|
چکیده
زمینه و هدف: یادگیری، توانایی تغییر رفتار بر اساس تجربه و حافظه، توانایی به یاد آوردن وقایع گذشته به صورت خودآگاه یا ناخودآگاه است. یادگیری و حافظه از عملکردهای پیچیده مغزی محسوب میشوند که نواحی متعددی را در سیستم عصبی مرکزی درگیر میکنند. ایجاد تغییرات مورفولوژیکی سیناپسی پایدار خصوصاً در هیپوکمپ، اساس یادگیری و حافظه میباشد که عوامل مختلفی میتوانند این روند را متأثر نمایند. در این مطالعه اثر مورفین در ناحیه CA3 هیپوکمپ بر یادگیری و حافظه فضایی موشهای صحرایی نر بررسی شد.
مواد و روشها: در ابن مطالعه تجربی تعداد 48 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار بررسی شدند. نمونهها پس از بیهوشی عمیق در دستگاه استرئوتاکسی قرار گرفتند و کانولگذاری دو طرفه در ناحیه CA3 هیپوکمپ انجام شد. حیوانات پس از طی یک هفته دوره بهبودی، به شش گروه تقسیم شدند. گروهها شامل: گروه کنترل (فقط کانولگذاری شده)، گروه شاهد (دریافتکننده سرم فیزیولوژیک) و چهار گروه دیگر بودند که به ترتیب مورفین را با مقادیر 1، 5، 10 و 25 میلیگرم به ازای هر موش و با حجم ١ میکرولیتر از طریق کانولها به مدت ٥ روز و هر روز ٣٠ دقیقه قبل از ارزیابی یادگیری و حافظه فضایی آنها با ماز آبی موریس دریافت کردند.
یافتهها: نتایج به دست آمده نشان داد که مورفین با مقادیر 5، 10 و 25 میلیگرم منجر به تأخیر زمانی و مکانی در رسیدن به سکو در چهار روز شد. مورفین در تمام مقادیر باعث طی کردن مدت زمان و مسافت کمتری در ربع هدف در روز پنجم گردید.
نتیجه گیری: تزریق مورفین در ناحیه CA3 هیپوکمپ باعث اختلال در یادگیری و حافظه فضایی میشود.
واژههای کلیدی : یادگیری، حافظه فضایی، مورفین، هیپوکمپ، ماز آبی موریس
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |