جلد 17، شماره 8 - ( 9-1397 )                   جلد 17 شماره 8 صفحات 768-759 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Beyranvand R, Mirnasouri R, Mostofi S, Salari A. The Effect of Low Back Pain on Functional Stability of the Upper Limb in Gymnast Athletes in Khoramabad 2017 . JRUMS 2018; 17 (8) :759-768
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-4166-fa.html
بیرانوند رامین، میرنصوری رحیم، مستوفی صادق، سالاری اسما. بررسی اثر کمردرد بر ثبات عملکردی اندام فوقانی در ورزشکاران ژیمناست شهرستان خرمآباد در سال 1396. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1397; 17 (8) :759-768

URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-4166-fa.html

بررسی اثر کمردرد بر ثبات عملکردی اندام فوقانی در ورزشکاران ژیمناست شهرستان خرمآباد در سال 1396
رامین بیرانوند ، رحیم میرنصوری ، صادق مستوفی ، اسما سالاری
دانشگاه شهید باهنر کرمان
واژه‌های کلیدی: ثبات عملکردی اندام فوقانی، کمردرد، ژیمناستیک
متن کامل [PDF 204 kb]   (1157 دریافت)     |   چکیده (HTML)  (2453 مشاهده)
متن کامل:   (1989 مشاهده)
مقاله پژوهشی
مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
دوره 17، آبان 1397، 768-759
 
 
تأثیر کمردرد بر ثبات عملکردی اندام فوقانی در ورزشکاران ژیمناست
 
رامین بیرانوند[1]، رحیم میرنصوری[2]، صادق مستوفی[3]، اسما سالاری[4]
 
دریافت مقاله: 30/11/96 ارسال مقاله به نویسنده جهت اصلاح: 17/2/97    دریافت اصلاحیه از نویسنده: 24/4/97         پذیرش مقاله: 26/4/97
 
 

چکیده
زمینه و هدف: کمردرد به عنوان یکی از اختلالات اسکلتی عضلانی شایع‌ در رشته ژیمناستیک به شمار می­رود. هدف از انجام تحقیق حاضر تعیین تأثیر کمردرد بر ثبات عملکردی اندام فوقانی در ورزشکاران ژیمناست بود.
مواد و روش­‌‌ها: در این مطالعه تحلیلی- مقطعی، تعداد 30 نفر از پسران ژیمناست 12 تا 14 سال شهرستان خرم­آباد بر اساس معیار‌های ورود و خروج از تحقیق انتخاب و در دو گروه سالم و دارای کمردرد قرار گرفتند. جهت ارزیابی ثبات عملکردی اندام­فوقانی از آزمون تعادلی Y اندام فوقانی (YBT-UQ) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌‌ها نیز از طریق نرم‌افزار SPSS  نسخه 21 و با استفاده از آزمون  t ­مستقل صورت گرفت.
یافته‌‌ها: نتایج این تحقیق نشان داد که ثبات عملکردی اندام فوقانی در آزمودنی‌‌های گروه سالم به شکل معنی­داری بیشتر از آزمودنی‌های مبتلا به کمردرد می‌باشد (05/0P<). علاوه بر این، نتایج حاکی از این بود که اختلاف گزارش شده بین گروه‌‌های سالم و مبتلا به کمردرد در هر دو اندام غالب و غیر غالب آزمودنی‌ها قابل مشاهده است.
نتیجه­گیری: به­طور کلی به نظر می‌رسد که ابتلاء به کمردرد می­تواند با کاهش ثبات عملکردی اندام­فوقانی در ورزشکاران ژیمناست زمینه را برای بروز آسیب­‌های احتمالی فراهم سازد که البته تأیید این یافته­‌ها نیاز به مطالعات تکمیلی بیشتری دارد.
واژه‌‌های کلیدی: ثبات عملکردی اندام فوقانی، کمردرد، ژیمناستیک
 
