جلد 19، شماره 11 - ( 11-1399 )                   جلد 19 شماره 11 صفحات 1194-1179 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


محقق اردبیلی
چکیده:   (1446 مشاهده)
زمینه و هدف: دانشجویان دانشگاه به علت این­که سریع‌ترین پذیرش­گران فن‌آوری‌های تلفن همراه هستند، در معرض خطر وابستگی به تلفن همراه می‌باشند. پژوهش حاضر با هدف تعیین الگوی روابط ساختاری وابستگی به تلفن همراه بر اساس انعطاف‌پذیری شناختی با نقش میانجی ناگویی هیجانی در دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی انجام گرفت.
مواد و روش­ها: این مطالعه توصیفی به روش مدل­یابی معادلات ساختاری بود و جامعه آماری آن متشکل از کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاه محقق اردبیلی در نیم­سال دوم سال تحصیلی 1399 بودند. تعداد 205 نفر از این افراد به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت آنلاین به پرسش‌نامه‌های وابستگی به تلفن همراه، انعطاف‌پذیری شناختی و ناگویی هیجانی پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از آزمون­های آماری ضریب همبستگی Pearson و مدل­یابی معادلات ساختاری تحلیل شد.
یافته­ها: نتایج نشان داد که وابستگی به تلفن همراه با انعطاف‌پذیری شناختی (36/0-=r، 001/0< p) ارتباط منفی و با ناگویی هیجانی (48/0=r، 001/0< p) ارتباط مثبت دارد. هم­چنین ناگویی هیجانی با انعطاف‌پذیری شناختی (59/0-=r، 001/0< p) ارتباط منفی داشت. شاخص­های برازش مدل نیز مسیر انعطاف‌پذیری شناختی به وابستگی به تلفن همراه را با میانجی­گری ناگویی هیجانی تأیید کرد.
نتیجه­گیری: به طور کلی نتایج نشان داد که انعطاف‌پذیری شناختی به صورت مستقیم و غیرمستقیم و با میانجی‌گری ناگویی هیجانی در وابستگی به تلفن همراه نقش دارند. بر اساس یافته­های مطالعه حاضر، از لحاظ کاربردی برگزاری کارگاه­های آموزشی توسط مشاوران و روان­شناسان جهت تنظیم و مدیریت هیجانات و راه­بردهای حل مسئله و آگاه‌سازی دانشجویان از مضرات وابستگی به تلفن همراه پیشنهاد می­گردد.
واژه­های کلیدی: وابستگی به تلفن همراه، انعطاف‌پذیری شناختی، ناگویی هیجانی، دانشجویان
 
 
 
 
 
متن کامل [PDF 342 kb]   (569 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (794 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانپزشكي
دریافت: 1399/9/8 | پذیرش: 1399/11/28 | انتشار: 1399/12/4

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.