چکیده زمینه و هدف: شیوههای فرزندپروری والدین نقش مهمی در تربیت فرزندان را به عهده دارد. این شیوهها میتوانند در پیشگیری یا پیدایش اعتیاد در فرزندان نقش بهسزایی داشته باشد. این پژوهش با هدف پیشبینی آمادگی به اعتیاد نوجوانان براساس شیوههای فرزندپروری والدین و نقش میانجی منبع کنترل انجام شد. مواد و روشها: روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مدلیابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری این مطالعه شامل کلیه نوجوانان پسر مقطع دوم متوسطه، به همراه والدین آنها در شهر ایذه در سال تحصیلی 98-1397 بود. از بین جامعه یاد شده تعداد 300 نفر به روش نمونهگیری تصادفی چند مرحلهای انتخاب شدند. در این پژوهش، نوجوانان پرسشنامه منبع کنترل Rutter و پرسشنامه آمادگی به اعتیاد، و والدین آنها نیز پرسشنامه شیوههای فرزندپروری Bamuirend را تکمیل نمودند. تجزیه و تحلیل دادهها به روش تحلیل مسیر صورت پذیرفت. یافتهها: در این مطالعه نتایج تحلیل مسیر بیانگر برازش مدل فرضی پژوهش بود. تحلیل دادهها نشان داد ضرایب مسیر شیوه فرزندپروری سهلگیر بر آمادگی به اعتیاد (301/0=β، 001/0p<)، ضرایب مسیر شیوه فرزندپروری مستبد بر آمادگی به اعتیاد (310/0=β، 001/0p<) و ضرایب مسیر شیوه فرزندپروری مقتدر بر آمادگی به اعتیاد (398/0-=β، 001/0p<) در مدل مورد بررسی معنیدار است. همچنین منبع کنترل نقش میانجی بر روابط بین آمادگی به اعتیاد نوجوانان و شیوههای فرزندپروری والدین ایفاء میکند. نتیجهگیری: با توجه به نتایج حاصله، برای تبیین آمادگی به اعتیاد نوجوانان میتوان از متغیرهای شیوههای فرزندپروری و نقش میانجی منبع کنترل استفاده نمود. براین اساس توصیه میشود از نتایج این مطالعه در طراحی برنامههای آموزشی و درمانی اعتیاد نوجوانان استفاد گردد. واژههای کلیدی: آمادگی به اعتیاد، شیوههای فرزندپروری، منبع کنترل، نوجوانان، ایذه