 
مقدمه
ژیمناستیک هنری یکی از رشته‌‌های ورزشی است که در آن از حرکات متعددی که نیازمند قدرت عضلانی، انعطاف‌پذیری، تعادل، توان انفجاری، چابکی، استقامت عضلانی و هم­چنین هماهنگی اعضای بدن می‌باشند، استفاده می­شود [1]. گزارشات حاکی از آن است که طی
سالیان اخیر محبوبیت عمومی ژیمناستیک در بین مردم به­طور چشم‌گیری افزایش پیدا کرده است و منجر به افزایش قابل توجهی در تعداد شرکت­کنندگان این رشته ورزشی شده است [2]. با توجه به افزایش تعداد شرکت‌کنندگان این رشته ورزشی در سطوح مختلف به­نظر می‌رسد که نیاز به برنامه‌ریزی و توجه بیشتر جهت توسعه توانایی­‌های عملکردی و هم­چنین پیش­گیری از بروز آسیب‌های جسمانی در این رشته ورزشی ضروری باشد [3]. در این بین توجه به آسیب­‌های اندام فوقانی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا در ژیمناستیک بر خلاف دیگر رشته­‌های ورزشی، اندام فوقانی به شکل گسترد‌ه­ای برای تحمل وزن بدن مورد استفاده قرار می­گیرد و همین امر موجب شده تا این قسمت از بدن به­عنوان دومین بخش شایع در آسیب‌های ژیمناستیک شناخته شود [5-4]. تاکنون گزارشات متعددی در خصوص عوامل آسیب­زا و ریسک فاکتور‌هایی که احتمال بروز آسیب را در بین ورزش­کاران ژیمناستیک افزایش می­دهند، ارائه شده است [8-6]. با این وجود تنها اطلاعات محدودی در زمینه ثبات عملکردی کمربند شانه این ورزش­کاران در دسترس می‌باشد. این در حالی است که در رشته ژیمناستیک همان­طور که پیش­تر نیز اشاره شد اندام فوقانی به شکل گسترد‌های برای تحمل وزن بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد و لذا به نظر می­رسد که بروز برخی اختلالات اسکلتی-عضلانی که موجب تغییر در ثبات عملکردی کمربند شانه­ می­شوند ریسک ابتلاء به آسیب­ در اندام فوقانی را به شکل قابل توجهی در بین ورزش­کاران ژیمناست افزایش می­دهد [4]. در همین راستا نتایج تحقیق Beyranvand و همکاران (2017) نشان داد که ابتلاء به ناهنجاری شانه گرد می‌تواند ثبات عملکردی اندام فوقانی را در ورزش­کاران ژیمناست به شکل معنی­داری کاهش داده و زمینه را برای بروز آسیب­‌های احتمالی در آینده فراهم سازد. این محققان در نهایت گزارش کردند که توجه به وضعیت شانه گرد و تلاش در راستای بهبود و اصلاح این وضعیت در ژیمناستیک­کاران می­تواند نقش مهمی در کاهش آسیب­‌های اندام فوقانی این افراد در آینده داشته باشد [9]. از دیگر اختلالات اسکلتی عضلانی شایع در بین ورزشکاران ژیمناست می­توان به بروز کمردرد مزمن اشاره کرد [10]. در حقیقت با توجه به اینکه رسیدن به سطوح بالای ورزش ژیمناستیک مستلزم تمرینات ورزشی با شدت و حجم زیاد در سنین پایین می­باشد لذا خطر ابتلاء به کمردرد در این افراد به شکل قابل ملاحظه­ای بالا می­باشد [11]. از طرفی با توجه به اینکه ابتلاء به کمردرد می­تواند فعالیت عضلات اطراف شانه را تا حدودی تحت تأثیر قرار دهد، به نظر می‌رسد که بروز این عارضه با تغییراتی در عملکرد حرکتی مفصل شانه همراه باشد [12]. با توجه به شیوع نسبتا بالای کمردرد در بین ژیمناستیک­کاران [11] و از آنجایی­که بروز این عارضه ممکن است در عملکرد کمربند شانه افراد نیز تأثیرگذار باشد، به نظر می­رسد که توجه به این وضعیت اسکلتی-عضلانی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار باشد. همان­طور که پیش­تر هم اشاره شد این اهمیت در بین ژیمناست­‌ها به مراتب بیشتر از سایر ورزش­کاران است چرا که اندام فوقانی در ژیمناستیک نقش بسیار اساسی در اجرای حرکات دارد و به شکل گسترد‌ه­ای برای فعالیت‌‌های دارای تحمل وزن مورد استفاده قرار می‌گیرد [4]. با توجه به اینکه تا‌کنون تأثیر کمردرد بر عملکرد حرکتی اندام فوقانی و نیز بر ثبات عملکردی شانه مورد بررسی قرار نگرفته است، لذا تحقیق حاضر قصد دارد تا به این سوال پاسخ دهد که آیا ابتلاء به عارضه کمردرد می­تواند ثبات عملکردی اندام فوقانی ژیمناست­‌ها را تحت تأثیر قرار دهد یا خیر؟

1. مواد و روش‌‌ها

تحقیق حاضر از نوع تحقیقات تحلیلی-مقطعی می­باشد که ثبات عملکردی مفصل شانه را در دو گروه ژیمناست سالم و دارای کمردرد مورد بررسی و مقایسه قرار داده است. جامعه آماری این تحقیق متشکل از مردان ژیمناست 12 تا 14 سال شهرستان خرم­آباد در سال 1396 بود که حداقل طی 3 سال گذشته به­طور منظم و به صورت 3 جلسه در هفته در تمرینات اختصاصی ژیمناستیک شرکت می­کردند. به منظور انتخاب آزمودنی­‌های تحقیق و پس از فراخوان در باشگاه­‌های ژیمناستیک سطح شهر تعداد 60 نفر از افرادی که دارای شرایط عمومی مطالعه بودند موافقت خود را جهت شرکت در این تحقیق اعلام کردند. هم­چنین این مطالعه دارای کد اخلاق از دانشگاه علوم پزشکی لرستان به شماره LUMS.Rec.1395.243 می­باشد. لازم به ذکر است که از معیار‌های ورود به تحقیق برای گروه مبتلا به کمردرد، وجود کمردرد مزمن غیراختصاصی که بیش از سه ماه از شروع علائم آن گذشته باشد [15-13] و هم­چنین داشتن شدت درد بیشتر از 5 بر اساس معیار سنجش درد VAS بود [16]. هم­چنین آزمودنی‌هایی که دارای سابقه شکستگی یا عمل جراحی در نواحی سر، ستون فقرات و اندام فوقانی بودند و افرادی که سابقه شلی عمومی مفصلی، ابتلاء به استئوآرتریت گردن و هم­چنین درد در نواحی اطراف گردن را داشتند از تحقیـق کنـار گذاشـته شـدند و در هیچ‌کدام از گروه‌‌های تحقیق قرار نگرفتند [17]. در نهایت از بین افراد داوطلب و بر اساس فرمول زیر تعداد 30 نفر به عنوان آزمودنی‌های تحقیق انتخاب شدند و به صورت هدف­مند در دو گروه سالم (15 نفر) و مبتلا به کمردرد (15 نفر) قرار گرفتند (15=n2=n1، 96/1=zα/2، 84/0=zβ، 54/3=σ و 68/3=ε):

پیش از ورود آزمودنی­‌ها به تحقیق از آن‌ها خواسته شد تا فرم رضایت­نامه کتبی شرکت در تحقیق را مطالعه و تأیید کنند. در ادامه جهت اجرای آزمون تعادل Y اندام فوقانی (YBT-UQ) از ابزار مخصوص این آزمون استفاده شد که از یک سطح صاف برای قرار دادن دست تکیه­گاه و میله­‌هایی در جهت­‌های میانی، تحتانی-جانبی و فوقانی‌-جانبی برای مشخص کردن میزان دست­یابی صورت گرفته در هر جهت تشکیل شده بود (شکل 1). شایان ذکر است که روی هر میله یک نشان­گر متحرک قرار داشت که با سُر دادن نشان­گر با دست آزاد، میزان دست­یابی (reach distance) در آن جهت مشخص می­شد [17].
 

