مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

چکیده

  مقدمه و هدف: پوسیدگی دندان شایع‌ترین بیماری مزمن دوران کودکی است و شاخص DMFT مهم‌ترین معیار کمی برای سنجش سلامت دندان است. هدف از این مطالعه ت وصیف شیوع پوسیدگی دندان و وقوع دوطرفه آن در دانش‌آموزان 12 ساله شهر رفسنجان در سال 1386 بود.

  مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی تعداد 353 دانش‌آموز ( 173 دختر و 180 پسر) به صورت تصادفی از مدارس دولتی و خصوصی انتخاب شدند. معاینه بالینی جهت تشخیص پوسیدگی بر اساس معیارهای سازمان بهداشت جهانی انجام شد. معاینه افراد در کلاس درس و در زیر نور چراغ قوه و با استفاده از سوند و آینه دندان‌پزشکی صورت گرفت. داده‌ها پس از مصاحبه و معاینه بالینی توسط یک دندان‌پزشک جمع‌آوری و با استفاده از آزمون آماری t-test تجزیه و تحلیل شدند.

  یافته‌ها: میانگین DMFT 2±46/2 (پسران 78/2 و دختران 13/2) بدست آمد. اجزاء D ، M و F این شاخص به ترتیب 7/75، 7/6 و 6/17% بودند. تفاوت بین شاخص DMFT و اجزاء M و F آن با جنسیت معنی‌دار بود ولی در جزء D معنی‌دار نبود. نسبت دانش‌آموزان Caries Free (CF) 7/20% (پسران 7/16% و دختران 9/24%) به دست آمد و بین دانش‌آموزان CF با جنسیت تفاوت معنی‌داری وجود نداشت، اما بیشترین وقوع پوسیدگی دوطرفه در دندان مولر اول و دوم فک بالا و کم‌ترین آن مربوط به دندان پرمولر دوم فک بالا و پرمولر اول پائین بود.

  نتیجه‌گیری: شیوع پوسیدگی دندان در دانش‌آموزان 12 ساله شهر رفسنجان بیشتر از استانداردهای جهانی سازمان بهداشت جهانی در سال 2010 است. بنابراین بهبود خدمات دندان‌پزشکی موجود و انجام برنامه پیشگیری برای دانش‌آموزان در آینده ضروری به نظر می‌رسد.

  واژه‌های کلیدی: پوسیدگی دندان، DMFT ، Caries Free ، پوسیدگی دوطرفه