BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-2048-fa.html
، محمود شیخ فتح‌الهی ، رضا گوجانی ، سعید راضی ، فاطمه ترکاشوند ، بابک حسنلوئی ، سمانه بهادر
gte vml 1]> زمینه و هدف: علی‌رغم مزایای فراوان ورزش، بسیاری از دانشجویان فعالیت
فیزیکی کافی ندارند. با توجه به این که الگوی مراحل تغییر، به عنوان یک مدل جامع
شناخته شده در زمینه ورزش است و خودکارآمدی یکی از سازه‌های اصلی این الگو می‌باشد،
این مطالعه با هدف بررسی رفتار ورزشی دانشجویان پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
بر اساس مدل مراحل تغییر و رابطه آن با خودکارآمدی انجام گرفت. مواد
و روش‌ها:
در این مطالعه مقطعی 284 نفر از دانشجویان پیراپزشکی شرکت کردند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات،
پرسش‌نامه چهار قسمتی شامل اطلاعات
فردی و دموگرافیک، سؤالات مربوط به سطح رفتار ورزشی، سؤالات رفتار ورزشی و فعالیت جسمانی
و خودکارآمدی در ورزش بود. ارتباط بین متغیرها با استفاده از آزمون‌های آماری من
ویتنی U، کروسکال والیس H و ضریب همبستگی
اسپیرمن (rs) بررسی گردید. یافته‌ها: از میان 284 نفر
شرکت‌کننده در مطالعه 81 نفر (5/28%) پسر و 203 نفر (5/71%) دختر بودند و میانگین
سنی آن‌ها 30/2±23/20 سال بود.
از کل این افراد، 72 نفر (3/25%) در مرحله پیش تفکر، 80 نفر (2/28%) در مرحله تفکر، 51 نفر
(18%) در مرحله آمادگی، 39 نفر (7/13%) در مرحله عمل، 15 نفر (3/5%) در مرحله حفظ
و نگهداری، 20 نفر (0/7%) در مرحله انتهایی و 7 نفر نامشخص (5/2%) بودند. نتایج مطالعه ارتباط معنی‌داری را بین
خودکارآمدی و متغیرهای مراحل تغییر (001/0p<) و
رفتار ورزشی (001/0p<)
نشان داد. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج
این مطالعه، خودکارآمدی نقش مهمی در انجام ورزش دارد و از طرف دیگر رابطه
خودکارآمدی دانشجویان با مراحل تغییر رفتار ورزشی حاکی از افزایش خودکارآمدی
دانشجویان با پیشرفت مراحل تغییر رفتار می‌باشد که این نتایج حاکی از ارتباط دو
سویه و مستقیم خودکارآمدی و فعالیت ورزشی می‌باشد. 
چکیده
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