شکل 1- وضعیت دست­یابی در جهات میانی (A)، تحتانی- جانبی (B) و فوقانی- جانبی (C)
 
عمل دستیابی در هر سه جهت به صورت پشت سر هم، بدون استراحت و بدون اینکه دست آزاد با زمین تماس پیدا کند صورت می­گرفت و در این حین فرد اجازه داشت پس از انجام هر دور (دستیابی در 3 جهت)، دست آزاد را روی زمین قرار دهد و استراحت کند و این روند را می­بایست 3 دور انجام می­داد [18-17]. به منظور امکان مقایسه افراد، مقادیر دست­یابی با استفاده از طول اندام فوقانی آن‌ها که در بر گیرنده فاصله بین زائده خاری مهره هفتم گردنی و بلندترین انگشت دست (در وضعیت 90 درجه دور شدن شانه و باز شدن آرنج، مچ و انگشتان) می‌باشد نرمال سازی شد [19 ،17]. در نهایت بالاترین میزان دست­یابی در هر جهت (بر حسب سانتی­متر) ثبت گردید و به منظور محاسبه نمره ترکیبی کلی از فرمول زیر استفاده شد [19 ،17]:
 100 × (طول اندام فوقانی×3) / (دست­یابی میانی + دست­یابی تحتانی- جانبی + دست­یابی فوقانی- جانبی) = نمره ترکیبی

در نهایت داده­‌های مربوط به ویژگی­‌های آزمودنی­‌ها و هم­چنین متغیر‌های تحقیق در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بدین ترتیب با توجه به اینکه آزمون شاپیرو- ویلک نشان داد توزیع نمرات آزمون تعادل Y اندام فوقانی به­صورت نرمال است، از آزمون t مستقل برای مقایسه نتایج دو گروه استفاده شد (05/0P<).

2. نتایج

خصوصیات جمعیت شناختی آزمودنی‌ها به تفکیک گروه‌‌های تحقیق در جدول شماره 1 ارائه شده است. به منظور تعیین همگن بودن گروه­‌ها در شاخص­‌های مذکور از آزمون t مستقل استفاده شد که نتایج این آزمون نشان داد بین گروه­‌ها تفاوت معنی­داری وجود ندارد و هر دو گروه در این خصوصیات همگن می­باشند (05/0P<).
 
جدول 1- اطلاعات مربوط به خصوصیات جمعیت­شناختی آزمودنی ها
 
متغیر گروه سالم گروه کمردرد سطح معنی­داری
سن (سال) 06/13 ± 31/2 90/12 ± 53/1 574/0
طول قد  (cm) 93/152±  78/7 13/150±  24/7 317/0
وزن  (kg) 10/46±  63/3 13/46±  58/4 983/0
BMI 74/19±  42/1 46/20±  48/1 185/0
 
- داده­ها به­صورت "انحراف معیار ± میانگین" گزارش شده است.
 
 
نتایج به دست آمده از آزمون تعادل Y اندام فوقانی نیز به تفکیک گروه­‌های مربوطه در جدول شماره 2 ارائه شده است. این نتایج حاکی از آن است که نمرات دستیابی آزمودنی‌های سالم و مبتلا به کمردرد در آزمون YBT-UP به ترتیب 72/82 و 01/77 درصد برای اندام غالب و 29/83 و 48/78 درصد برای اندام غیر غالب می­باشد.
 
 
جدول 2- نتایج آزمون YBT-UQ بر حسب درصد (%) از طول اندام فوقانی (انحراف معیار±  میانگین)
 
جهت گروه سالم گروه دارای کمردرد
اندام برتر اندام غیر برتر اندام برتر اندام غیر برتر
میانی 14/95 ± 67/3 88/95 ± 34/2 45/88 ± 29/3 08/90 ± 83/4
تحتانی-جانبی 78/82±  91/2 28/83±  17/3 36/77±  78/4 63/78±  54/3
فوقانی-جانبی 26/70±  73/2 71/70±  43/3 24/65±  52/3 75/66±  09/3
ترکیبی 72/82±  38/2 29/83±  13/2 01/77±  44/3 48/78±  85/2
 
- داده‌ها بر حسب درصد (%) و به­صورت "انحراف معیار ± میانگین" گزارش شده است.
 
 
نتایج آزمون t مستقل برای مقایسه عملکرد دو گروه سالم و مبتلا به کمردرد نیز نشان داد که بین نتایج آزمون تعادلی در دو گروه تفاوت معنی­داری وجود دارد (05/0P<). این نتایج هم­چنین نشان داد که ابتلاء به عارضه کمردرد منجر به کاهش معنی­داری در نمرات آزمون YBT-UQ در مقایسه با افراد سالم شده است به طوری که این تغییرات در هر دو اندام غالب و غیر غالب آزمودنی­‌ها قابل مشاهده است. نتایج این آزمون در جدول شماره 3 ارائه شده است.
 
 
جدول 3- نتایج آزمون t مستقل برای مقایسه نمرات تعادلی دو گروه سالم و مبتلا به کمردرد (انحراف معیار ± میانگین)
 
  جهت مقدار t df سطح معنی‌داری
اندام غالب میانی 681/6 28 ***001/0
تحتانی-جانبی 416/5 28 ***001/0  
فوقانی-جانبی 018/5 28 ***001/0
ترکیبی 709/5 28 ***001/0  
 
اندام غیر غالب میانی 796/5 28 ***001/0
تحتانی-جانبی 648/4 28 ***001/0
فوقانی-جانبی 954/3 28 ***001/0
ترکیبی 803/4 28 ***001/0
 
- آزمون t مستقل؛ 05/0>P
*** معنی داری در سطح 001/0
 
 

3. بحث

تجزیه و تحلیل نتایج تحقیق حاضر نشان داد که ابتلاء به کمردرد می­تواند نتایج آزمون YBT-UQ را به شکل معنی­داری تحت تأثیر قرار داده و موجب کاهش مقادیر دست­یابی در هر سه جهت مورد بررسی گردد. به­طور کلی گزارش شده است که ابتلاء به کمردرد مزمن غیر اختصاصی می­تواند موجب تغییر در برنامه­ریزی‌های حرکتی و هم­چنین تغییر در مسیر انتقال نیرو به سمت اندام‌ها گردد که همین وضعیت در نهایت می­تواند شخص را در معرض بروز آسیب‌‌های احتمالی در آینده قرار دهد [20]. با توجه به یافته­‌های تحقیق حاضر به نظر می­رسد که تغییرات مذکور در افرادِ مبتلا به کمردرد هم­چنین می­توانند به مانند برخی آسیب­‌های جسمانی صورت گرفته در کمربند شان‌های آن‌ها، موجب تأثیر منفی بر ثبات عملکردی اندام فوقانی و کاهش مقادیر دست­یابی در آزمون تعادل Y اندام فوقانی گردد. این نتایج به نوعی با برخی از گزارشات پیشین در این زمینه هم­خوانی دارد؛ به عنوان مثال Hazar و همکاران طی تحقیقی در سال 2014 گزارش کردند که نمرات دست­یابی آزمون YBT-UQ در افراد سالم به شکل معنی­داری بیشتر از افراد دارای سندرم گیرافتادگی شانه می­باشد [21]. Zandi و همکاران (2015) نیز که ثبات عملکردی اندام فوقانی را در والیبالیست‌های سالم و دارای ناپایداری قدامی مفصل شانه مورد بررسی قرار داده بودند، در نهایت گزارش کردند که بین نمرات دست­یابی آزمودنی‌های دو گروه در هر سه جهت مورد بررسی و هم­چنین در نمره ترکیبی حاصل از آزمون YBT-UQ اختلاف معنی‌داری وجود دارد [17]. این محققان گزارش کردند که بر اثر ناپایداری مفصل شانه، اختلالات ایجاد شده در عملکرد گیرنده­‌های مکانیکی مفصل منجر به مهار واکنش­‌های عصبی- عضلانی ثبات­دهنده مفصل می‌شود که می‌تواند با ایجاد اختلال در سیستم حس عمقی افراد منجر به آسیب‌‌های مکرر و زوال پیش­رونده مفصل گردد [24-22]. در تحقیق دیگری نیز Beyranvand و همکاران (2017) گزارش کردند که ابتلاء به برخی ناهنجاری‌های جسمانی مانند شانه گرد نیز می‌تواند با تغییر در فعالیت عضلات کمربند شانه منجر به کاهش ثبات عملکردی اندام فوقانی شده و متعاقباً کاهش نمرات دست­یابی آزمودنی‌ها در آزمون YBT-UQ را به دنبال داشته باشد. این محققان در نهایت گزارش کردند که تغییرات صورت گرفته در ثبات عملکردی مفصل شانه می­تواند زمینه را برای بروز آسیب‌‌های احتمالی در آینده فراهم سازد [9]. بر همین اساس و با توجه به این که بروز کمردرد مزمن غیر اختصاصی قادر است تغییراتی را در استراتژی و الگو‌های حرکتی و هم­چنین راستای انتقال نیرو برای انجام حرکات در پی داشته باشد [25]، ابتلاء به این عارضه می­تواند موجب تأثیرات منفی بر عملکرد و کارآیی حرکتی افراد شده و با ایجاد تغییر در الگو‌های فعالیت عضلات، شخص را در معرض بروز آسیب‌‌های احتمالی در آینده قرار دهد. در ارتباط با علل احتمالی این پیامد‌ها نیز گزارش شده که ایجاد هر گونه تغییر در راستای قرارگیری استخوان کتف و مسیر اعمال نیرو در اطراف آن می­تواند منجر به ایجاد اختلال در بازخورد گیرنده­‌های دوک عضلانی شده و با کاهش سطح عملکرد آوران­‌های مفصلی، زمینه را برای تغییر در الگو‌های حرکتی که می­بایست طبق بازخورد دقیق گیرنده­‌های حس عمقی عمل کنند فراهم آورد. در چنین شرایطی الگو‌های عضلانی قادر نمی­باشند که به صورت هماهنگ انقباض عضلات را مدیریت کنند و از این رو مفصل دچار بی‌ثباتی عملکردی می­شود [25]. بدین ترتیب با توجه به تغییراتی که ممکن است در اثر ابتلاء به کمردرد مزمن غیر اختصاصی در عملکرد کمربند شانه­ای افراد بروز کند، به نظر می‌رسد که توجه به این وضعیت به ویژه در بین ورزش­کاران ژیمناستیک از اهمیت بسیار زیادی برخوردار باشد. بر همین اساس توصیه می‌شود که جهت پیش­گیری از بروز آسیب‌‌های احتمالی در آینده، در صورت امکان به بررسی اختلالات اسکلتی عضلانی و خصوصاً وضعیت کمردرد در بین ژیمناستیک کاران پرداخته شود و اجرای تمرینات اصلاحی برای بهبود این وضعیت­‌ها در دستور کار مربیان و برنامه‌ریزان ورزشی قرار بگیرد.
نتیجه‌گیری
به طور کلی به نظر می­رسد که ابتلاء به کمردرد مزمن
غیراختصاصی می­تواند نمرات دست­یابی آزمودنی‌ها را در آزمون تعادل Y اندام فوقانی به شکل معنی­داری تحت تأثیر قرار داده و منجر به کاهش ثبات عملکردی اندام فوقانی در وضعیت تحمل وزن شود. بدین ترتیب باتوجه به اینکه در رشته ژیمناستیک به شکل گسترد‌ه­ای از اندام فوقانی برای اجرای حرکات دارای تحمل وزن استفاده می‌شود، به نظر می­رسد که توجه به وضعیت کمردرد و تلاش در راستای بهبود و اصلاح این وضعیت در ورزشکاران ژیمناست احتمالاً بتواند نقش مهمی در کاهش آسیب­‌های اندام فوقانی این افراد در آینده داشته باشد. با این حال و با توجه به اهمیتی که موضوع پیش­گیری از آسیب­‌ها دارد پیشنهاد می­شود که بررسی‌‌های بیشتری در قالب مطالعات تکمیلی جهت رسیدن به نتایج قطعی‌تر صورت بگیرد.
تشکر و قدردانی
بدین وسیله از تمامی آزمودنی‌هایی که جهت اجرای این تحقیق مساعدت و همکاری داشتند کمال تشکر و سپاس­گزاری را داریم.
 
