جلد 19، شماره 2 - ( 2-1399 )
جلد 19 شماره 2 صفحات 154-137 |
برگشت به فهرست نسخه ها
احسان فقیه میرزایی 
، عالیه عامری ، حمید فروتن فر ، حسنیه السادات روح الامینی ، محدثه شمس الدینی پور ، ماندانا جعفری
، عالیه عامری ، حمید فروتن فر ، حسنیه السادات روح الامینی ، محدثه شمس الدینی پور ، ماندانا جعفری
دانشگاه علوم پزشکی کرمان
چکیده: (2240 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: سرطان به‌عنوان یکی از معضلات عمده سلامت، یکی از علتهای اصلی مرگ و میر در سطح جهان می‌باشد. مشتقات گزانتین از جمله تئوبرومین، یک دسته از ترکیبات مؤثر در کنترل سرطان میباشند. در این مطالعه یک‌سری مشتقات جدید فنوکسی اتیل تئوبرمین با استخلاف در موقعیت N1 طراحی و فعالیت سمیت سلولی آنها ارزیابی شد. همچنین، مطالعات داکینگ مولکولی جهت پیشبینی مکانیسم احتمالی آنها انجام شد.
مواد و روشها: در این مطالعه آزمایشگاهی، ابتدا، ترکیبات 2، 3 و a-l5 سنتز شدند. سمیت سلولی تمام ترکیبات جدید سنتز شده با روش رنگ سنجی بر پایه MTT (Methylthiazolyldiphenyl-tetrazolium bromide)، علیه 4 رده سلولی سرطانی انسان مورد مطالعه قرار گرفتند. نرم افزار Autodock برای تعیین انرژیهای اتصال این ساختارها بر روی آنزیمهای تتراهیدروفولات ردوکتاز انسانی، اکتو-'5-نوکلئوتیداز انسانی (e5NT) و فسفودی استراز انسانی استفاده شد. داده‌‌ها با استفاده از آنالیز واریانس یک‌طرفه تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج حاصل از مطالعات داکینگ، انرژی اتصال پذیری قابل قبولی (kcal/mol 42/8-) را در برابر e5NT نشان داد. نتایج حاصل از بررسی سمیت سلولی نشان داد که بیشترین اثر سمیت سلولی علیه سلول A549 و MCF-7 رخ داده است (ترکیب e5 به ترتیب با IC50 برابر با 65/86 و 09/161 میکرومولار).
نتیجهگیری: نتایج مطالعات داکینگ مولکولی، انرژی اتصال قابل قبولی در برابر آنزیم اکتو-5'-نوکلئوتیداز نشان داد. در میان مشتقات سنتز شده، ترکیب a5 با پایینترین سطح ΔG (kcal/mol 42/8-) به عنوان بهترین مهارکننده این آنزیم انتخاب شد. اثرات مناسب سمیت سلولی در غلظتهای مختلف ترکیبات سنتز شده بر روی ردههای سلولی MCF7 و A549 مشاهده شد.
واژههای کلیدی: سمیت سلولی، مدل سازی مولکولی، مشتقات تئوبرومین، سنتز
زمینه و هدف: سرطان به‌عنوان یکی از معضلات عمده سلامت، یکی از علتهای اصلی مرگ و میر در سطح جهان می‌باشد. مشتقات گزانتین از جمله تئوبرومین، یک دسته از ترکیبات مؤثر در کنترل سرطان میباشند. در این مطالعه یک‌سری مشتقات جدید فنوکسی اتیل تئوبرمین با استخلاف در موقعیت N1 طراحی و فعالیت سمیت سلولی آنها ارزیابی شد. همچنین، مطالعات داکینگ مولکولی جهت پیشبینی مکانیسم احتمالی آنها انجام شد.
مواد و روشها: در این مطالعه آزمایشگاهی، ابتدا، ترکیبات 2، 3 و a-l5 سنتز شدند. سمیت سلولی تمام ترکیبات جدید سنتز شده با روش رنگ سنجی بر پایه MTT (Methylthiazolyldiphenyl-tetrazolium bromide)، علیه 4 رده سلولی سرطانی انسان مورد مطالعه قرار گرفتند. نرم افزار Autodock برای تعیین انرژیهای اتصال این ساختارها بر روی آنزیمهای تتراهیدروفولات ردوکتاز انسانی، اکتو-'5-نوکلئوتیداز انسانی (e5NT) و فسفودی استراز انسانی استفاده شد. داده‌‌ها با استفاده از آنالیز واریانس یک‌طرفه تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج حاصل از مطالعات داکینگ، انرژی اتصال پذیری قابل قبولی (kcal/mol 42/8-) را در برابر e5NT نشان داد. نتایج حاصل از بررسی سمیت سلولی نشان داد که بیشترین اثر سمیت سلولی علیه سلول A549 و MCF-7 رخ داده است (ترکیب e5 به ترتیب با IC50 برابر با 65/86 و 09/161 میکرومولار).
نتیجهگیری: نتایج مطالعات داکینگ مولکولی، انرژی اتصال قابل قبولی در برابر آنزیم اکتو-5'-نوکلئوتیداز نشان داد. در میان مشتقات سنتز شده، ترکیب a5 با پایینترین سطح ΔG (kcal/mol 42/8-) به عنوان بهترین مهارکننده این آنزیم انتخاب شد. اثرات مناسب سمیت سلولی در غلظتهای مختلف ترکیبات سنتز شده بر روی ردههای سلولی MCF7 و A549 مشاهده شد.
واژههای کلیدی: سمیت سلولی، مدل سازی مولکولی، مشتقات تئوبرومین، سنتز
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
زيست شناسي
دریافت: 1398/6/10 | پذیرش: 1398/11/29 | انتشار: 1399/3/1
دریافت: 1398/6/10 | پذیرش: 1398/11/29 | انتشار: 1399/3/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |