جلد 16، شماره 12 - ( 12-1396 )
جلد 16 شماره 12 صفحات 1137-1126 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه فیزیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه ولیعصر(عج) رفسنجان، رفسنجان، ایران
چکیده: (3305 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: ورود غلظتهای بالای گاز رادون از دو طریق آشامیدن و استنشاق گاز رادون متصاعد شده از آب، میتواند باعث سرطان ریه گردد. هدف از این مطالعه، اندازهگیری غلظت گاز رادون محلول در آبهای زیرزمینی و تعیین دوز مؤثر جذب شده سالانه گاز رادون در شهرستان زرند میباشد.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی بوده و اندازهگیری در سال 1395 بر روی 48 نمونه چاه کشاورزی منطقه زرند که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، انجام گردید. غلظت گاز رادون محلول در آب با استفاده از آشکارساز الکترونیکی قابل حمل RAD7 اندازهگیری و دوز جذبی سالیانه رادون برای بزرگسالان و کودکان محاسبه شد. دادهها توسط آزمون آماری t تک نمونهای مورد تحلیل قرار گرفتهاند.
یافتهها: حداقل و حداکثر مقادیر غلظت گاز رادون نمونهها به ترتیب 077/2±667/4 و 912/4±550/31 بکرل بر لیتر بود. بنابراین، حداقل و حداکثر مقادیر دوز جذبی سالیانه رادون بزرگسالان، ناشی از مصرف آب نمونههای مذکور، به ترتیب 354/20±736/45 و 137/48±190/309 میکروسیورت بر سال، و برای کودکان 935/27±770/62 و 066/66±347/424 میکروسیورت بر سال میباشند. بررسی دقیقتر دادهها توسط آزمون t تک نمونهای نشان میدهد که مقادیر دوز جذبی سالیانه به طور معنیداری (017/0=p) برای بزرگسالان و 001/0>p برای کودکان) از حد استاندارد بالاتر هستند.
نتیجهگیری: غلظت گاز رادون محلول در آب منطقه زرند بالا بود که میتوان با عدم استفاده از آّب در محل چاه و هوادهی آن در مخزن و همچنین آگاهی بخشی کشاورزان از مقدار زمینه غلظت گاز رادون محلول درآب چاههای کشاورزی، پرتوگیری طبیعی آنان را کاهش داد.
واژه‌های کلیدی: گاز رادون، دوز جذب شده، آبهای زیرزمینی، زرند، آشکارساز RAD7
زمینه و هدف: ورود غلظتهای بالای گاز رادون از دو طریق آشامیدن و استنشاق گاز رادون متصاعد شده از آب، میتواند باعث سرطان ریه گردد. هدف از این مطالعه، اندازهگیری غلظت گاز رادون محلول در آبهای زیرزمینی و تعیین دوز مؤثر جذب شده سالانه گاز رادون در شهرستان زرند میباشد.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی بوده و اندازهگیری در سال 1395 بر روی 48 نمونه چاه کشاورزی منطقه زرند که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، انجام گردید. غلظت گاز رادون محلول در آب با استفاده از آشکارساز الکترونیکی قابل حمل RAD7 اندازهگیری و دوز جذبی سالیانه رادون برای بزرگسالان و کودکان محاسبه شد. دادهها توسط آزمون آماری t تک نمونهای مورد تحلیل قرار گرفتهاند.
یافتهها: حداقل و حداکثر مقادیر غلظت گاز رادون نمونهها به ترتیب 077/2±667/4 و 912/4±550/31 بکرل بر لیتر بود. بنابراین، حداقل و حداکثر مقادیر دوز جذبی سالیانه رادون بزرگسالان، ناشی از مصرف آب نمونههای مذکور، به ترتیب 354/20±736/45 و 137/48±190/309 میکروسیورت بر سال، و برای کودکان 935/27±770/62 و 066/66±347/424 میکروسیورت بر سال میباشند. بررسی دقیقتر دادهها توسط آزمون t تک نمونهای نشان میدهد که مقادیر دوز جذبی سالیانه به طور معنیداری (017/0=p) برای بزرگسالان و 001/0>p برای کودکان) از حد استاندارد بالاتر هستند.
نتیجهگیری: غلظت گاز رادون محلول در آب منطقه زرند بالا بود که میتوان با عدم استفاده از آّب در محل چاه و هوادهی آن در مخزن و همچنین آگاهی بخشی کشاورزان از مقدار زمینه غلظت گاز رادون محلول درآب چاههای کشاورزی، پرتوگیری طبیعی آنان را کاهش داد.
واژه‌های کلیدی: گاز رادون، دوز جذب شده، آبهای زیرزمینی، زرند، آشکارساز RAD7
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |