جلد 20، شماره 5 - ( 5-1400 )
جلد 20 شماره 5 صفحات 518-503 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
چکیده: (3114 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: همه‌گیری بیماری COVID-19 و اجرای قرنطینه، اثرات مختلفی بر جنبه‌های روانی و اجتماعی افراد جامعه گذاشته است. لذا هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان اضطراب، افسردگی و استرس در دوران شیوع COVID-19 براساس ویژگی‌های شخصیتی بود.
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی، 170 نفر از بزرگسالان ساکن شهر کاشان در اسفند 1398 تا فروردین 1399 به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و به شکل آنلاین به پرسشنامه‌ها پاسخ دادند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (Depression, Anxiety, Stress Scale-21) و پرسشنامه ویژگی‌های شخصیتی NEO (Big Five Inventory-10) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون همبستگی Pearson و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد هر کدام از مؤلفههای روانشناختی با مشخصه روانرنجورخویی ارتباط مثبت و با مشخصه توافقپذیری ارتباط منفی داشت (001/0p<) و همچنین مشخصه وظیفهشناسی با افسردگی ارتباط منفی و با اضطراب و استرس ارتباط مثبت داشت (001/0p<). علاوه بر این، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد متغیرهای پیش‌بین روانرنجورخویی، وظیفهشناسی و توافقپذیری، تغییرات افسردگی، اضطراب و استرس را بهترتیب 4/30، 3/20 و 1/45 درصد تبیین می‌کنند. همچنین با توجه به مقادیر شاخص Beta، می‌توان گفت روانرنجورخویی نقش قوی‌تری در پیش‌بینی هر سه متغیر افسردگی، اضطراب و استرس دارد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این پژوهش می‌توان گفت میزان مشکلات روانشناختی افراد در دوران شیوع کرونا توسط ویژگی‌های روانرنجورخویی، وظیفهشناسی و توافقپذیری آن‌ها قابل پیش‌بینی است. با توجه به نقش قوی‌تر روانرنجورخویی در این زمینه، ضروری به‌نظر می‌رسد برای افراد با این مشخصه، خدمات روان‌درمانی بیش‌تری در سازمآن‌ها در نظر گرفته شود.
واژه‌های کلیدی: ویژگی‌های شخصیتی، اضطراب ، افسردگی، استرس، کرونا، کاشان
زمینه و هدف: همه‌گیری بیماری COVID-19 و اجرای قرنطینه، اثرات مختلفی بر جنبه‌های روانی و اجتماعی افراد جامعه گذاشته است. لذا هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان اضطراب، افسردگی و استرس در دوران شیوع COVID-19 براساس ویژگی‌های شخصیتی بود.
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی، 170 نفر از بزرگسالان ساکن شهر کاشان در اسفند 1398 تا فروردین 1399 به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و به شکل آنلاین به پرسشنامه‌ها پاسخ دادند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (Depression, Anxiety, Stress Scale-21) و پرسشنامه ویژگی‌های شخصیتی NEO (Big Five Inventory-10) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون همبستگی Pearson و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد هر کدام از مؤلفههای روانشناختی با مشخصه روانرنجورخویی ارتباط مثبت و با مشخصه توافقپذیری ارتباط منفی داشت (001/0p<) و همچنین مشخصه وظیفهشناسی با افسردگی ارتباط منفی و با اضطراب و استرس ارتباط مثبت داشت (001/0p<). علاوه بر این، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد متغیرهای پیش‌بین روانرنجورخویی، وظیفهشناسی و توافقپذیری، تغییرات افسردگی، اضطراب و استرس را بهترتیب 4/30، 3/20 و 1/45 درصد تبیین می‌کنند. همچنین با توجه به مقادیر شاخص Beta، می‌توان گفت روانرنجورخویی نقش قوی‌تری در پیش‌بینی هر سه متغیر افسردگی، اضطراب و استرس دارد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این پژوهش می‌توان گفت میزان مشکلات روانشناختی افراد در دوران شیوع کرونا توسط ویژگی‌های روانرنجورخویی، وظیفهشناسی و توافقپذیری آن‌ها قابل پیش‌بینی است. با توجه به نقش قوی‌تر روانرنجورخویی در این زمینه، ضروری به‌نظر می‌رسد برای افراد با این مشخصه، خدمات روان‌درمانی بیش‌تری در سازمآن‌ها در نظر گرفته شود.
واژه‌های کلیدی: ویژگی‌های شخصیتی، اضطراب ، افسردگی، استرس، کرونا، کاشان
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |