چکیده

زمینه و هدف: اختلالات خوردن از اختلالات شایع روانی/ روان‌تنی به شمار می‌روند که مشکلات فراوانی در سلامت جسمانی و عملکرد روانی را باعث می‌شوند. از این رو این مطالعه با هدف بررسی اختلالات خوردن در نوجوانان شهرستان گناباد انجام گرفته است.

مواد و روش‌ها: طرح پژوهش حاضر مقطعی است. نمونه این پژوهش را 1500 نفر از دانش‌آموزان 20 دبیرستان پایه اول و دوم شهرستان گناباد در سال 1393 تشکیل دادند که به صورت تصادفی طبقه‌ای انتخاب و در پژوهش شرکت داده شدند. جهت اجرای پژوهش از پرسشنامه نگرش به خوردن (26-EAT) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون کای اسکویر در نرم‌افزار SPSS استفاده گردید.

یافته‌ها: دامنه سنی شرکت‌کنندگان 13 تا 18 سال و میانگین و انحراف معیار سن 70/1‌±‌50/15 بود. در این پژوهش 7/15 % از دانش‌آموزان در معرض اختلال خوردن قرار داشتند. شیوع اختلال بی‌اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی در این نمونه به ترتیب 1/1% و 2/3‌% بود. بین دو جنس دختر و پسر در اختلال خوردن تفاوت معناداری وجود داشت (001/0=p). شیوع این اختلال با سن و پایه تحصیلی نیز ارتباطی معنادار داشت (001/0=p) و اختلال بی‌اشتهایی عصبی بین دو جنس (079/0=p)، در سنین و پایه‌های تحصیلی مختلف (115/0=p) شیوع یکسانی داشت. نتایج نشان داد فراوانی اختلال پرخوری در بین دختران بیشتر است .بنابراین بین دو جنس (014/0=p)، در سنین و پایه‌های تحصیلی مختلف (003/0=p) در شیوع این اختلال ارتباط معناداری وجود داشت (05/0p<).

نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد اختلال خوردن در دانش‌آموزان دختر شیوع بیشتری دارد که ممکن است به دلیل گسترش فرهنگ غرب، الگوهای نامناسب تغدیه‌ای، عوامل نژادی و طبقه اجتماعی که فرد در آن قرار دارد، باشد که بررسی این عوامل در پژوهش_‌‌های مشابه توصیه می‌شود.

واژه‌های کلیدی: دانش‌آموز، اختلال خوردن، بی‌اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی