مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

زمینه و هدف: سیر صعودی دیابت، مشکلات فراوانی را برای بشر به وجود آورده ‌‌است. با توجه به نقش ذهن‌آگاهی در کاهش این مشکلات، مطالعه‌ حاضر با هدف تعیین نقش میانجی تاب‌آوری در رابطه ذهن‌آگاهی و بهزیستی ذهنی بیماران دیابتی انجام شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی به روش مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. از میان جامعه آماری که شامل کلیه اعضای فعال انجمن دیابت شهرستان بناب در سال 1397 بودند، 500 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌ پنج عاملی ذهن‌آگاهی Bauer و همکاران، مقیاس تاب‌آوری Connor-Davidson و پرسش‌نامه‌ بهزیستی ذهنی Warwick Edinburgh جمع‌آوری و با ضریب همبستگی Pearson و مدل‌سازی معادلات ساختاری تحلیل شدند.
یافته‌ها: ذهن ‌آگاهی همبستگی مثبتی با بهزیستی ‌ذهنی (۰۰۱/۰>p، ۶۶۲/۰=r)،  و تاب‌آوری (۰۰۱/۰>p، ۶۶۲/۰=r) داشت. تاب‌آوری نیز با بهزیستی ذهنی همبستگی مثبت (۰۰۱/۰>p، ۷۷۲/۰r=) داشت. تحلیل مدل‌یابی معادلات ساختاری نشان‌ داد که مسیرهای مستقیم از ذهن ‌آگاهی به بهزیستی ذهنی (۰۰۱/۰>p، 20/0β=) ذهن‌آگاهی به تاب‌آوری (۰۰۱/۰>p، ۷۶/0β=) و تاب‌آوری به بهزیستی ذهنی(۰۰۱/۰>p، ۶۶/۰β=)، از نظر آماری معنی‌دار بود و هم‌چنین ذهن ‌آگاهی به واسطه تاب‌آوری به صورت مثبت بهزیستی ذهنی را پیش‌بینی کرد (۰۰۱/۰>p ، ۵۱/۰β=).
نتیجه‌گیری: ذهن ‌آگاهی می‌تواند هم به طور مستقیم و هم به واسطه‌ تاب‌آوری، بهزیستی ذهنی را به صورت مثبت و معنی‌دار پیش‌بینی کند. به نظر می‌رسد توجه به مدل ذهن ‌آگاهی، تاب‌آوری و بهزیستی ذهنی در برنامه درمانی و مشاوره‌ای بیماران دیابتی مفید خواهد بود.
واژه­های کلیدی: ذهن‌آگاهی، تاب‌آوری، بهزیستی ذهنی، دیابت، شهرستان بناب