مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

چکیده

زمینه و هدف: بهبود کیفیت هر دانشگاه وابسته به بهبود کیفیت گروه‌های آموزشی آن، به عنوان هسته اصلی فعالیت‌های هر دانشگاه محسوب می شود. این پژوهش با هدف ارزیابی درونی گروه هوشبری دانشکده پرستاری- مامایی و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، به منظور ارتقای کیفیت آموزش و رفع نواقص در گروه هوشبری انجام شد.

مواد و روش‌ها: این پژوهش توصیفی- مقطعی در گروه هوشبری در سال 1392 انجام شد. بر اساس عوامل هفت گانه: رسالت و اهداف، مدیریت و سازمان دهی امور آموزشی و برنامه درسی، هیأت علمی، دانشجویان، فرایند یادگیری یاد دهی و امکانات و تجهیزات، پرسشنامه تهیه شد. جامعه مورد پژوهش شامل اعضای هیأت علمی (6 نفر)، دانشجویان(128 نفر) و سرپرستان اتاق عمل (3 نفر) و مدیر گروه به روش سرشماری در مطالعه شرکت کردند امتیازات بدست آمده از پرسشنامه‌ها و چک لیست‌ها با روش‌های  آمار توصیفی تجزیه و تحلیل و سپس با معیار گورمن مقایسه شدند.

یافته‌ها: از هفت عامل  ارزیابی شده، عامل  اهداف و رسالت گروه  با میانگین امتیاز 68/3  رتبه خوب و عامل دانشجو با امتیاز  5/2 رتبه مرزی و بقیه عوامل مورد بررسی رتبه بیش از رضایت بخش و رضایت بخش  را کسب کردند و در کل کیفیت گروه هوشبری با امتیاز 53/2 از نظر رتبه بندی گورمن در رتبه رضایت بخش قرار گرفت .

نتیجه گیری: با توجه به یافته‌های ارزیابی، گروه هوشبری از دیدگاه دانشجویان و اعضا هیأت علمی در رتبه رضایت بخش قرار گرفت اما لازم است  برای ارتقا عوامل مورد ارزیابی، بویژه عامل دانشجو، اهتمام در رفع نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت و اصلاح نشانگرها،  به عنوان اولویت‌های آتی گروه ارائه گردد.

واژه‌های کلیدی: ارزیابی درونی، کیفیت آموزشی، گروه آموزشی هوشبری