 
 
 
References
 
  1. Mehrtash M, Rohani H, Farzaneh E, Nasiri R. The effects of 6 months specific aerobic gymnastic training on motor abilities in 10-12 years old boys. Sci Gymnastics J 2015; 7(1): 51-60
  2. Sands WA. Injury prevention in women’s gymnastics. Sports med 2000; 30(5): 359-73.
  3. Caine D, Maffulli N, Caine C. Epidemiology of injury in child and adolescent sports: injury rates, risk factors, and prevention. Clin Sports Med 2008; 27(1): 19–50.
  4. Webb BG, Rettig LA. Gymnastic wrist injuries. Curr Sports Med Rep 2008; 7(5): 289-95.
  5. Dixon MI, Fricker PE. Injuries to elite gymnasts over 10 yr. Med Sci Sports Exerc 1993; 25(12): 1322-9.
  6. Caine D, Lindner K. Overuse injuries of growing bones: The young female gymnast at risk. Phys Sports med 1985; 13(12): 51–62.
  7. DiFiori JP, Puffer JC, Aish B, Dorey F. Wrist pain in young gymnasts: Frequency and effects upon training over 1 year. Clin J Sport Med 2002; 12(6): 348–53.
  8. Caine D, Knutzen K, Howe W, Keeler L, Sheppard L, Henrichs D, et al. A three-year epidemiological study of injuries affecting young female gymnasts. Phys Therap Sport 2003; 4(1): 10–23.
  9. Beyranvand R, Mirnasouri R, Mollahoseini S, Mostofi S. The functional stability of the upper limbs in healthy and rounded shoulder gymnasts. Sci Gymnastics J 2017; 9(3): 279-90.
  10. Sundaram B, M Doshi, Pandian JS. Postural stability during seven different standing tasks in persons with chronic low back pain–A cross-sectional study. Indian J Physiother Occup Ther 2012; 6(2): 22-7.
  11. Garrick JG, Requa RK. Epidemiology of women's gymnastics injuries. Am J Sports Med 1980; 8(4): 261-4.
  12. Dickerson CR, Alenabi T, Martin BJ, Chaffin DB. Shoulder muscular activity in individuals with low back pain and spinal cord injury during seated manual load transfer tasks. Ergonomics 2018; 61(1) :1-8.
  13. Baranto A, Hellströmm M, Nyman R, Lundin O, Swärd L. Back pain and degenerative abnormalities in the spine of young elite divers. Knee Surg Sports Traumatol Arthrosc 2006; 14(9): 907-14.
  14. Harringe M, Halvorsen K, Renström P, Werner S. Postural  control measured  as  the  center  of  pressure excursion in young female gymnasts with low back pain or lower extremity injury. Gait & Posture 2008; 28(1): 38-45.
  15. Mann L, Kleinpaul JF, Pereira Moro AR, Mota CB, Carpes FP. Effect of low back pain on postural stability in younger women: Influence of visual deprivation. J Bodywork & Movement Ther 2010; 14(4): 361-66.
  16. Braga AB, Rodrigues A, Lima G, Melo LR, Carvalho AR, Bertolini GRF. Comparison of static postural balance between healthy subjects and those with low back pain. Acta Ortop Bras 2012; 20(4): 210-12.
  17. Zandi Sh, Rajabi R, Minoonejad H, Mohseni-Bandpei MA. Upper Quarter Functional Stability in Female Volleyball Players with and without Anterior Shoulder Instability, with Consideration of Arm Dominance. Rehabilitation 2016; 16(4): 346-55. [Farsi]
  18. Gorman PP, Butler RJ, Plisky PJ, Kiesel KB. Upper Quarter Y Balance Test: reliability and performance comparison between genders in active adults. J Strength Cond Res 2012; 26(11):3043-8.
  19. Cook G. Movement: Functional movement systems: Screening, assessment, corrective strategies. Chichester, UK: Lotus Publishing. 2010. 353-55.
  20. Hodges PW. Changes in motor planning of feedforward postural responses of the trunk muscles in low back pain. Exp brain res 2001; 141(2): 261-6.
  21. Hazar Z, Ulug N, Yuksel I. Upper Quarter Y-Balance Test Score of Patients with Shoulder Impingement Syndrome. Orthop J Sports Med 2014; 2(11): 1-13.
  22. Myers JB, Ju YY, Hwang JH, McMahon PJ, Rodosky MW, Lephart  SM.  Reflexive muscle activation alterations in shoulders with anterior glenohumeral instability. Am J Sports Med 2004; 32(4): 1013-21.
  23. Lephart SM, Warner JJP, Borsa PA, Fu FH. Proprioception of the shoulder joint in healthy, unstable, and surgically repaired shoulders. J Shoulder Elb Surg 1994; 3(6): 371-80.
  24. Myers JB, Wassinger CA, Lephart SM. Sensorimotor contribution to shoulder stability: Effect of injury and rehabilitation. Manual Ther 2006; 11(3): 197-201.
[25] Ha SM, Kwon OY, Jeon HS, Lee WH. Effects of passive correction of scapular position on pain, proprioception, and range of motion in neck-pain patients with bilateral scapular downward-rotation syndrome. Manual Ther 2011; 16(6): 585-9.


