جلد 19، شماره 12 - ( 12-1399 )
جلد 19 شماره 12 صفحات 1260-1245 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استاد گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، مرکز تحقیقات محیط کار، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران
چکیده: (1600 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: تفکر خودکشی به منزله تمایل فرد به مردن است که شیوع بالایی در بین دانشجویان دارد و به دلیل نقش مهم دانشجویان پیراپزشکی به عنوان کادر درمان آینده، این مطالعه با هدف تعیین فراوانی افکار و برنامهریزی جهت اقدام به خودکشی در دانشجویان پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان انجام شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، 209 نفر از دانشجویان رشتههای پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان از ورودی 1394 تا 1397 به روش سرشماری در مطالعه شرکت کردند. جهت جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد سنجش افکار خودکشی Beck به صورت خودگزارشدهی استفاده گردید. دادهها با استفاده از آزمونهای آماری مجذور کای، آنالیز واریانس یکطرفه و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: در این مطالعه از کل شرکت کننده‌ها، 209 نفر از دانشجویان پیراپزشکی شرکت کردند که 4/14 درصد (30 نفر) دارای افکار خودکشی و 3/3 درصد (7 نفر) آمادگی جهت خودکشی داشتند. شیوع افکار خودکشی در دانشجویان پسر بیش‌تر از دختر (886/0=p) و در مجردها بیش‌تر از متأهلین بود، اما اختلاف معنیداری بین آنها مشاهده نشد (166/0=p). درحالی که بین نمره افکار خودکشی با سابقه رابطه اخیراً جدا شده (301/0=p)، سابقه نمره نیاوردن در واحدهای درسی (001/0>p)، سابقه مشروطی (001/0>p)، مصرف سیگار (001/0>p) و رضایت از رشته تحصیلی (001/0>p) ارتباط آماری معنیدار مشاهده شد.
نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر بیان‌گر این بود که افکار خودکشی در دانشجویان پیراپزشکی شایع میباشد. بنابراین ایجاب میکند تا در راستای پیشگیری از بروز افکار خودکشی در بین دانشجویان برنامهریزیهای لازم انجام گیرد.
واژه های کلیدی: افکار خودکشی، دانشجویان پیراپزشکی، رفسنجان
زمینه و هدف: تفکر خودکشی به منزله تمایل فرد به مردن است که شیوع بالایی در بین دانشجویان دارد و به دلیل نقش مهم دانشجویان پیراپزشکی به عنوان کادر درمان آینده، این مطالعه با هدف تعیین فراوانی افکار و برنامهریزی جهت اقدام به خودکشی در دانشجویان پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان انجام شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، 209 نفر از دانشجویان رشتههای پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان از ورودی 1394 تا 1397 به روش سرشماری در مطالعه شرکت کردند. جهت جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد سنجش افکار خودکشی Beck به صورت خودگزارشدهی استفاده گردید. دادهها با استفاده از آزمونهای آماری مجذور کای، آنالیز واریانس یکطرفه و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: در این مطالعه از کل شرکت کننده‌ها، 209 نفر از دانشجویان پیراپزشکی شرکت کردند که 4/14 درصد (30 نفر) دارای افکار خودکشی و 3/3 درصد (7 نفر) آمادگی جهت خودکشی داشتند. شیوع افکار خودکشی در دانشجویان پسر بیش‌تر از دختر (886/0=p) و در مجردها بیش‌تر از متأهلین بود، اما اختلاف معنیداری بین آنها مشاهده نشد (166/0=p). درحالی که بین نمره افکار خودکشی با سابقه رابطه اخیراً جدا شده (301/0=p)، سابقه نمره نیاوردن در واحدهای درسی (001/0>p)، سابقه مشروطی (001/0>p)، مصرف سیگار (001/0>p) و رضایت از رشته تحصیلی (001/0>p) ارتباط آماری معنیدار مشاهده شد.
نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر بیان‌گر این بود که افکار خودکشی در دانشجویان پیراپزشکی شایع میباشد. بنابراین ایجاب میکند تا در راستای پیشگیری از بروز افکار خودکشی در بین دانشجویان برنامهریزیهای لازم انجام گیرد.
واژه های کلیدی: افکار خودکشی، دانشجویان پیراپزشکی، رفسنجان
نوع مطالعه: توصيفي |
موضوع مقاله:
آمار و اپيدميولوژي
دریافت: 1399/7/23 | پذیرش: 1399/10/8 | انتشار: 1399/12/30
دریافت: 1399/7/23 | پذیرش: 1399/10/8 | انتشار: 1399/12/30
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |