دمای 50 درجه سانتی‌گراد و 7= pH در طی 26 ساعت تولید شد. با افزودن 5/0% تریپتوفن به محیط کشت، میزان تولید آنزیم تا 202% افزایش یافت در حالی که 5/0% پپتون و لیزین به شدت موجب افت تولید شد. در مقایسه با آنزیم ناخالص، خلوص آنزیم نیمه تخلیص شده 77/3 برابر و فعالیت آنزیمی آن 64/32 برابر بود. این آنزیم در ژل الکترفورز SDS (Sodium Dodecyl Sulfate) با 2/0% نشاسته تک باند با وزن مولکولی 60000 دالتون فعالیت آمیلولیتیکی نشان داد. فعالیت مطلوب آنزیم در 70 درجه سانتی‌گراد و 5/7=pH بود، این آنزیم هم‌چنین در دامنه pH بین 6 تا 7 به مدت 24 ساعت پایداری داشت. یون جیوه به طور کلی بازدارنده فعالیت آنزیم بوده و یون‌های منگنز، آهن، کبالت و کلسیم سبب افزایش فعالیت آن شدند.
نتیجه‌گیری: سویه B.licheniformis Shahed-07 سطح مطلوبی از آلفا آمیلاز مقاوم به دما، متناسب با ویژگی‌های مورد نیاز فرآوری نشاسته و صنایع غذایی تولید می‌کند. فرآیند تولید، بعد از بهینه‌سازی، می‌تواند در سطح تجاری مطرح شود.
واژه‌های کلیدی: باسیلوس لیکنی‌فرمیس، آلفا آمیلاز، بهینه‌سازی، محیط تولید
مواد و روش‌ها: در این مطالعه آزمایشگاهی باسیلوس جدا شده با نام B.licheniformis shahed-07 با استفاده از روش‌های بیوشیمیایی شناسایی شد. این باسیلوس در محیط مایع برای تولید آلفا آمیلاز کشت داده شد. محیط‌های تولید آنزیم با استفاده از منابع مختلف کربنی و نیتروژنی ارزیابی و محیط مناسب فرموله گردید. پایداری آنزیم تولیدی، پس از تخلیص نسبی آن، در برابر تغییرات دما، pH، فلزات یونی و عوامل کلاته‌کننده ارزیابی شد.
یافته‌ها: حداکثر میزان آنزیم، در دمای 50 درجه سانتی‌گراد و 7= pH در طی 26 ساعت تولید شد. با افزودن 5/0% تریپتوفن به محیط کشت، میزان تولید آنزیم تا 202% افزایش یافت در حالی که 5/0% پپتون و لیزین به شدت موجب افت تولید شد. در مقایسه با آنزیم ناخالص، خلوص آنزیم نیمه تخلیص شده 77/3 برابر و فعالیت آنزیمی آن 64/32 برابر بود. این آنزیم در ژل الکترفورز SDS (Sodium Dodecyl Sulfate) با 2/0% نشاسته تک باند با وزن مولکولی 60000 دالتون فعالیت آمیلولیتیکی نشان داد. فعالیت مطلوب آنزیم در 70 درجه سانتی‌گراد و 5/7=pH بود، این آنزیم هم‌چنین در دامنه pH بین 6 تا 7 به مدت 24 ساعت پایداری داشت. یون جیوه به طور کلی بازدارنده فعالیت آنزیم بوده و یون‌های منگنز، آهن، کبالت و کلسیم سبب افزایش فعالیت آن شدند.
نتیجه‌گیری: سویه B.licheniformis Shahed-07 سطح مطلوبی از آلفا آمیلاز مقاوم به دما، متناسب با ویژگی‌های مورد نیاز فرآوری نشاسته و صنایع غذایی تولید می‌کند. فرآیند تولید، بعد از بهینه‌سازی، می‌تواند در سطح تجاری مطرح شود.
واژه‌های کلیدی: باسیلوس لیکنی‌فرمیس، آلفا آمیلاز، بهینه‌سازی، محیط تولید
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
زيست شناسي
دریافت: 1399/2/27 | پذیرش: 1399/2/27 | انتشار: 1399/2/27
دریافت: 1399/2/27 | پذیرش: 1399/2/27 | انتشار: 1399/2/27
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |