Ethics code: IR.RUMS.REC.1398.147
دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
چکیده: (624 مشاهده)
زمینه و هدف: احیاء قلبی-ریوی (Cardiopulmonary resuscitation) روشی مداخلهای در به تأخیر انداختن مرگ یا پیشگیری از مرگ در افراد دچار ایست قلبی-ریوی است. با توجه به اینکه پرستاران معمولاً اولین افرادی هستند که با چنین موردی مواجهه میشوند، لذا هدف از این مطالعه، تعیین میزان آگاهی پرستاران از آخرین دستورالعملهای احیاء قلبی-ریوی در بیمارستان علیابنابیطالب(ع) رفسنجان میباشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، میزان آگاهی 279 نفر از پرستاران از دستورالعملهای احیاء قلبی-ریوی در بیمارستان علیابنابیطالب (ع) رفسنجان در سال 1398 مورد بررسی قرار گرفت. افراد به صورت سرشماری انتخاب شدند. سطح آگاهی پرستاران با استفاده از پرسشنامهای برگرفته از آخرین دستورالعملهای احیاء قلبی-ریوی بر اساس گایدلاین های انجمن قلب آمریکا اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های t مستقل، آنالیز واریانس یکطرفه، مجذور کای و دقیق فیشر انجام شد.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن افراد شرکت کننده در این مطالعه 01/7 ± 59/34 سال بود که 182 نفر (2/65 درصد) زن و بقیه مرد بودند. نمره آگاهی افراد 57/5 ± 84/71 (بیشترین نمره 06/84 و کمترین 17/52) برآورد گردید که 9 نفر (2/3 درصد) سطح آگاهی ضعیف، 255 نفر (4/91 درصد) خوب و 15 نفر (4/5 درصد) دارای سطح آگاهی عالی بودند. سطح آگاهی پرستارانی که سابقه گذراندن دوره احیاء قلبی-ریوی را داشتند نسبت به سایرین معنادار نبود (544/0=P).
نتیجهگیری: سطح آگاهی اکثر پرستاران در مورد احیاء قلبی-ریوی خوب میباشد و پیشنهاد می شود جهت افزایش سطح آگاهی پرستاران، آموزش عملی، انجام تمرینات و ارزیابی های دوره ای در حیطه احیاء قلبی-ریوی برای پرستاران در نظر گرفته شود.
واژه های کلیدی: احیاء قلبی-ریوی، پرستاران، آگاهی، ایست قلبی-ریوی، رفسنجان
نوع مطالعه:
توصيفي |
موضوع مقاله:
قلب و عروق دریافت: 1401/3/28 | پذیرش: 1401/10/11 | انتشار: 1401/10/30