زمینه و هدف: سلامت پرستاران از جمله سلامت روان آنان به عنوان ارائه ‌دهندگان مراقبت، در کیفیت مراقبت ارائه شده از سوی آنها بر بیماران تأثیرگذار است. این تحقیق به منظور بررسی سلامت روان پرستاران بخش‌های روانپزشکی و دیالیز دانشگاه علوم پزشکی کاشان صورت گرفته است.

  مواد و روش‌ها : در این پژوهش مقطعی تمامی پرستاران بخش‌های روانپزشکی و دیالیز بیمارستان اخوان، دانشگاه علوم پزشکی کاشان (47 نفر) در سال 1389مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار تحقیق، پرسش‌نامه مشخصات دموگرافیک و پرسش‌نامه سلامت عمومی GHQ-28 بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری مجذور کای و فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

  یافته‌ها: میانگین سنی پرستاران 29/7 ± 90/33 سال بود. 1/85% متأهل، 1/68% زن و 6/59% شاغل در بخش روانپزشکی و 4/40% شاغل در بخش دیالیز بودند. 3/38% پرستاران مورد مطالعه از سلامت روانی خوبی برخوردار نبودند. پرستارانی که دارای اضافه‌کاری بودند از سلامت روان کمتری برخوردار بودند (017/0= p ). افسردگی و ناامیدی در پرستاران بخش روانپزشکی بیشتر از بخش دیالیز بود ( 021/0= p ). بین شیفت کاری، وضعیت استخدامی، سابقه کاری، ‏‏سابقه بیماری جسمی، جنسیت، تأهل و سلامت روان پرستاران تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد.

  نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که میزان قابل ملاحظه ای از پرستاران از سلامت روانی مناسبی برخوردار نمی‌باشند، به خصوص پرستاران بخش روانپزشکی و کسانی که دارای اضافه کار بودند، سلامت روانی کمتری داشتند. لذا مطالعات بیشتر برای بررسی علل مؤثر بر سلامت روان این گروه پرستاران و اقدامات لازم جهت پیش‌گیری و درمان اختلالات روانی در این گروه از پرستاران توصیه می‌شود.

  واژه‌های کلیدی : سلامت روان، پرستار، پرسش‌نامه سلامت عمومی