جلد 19، شماره 5 - ( 5-1399 )                   جلد 19 شماره 5 صفحات 484-463 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
چکیده:   (2137 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: کاربرد گسترده داروهای‏ شیمیایی جهت درمان و کنترل بیماری‌های مزمن و عفونی و هم­چنین سرطان‌ کولون سبب افزایش تقاضا برای مواد دارویی و نگه­دارنده طبیعی و ایمن شده است. بنابراین هدف از این پژوهش تعیین گروه‌های عاملی ترکیبات تشکیل دهنده، میزان فنول و فلاوونوئید کل، ﺗﻮاﻧﺎیﯽ رادیﮑﺎل ﮔﯿﺮﻧﺪﮔﯽ، فعالیت ضدمیکروبی و برهم­کنش عصاره آبی شیشه‌شور (Callistemon citrinus) با آنتی­بیوتیک­های رایج درمانی و اثر سمیت سلولی آن بر رده سلولی HT29 بود.
مواد و روش­ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، حضور گروه‌های عاملی ترکیبات تشکیل دهنده عصاره آبی شیشه‌شور با کمک Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR) بررسی گردید. ﺗﻮاﻧﺎیﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪﮔﯽ رادیﮑﺎل­های آزاد، میزان فنول و فلاوونوئید کل، فعالیت ضدمیکروبی و برهم­کنش عصاره آبی شیشه‌شور با آنتی­بیوتیک­های کلرامفنیکل و جنتامایسین و میزان زنده ­مانی رده سلولی HT29 تحت غلظت‌های مختلف عصاره با آزمون MTT (3-[4, 5-dimethylthiazol-2-yl]-2, 5 diphenyl tetrazolium bromide) بررسی شد. داده­ها با استفاده از آنالیز واریانس یک­طرفه و آزمون تعقیبی Duncan تجزیه و تحلیل شد.
یافته­ها: عصاره آبی شیشه‌شور فعالیت ضدمیکروبی قابل توجهی بر باکتری‌های اشرشیا کلی، سودوموناس ائروژینوزا، سالمونلا تیفی، استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا اینوکوا نشان داد. میزان مهارکنندگی رادیکال‌های آزاد در محدوده 33/51-68/71 درصد بود. وجود گروه­های C-C و OH ترکیبات پلی­فنولی عصاره توسط FTIR تأیید شد. غلظت‌های مختلف عصاره رشد سلول HT29 را نسبت به گروه کنترل بعد از 24 ساعت کاهش داد (05/0P<).
نتیجه­گیری: عصاره آبی شیشه‌شور دارای فعالیت ضدمیکروبی، پتانسیل آنتی­اکسیدانی و سمیت سلولی بر رده سلولی HT29 بود. بنابراین، استفاده از عصاره آبی شیشه­شور در صنایع داروسازی و غذایی پیشنهاد می­گردد.
واژه­های کلیدی: سمیت سلولی، حداقل غلظت مهارکنندگی، شرایط برون­تنی، عصاره آبی شیشه‌شور
متن کامل [PDF 663 kb]   (761 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (2155 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: ميكروبيولوژي
دریافت: 1398/11/23 | پذیرش: 1399/4/15 | انتشار: 1399/6/9

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.