جلد 16، شماره 11 - ( 12-1396 )
جلد 16 شماره 11 صفحات 1012-999 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
sheikholeslami-vatani D, Ebrahimi A. The Effect of Moderate-Intensity Continuous Training Vs. High-Intensity Interval Training on Visceral and Subcutaneous Fats in Obese Women. JRUMS 2018; 16 (11) :999-1012
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-3935-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-3935-fa.html
شیخ الاسلامی وطنی داریوش، ابراهیمی عایشه. تأثیر تمرینات تداومی با شدت متوسط در مقابل تمرینات تناوبی با شدت بالا بر چربی‌های احشایی و زیر جلدی زنان چاق. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1396; 16 (11) :999-1012
دانشگاه کردستان
چکیده: (5021 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: تمرینات ورزشی می‌تواند بر کاهش چربی‌های زیر پوستی و احشایی مؤثر باشد. هدف از این تحقیق، مشخص نمودن تأثیر تمرینات تناوبی با شدت بالا بر چربی احشایی زنان چاق بود.
مواد و روش‌ها: در یک طرح کارآزمایی بالینی، ۳۴ زن چاق سالم به صورت تصادفی به سه گروه تمرین تداومی با شدت متوسط، تناوبی با شدت بالا و گروه کنترل تقسیم شدند. آزمودنیهای گروههای تمرینی، به مدت 12 هفته، 3 جلسه در هفته تمرین کردند. پروتکل تمرینی گروه تداومی شامل 30 دقیقه دویدن با شدت 60-45 درصد ضربان قلب ذخیره و پروتکل تمرینی گروه تناوبی شامل 4 تناوب 4 دقیقهای با شدت 95-85 درصد ضربان قلب بیشینه و وهلههای 3 دقیقهای استراحت فعال بود. گروه کنترل برنامه‌تمرینی نداشت. خون‌گیری 48 ساعت قبل از شروع برنامه تمرینی و مجدداً 48 ساعت پس از خاتمه تمرینات در سالن ورزشی سرپوشیده شهرستان بانه انجام شد. برای تحلیل دادهها از آزمونهای آماری تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر، آزمون تعقیبی Bonferroni و هم چنین آزمون همبستگی Pearson استفاده شد.
یافته‌ها: در مقادیر RBP4 هر دو گروه تمرین تداومی (از ۱۹/۱۳±۱۸/۹۹ به ۸۴/۱۸±۸۲/۶۲) و تناوبی (از ۱۳/۷±۲۳/۸۸ به ۴۸/۹±۹۹/۵۶) به دنبال ۱۲ هفته تمرین، کاهش معناداری دیده شد (در هر دو گروه، ۰01/۰=p). همچنین، در پس آزمون اختلاف معناداری بین مقادیر پلاسمایی RBP4 گروههای مداخله در مقایسه با گروه کنترل ملاحظه گردید (۰۵/۰p<). این در حالی بود که تغییرات درون گروهی گلوکز تنها در گروه تمرین تناوبی (از ۷۴/۳±۹۶/۸۸ به ۵۲/۴±۵۵/۸۰ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر) معنادار بود (۰۳0/۰=p). همچنین، وزن بدن، درصد چربی بدن، شاخص توده بدن و نسبت دور کمر به دور لگن در هر دو گروه تمرینی، پس از ۱۲ هفته انجام تمرینات منظم کاهش محسوس و معناداری یافتند (۰۵/۰p>). اما مقادیر انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در هیچ یک از گروهها با تغییر قابل ملاحظه ای روبرو نشد.
نتیجهگیری: این احتمال وجود دارد که هر دو پروتکل تمرینی تداومی با شدت متوسط و تناوبی با شدت بالا اثرات قابل توجه‌ای بر کاهش چربی احشایی و زیر جلدی زنان چاق داشته باشند، اما به نظر می‌رسد تفاوتی بین این دو نوع برنامه‌ی تمرینی وجود ندارد.
واژههای کلیدی: تمرین تناوبی با شدت بالا، تمرین تداومی، چربی زیر جلدی، چربی احشایی، چاقی، زنان
زمینه و هدف: تمرینات ورزشی می‌تواند بر کاهش چربی‌های زیر پوستی و احشایی مؤثر باشد. هدف از این تحقیق، مشخص نمودن تأثیر تمرینات تناوبی با شدت بالا بر چربی احشایی زنان چاق بود.
مواد و روش‌ها: در یک طرح کارآزمایی بالینی، ۳۴ زن چاق سالم به صورت تصادفی به سه گروه تمرین تداومی با شدت متوسط، تناوبی با شدت بالا و گروه کنترل تقسیم شدند. آزمودنیهای گروههای تمرینی، به مدت 12 هفته، 3 جلسه در هفته تمرین کردند. پروتکل تمرینی گروه تداومی شامل 30 دقیقه دویدن با شدت 60-45 درصد ضربان قلب ذخیره و پروتکل تمرینی گروه تناوبی شامل 4 تناوب 4 دقیقهای با شدت 95-85 درصد ضربان قلب بیشینه و وهلههای 3 دقیقهای استراحت فعال بود. گروه کنترل برنامه‌تمرینی نداشت. خون‌گیری 48 ساعت قبل از شروع برنامه تمرینی و مجدداً 48 ساعت پس از خاتمه تمرینات در سالن ورزشی سرپوشیده شهرستان بانه انجام شد. برای تحلیل دادهها از آزمونهای آماری تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر، آزمون تعقیبی Bonferroni و هم چنین آزمون همبستگی Pearson استفاده شد.
یافته‌ها: در مقادیر RBP4 هر دو گروه تمرین تداومی (از ۱۹/۱۳±۱۸/۹۹ به ۸۴/۱۸±۸۲/۶۲) و تناوبی (از ۱۳/۷±۲۳/۸۸ به ۴۸/۹±۹۹/۵۶) به دنبال ۱۲ هفته تمرین، کاهش معناداری دیده شد (در هر دو گروه، ۰01/۰=p). همچنین، در پس آزمون اختلاف معناداری بین مقادیر پلاسمایی RBP4 گروههای مداخله در مقایسه با گروه کنترل ملاحظه گردید (۰۵/۰p<). این در حالی بود که تغییرات درون گروهی گلوکز تنها در گروه تمرین تناوبی (از ۷۴/۳±۹۶/۸۸ به ۵۲/۴±۵۵/۸۰ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر) معنادار بود (۰۳0/۰=p). همچنین، وزن بدن، درصد چربی بدن، شاخص توده بدن و نسبت دور کمر به دور لگن در هر دو گروه تمرینی، پس از ۱۲ هفته انجام تمرینات منظم کاهش محسوس و معناداری یافتند (۰۵/۰p>). اما مقادیر انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در هیچ یک از گروهها با تغییر قابل ملاحظه ای روبرو نشد.
نتیجهگیری: این احتمال وجود دارد که هر دو پروتکل تمرینی تداومی با شدت متوسط و تناوبی با شدت بالا اثرات قابل توجه‌ای بر کاهش چربی احشایی و زیر جلدی زنان چاق داشته باشند، اما به نظر می‌رسد تفاوتی بین این دو نوع برنامه‌ی تمرینی وجود ندارد.
واژههای کلیدی: تمرین تناوبی با شدت بالا، تمرین تداومی، چربی زیر جلدی، چربی احشایی، چاقی، زنان
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تربيت بدني
دریافت: 1396/5/25 | پذیرش: 1396/11/28 | انتشار: 1396/12/15
دریافت: 1396/5/25 | پذیرش: 1396/11/28 | انتشار: 1396/12/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
