جلد 18، شماره 12 - ( 12-1398 )
جلد 18 شماره 12 صفحات 1269-1253 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه ازاد اسلامی
چکیده: (2273 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: کادمیوم یکی از فلزات سنگین است، که دارای سمیت بالا و خاصیت تجمع پذیری بالا در بافت زنده است. هدف از انجام این پژوهش تعیین کارآیی نانوذره اکسید آهن در جذب کادمیوم از محیطهای آبی بود.
مواد و روش: این مطالعه آزمایشگاهی در تابستان سال 1397 انجام شد. برای تعیین خصوصیات جاذب XRD (X-ray powder diffraction) و SEM (Scanning electron microscope) و برای بررسی گروههای عملکردی جاذب از آنالیز FTIR (Fourier-transform infrared spectroscopy) استفاده شد. فاکتورهای مختلف از قبیل pH، غلظت کادمیوم، زمان تماس و مقدار جاذب در حذف کادمیوم بررسی شد. ایزوترم‌های جذب لانگمویر و فروندلیچ برای توصیف دادههای جذب استفاده شدند. جهت پردازش دادههای حاصل از طرح بلوک کاملاً تصادفی استفاده شد.
یافتهها: میزان جذب بعد از 20 دقیقه بهصورت ثابت در آمد (61%، 032/0P=). بیشترین میزان جذب در 7pH= حاصل شد (99%، 043/0 P=) و کمترین مقدار جذب با اختلاف معنیداری در 3pH= دیده شد (%68، 048/0 P=). میزان جذب فلز با اختلاف معنیداری نسبت به سایرین در غلظت 20 میلیگرم در لیتر بیشترین و در غلظت 90 میلیگرم در لیتر کمترین بود (97 درصد و 5/70 درصد)(039/0P=). در ارتباط با تأثیر مقدار جاذب اکسیدآهن بیشترین جذب در 2 گرم در لیتر و کمترین درصد جذب در 5/0 گرم در لیتر با اختلاف معنیداری مشاهده شد (96/97 درصد و 75 درصد)(047/0P=). جذب کادمیوم توسط اکسیدآهن با مدل لانگمویر مطابقت داشت (4888/0=R2).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج پیشنهاد میشود از پوشش نانوذرات برای افزایش راندمان جذب کادمیوم استفاده کرد و میتوان آن را به عنوان روش مؤثری در حذف کادمیوم برشمرد.
واژههای کلیدی: نانو ذره اکسید آهن، کادمیوم، جذب، ایزوترم
زمینه و هدف: کادمیوم یکی از فلزات سنگین است، که دارای سمیت بالا و خاصیت تجمع پذیری بالا در بافت زنده است. هدف از انجام این پژوهش تعیین کارآیی نانوذره اکسید آهن در جذب کادمیوم از محیطهای آبی بود.
مواد و روش: این مطالعه آزمایشگاهی در تابستان سال 1397 انجام شد. برای تعیین خصوصیات جاذب XRD (X-ray powder diffraction) و SEM (Scanning electron microscope) و برای بررسی گروههای عملکردی جاذب از آنالیز FTIR (Fourier-transform infrared spectroscopy) استفاده شد. فاکتورهای مختلف از قبیل pH، غلظت کادمیوم، زمان تماس و مقدار جاذب در حذف کادمیوم بررسی شد. ایزوترم‌های جذب لانگمویر و فروندلیچ برای توصیف دادههای جذب استفاده شدند. جهت پردازش دادههای حاصل از طرح بلوک کاملاً تصادفی استفاده شد.
یافتهها: میزان جذب بعد از 20 دقیقه بهصورت ثابت در آمد (61%، 032/0P=). بیشترین میزان جذب در 7pH= حاصل شد (99%، 043/0 P=) و کمترین مقدار جذب با اختلاف معنیداری در 3pH= دیده شد (%68، 048/0 P=). میزان جذب فلز با اختلاف معنیداری نسبت به سایرین در غلظت 20 میلیگرم در لیتر بیشترین و در غلظت 90 میلیگرم در لیتر کمترین بود (97 درصد و 5/70 درصد)(039/0P=). در ارتباط با تأثیر مقدار جاذب اکسیدآهن بیشترین جذب در 2 گرم در لیتر و کمترین درصد جذب در 5/0 گرم در لیتر با اختلاف معنیداری مشاهده شد (96/97 درصد و 75 درصد)(047/0P=). جذب کادمیوم توسط اکسیدآهن با مدل لانگمویر مطابقت داشت (4888/0=R2).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج پیشنهاد میشود از پوشش نانوذرات برای افزایش راندمان جذب کادمیوم استفاده کرد و میتوان آن را به عنوان روش مؤثری در حذف کادمیوم برشمرد.
واژههای کلیدی: نانو ذره اکسید آهن، کادمیوم، جذب، ایزوترم
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |