مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

چکیده
زمینه و هدف: غذا خوردن احساسی منجر به افزایش دریافت انرژی و به‌تبع آن مشکلات مربوط به وزن و شکل بدن می‌شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط احساسات غذایی با شاخص‌های تن‌سنجی در دانشجویان دانشکده تغذیه دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1394 انجام شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه به‌صورت توصیفی در تیرماه سال 1394 بر روی 130 نفر از دانشجویان دانشکده تغذیه دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گرفت. وضعیت احساسات غذایی با پرسش‌نامه  (Emotional eater questionnaire) EEQتعیین شد. برای بررسی ارتباط بین متغیرها از آزمون‌های t مستقل، آنالیز واریانس یک‌طرفه، همبستگی خطی Pearson و مجذور کای استفاده شد.
یافته‌ها: ارتباط بین نمایه توده بدن و نمره احساس غذایی معنی‌دار بود (248/0r=- ،002/0p=)؛ به‌طوری‌که افراد با نمایه توده بدنی بالاتر از 30 کیلوگرم بر مترمربع، نمره احساس غذایی کمتر و کنترل ضعیف‌تری بر غذا خوردن داشتند (69/1±23/4). همچنین، میانگین و انحراف معیار نمره احساس غذایی در افراد با دور کمر غیرنرمال (84/1±71/5) و در افراد با دور کمر نرمال (33/1±82/6) بود (038/0p=). همبستگی مثبت و معنی‌داری بین سن و نمره احساس غذایی به دست آمد (21/0r=، 017/0p=). ارتباط معنی‌داری بین وضعیت زندگی (بومی یا غیربومی بودن) و نمره احساس غذایی مشاهده شد (021/0p=).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد احساسات غذایی منفی با پرخوری، چاقی، سن، سابقه چاقی در بستگان درجه یک و مصرف مکمل ارتباط دارند. ضروری به نظر می‌رسد با ارائه آموزش‌های تغذیه‌ای و روان‌شناختی مناسب در سطح جامعه، احساسات غذایی و انتخاب‌های غذایی ناشی از آن را کنترل نمود تا شاهد اثرات مفیدی در جامعه بود.
واژه‌های کلیدی: احساسات غذایی، شاخص‌های تن‌سنجی، دانشجویان، تغذیه، تبریز