gte vml 1]> چکیدهج

زمینه و هدف: آسیب‌های ناشی از فرو رفتن سرسوزن و اجسام تیز به عنوان یکی از مخاطرات شغلی در بین کارکنان بهداشتی- درمانی شناخته شده است. عفونت‌های زیادی از جمله عفونت‌های منتقله از طریق خون همچون HIV (ویروس نقص ایمنی انسانی) و هپاتیت‌های B و C می‌توانند از طریق تماس تصادفی با خون یا سایر ترشحات فرد آلوده انتقال یابند. هدف مطالعه حاضر بررسی فراوانی مواجهات شغلی و عوامل مرتبط با آن در کارکنان بیمارستان بعثت سنندج در سال 1393 بود

مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی با حجم نمونه 249 نفر در فاصله زمانی تیر تا شهریور سال 1393 در بیمارستان بعثت سنندج انجام شد. شرکت کنندگان شامل پرستاران، بهیاران، نیروهای کمکی و ماماها بودند. در آنالیز داده‌ها علاوه بر روش‌های توصیفی از روش رگرسیون لجستیک برای بررسی ارتباط متغیرهای مختلف با مواجهات شغلی استفاده گردید.

یافته‌ها: بر اساس نتایج بدست آمده، شیوع مواجهه شغلی در بین کارکنان این بیمارستان 92/79% بود. تحلیل چند متغیره رگرسیون لجستیک نشان داد مردان به نسبت زنان و افراد با سابقه کار بین 10 تا 15 سال بطور معنی‌داری بیشتر دچار مواجهه شغلی (آسیب با سوزن) شده بودند. 36/61% از شرکت کنندگان هم در مورد مواجهات شغلی و نحوه برخورد با آن آگاهی صحیح داشتند.

نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد رخداد آسیب ناشی از سرسوزن یا مواجهات شغلی در این بیمارستان بالا می‌باشد. می‌توان نتیجه گرفت پیشگیری از مواجهات شغلی به عنوان یک جز لاینفک برنامه‌های پیشگیری در محل‌های کار ضروری و حیاتی است و آموزش کارکنان ارائه دهنده خدمات بهداشتی درمانی در مورد شیوه‌های ایمنی باید یک فعالیت مداوم باشد.

واژه‌های کلیدی: مواجهه شغلی، آسیب ناشی از سرسوزن، آگاهی، کارکنان بهداشتی- درمانی