The Effect of Low Back Pain on Functional Stability of the Upper Limb in Gymnast Athletes
 
R. Beyranvand[5], R. Mirnasouri[6], S. Mostofi[7], A. Salari[8]
 
 
Received: 19/02/2018  Sent for Revision: 07/05/2018    Received Revised Manuscript: 15/07/2018              Accepted: 17/07/2018
 
 
 
Background and Objectives: Low back pain is one of the most common musculoskeletal disorders in gymnastic. The aim of this study was to assess the effect of low back pain on functional stability of upper limb in gymnast athletes.
Materials and Methods: In this analytical cross-sectional study, 30 male gymnasts (12-14 years old) of Khorramabad were selected based on inclusion and exclusion criteria and assigned into healthy and low back pain groups. The Y balance test of upper quarterly (YBT-UQ) was used in order to assess the functional stability of upper limb. Data analysis was also done using independent t-test by SPSS 21 software.
Results: The results showed that the functional stability of upper limb in healthy subjects was significantly more than the subjects with low back pain (p<0.05). These results also showed that the reported differences between healthy and low back pain subjects were visible in both dominant and non-dominant upper limbs.
Conclusion: In general, it seems that the low back pain can increase the risk of future injuries by reducing the functional stability of the upper limbs in gymnast athletes; however, additional studies are needed to confirm these findings.
Key words: Functional stability of upper limb, Low back pain, Gymnastics
 
Funding: This study did not have any funds.
Conflict of interest: None declared.
Ethical approval: The Ethics Committee of Lorestan University of Medical Science approved this study (LUMS.Rec.1395.243)
 
 
How to cite this article: Beyranvand R, Mirnasouri R, Mostofi S, Salari A. The Effect of Low Back Pain on Functional Stability of the Upper Limb in Gymnast Athletes. J Rafsanjan Univ Med Sci 2018; 17 (8): 759-68. [Farsi]
 
 
[1]- (نویسنده مسئول) دکتری آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران
تلفن: 4221367-0661، دورنگار: 4221367-0661، پست الکترونیکی: ramin_beyranvand@yahoo.com
[2]- استادیار، گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
[3]- کارشناس ارشد، گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
[4]- دکتری آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران
 
[5]- PhD in Sport Injuries and Corrective Exercises, Faculty of Physical Education, Shahid Bahonar University, Kerman, Iran, ORCID: 0000-0001-8437-7232
(Corresponding Author) Tel: (0661) 4221367, Fax: (0661) 4221367, E-mail: Ramin_beyranvand@yahoo.com
  1. - Assistant Prof., Dept. of Sport Sciences, Faculty of Humanities, Lorestan University, Khorramabad, Iran, ORCID: 0000-0002-9557-2081
  1. - MSc, Dept. of Sport Sciences, Faculty of Humanities, Lorestan University, Khorramabad, Iran, ORCID: 0000-0002-5106-9556
  1. - PhD in Sport Injuries and Corrective Exercises, Faculty of Physical Education, Shahid Bahonar University, Kerman, Iran, ORCID: 0000-0001-6077-7987
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تربيت بدني
دریافت: 1396/11/17 | پذیرش: 1397/4/26 | انتشار: 1397/9/24
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Rafsanjan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb