جلد 19، شماره 7 - ( 7-1399 )
جلد 19 شماره 7 صفحات 676-661 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده: (1776 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: مفصل زانو مانند مفاصل دیگر بدن تحت تأثیر نقصها، آسیبها و بیماریها قرار میگیرد. زانوی ضربدری یکی از شایعترین عارضههای اندام تحتانی میباشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر یک دوره تمرین اصلاحی با استفاده از تراباند بر مؤلفههای عکسالعمل زمین در دانشجویان پسر دارای زانوی ضربدری طی دویدن میباشد.
مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی بود. 24 دانشجوی پسر دارای زانوی ضربدری (20-30 سال) بهصورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. پژوهش حاضر در مرکز سلامت و تندرستی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1398 صورت پذیرفت. تمرینات اصلاحی به مدت 8 هفته با استفاده از تراباند برای گروه تجربی انجام شد. گروه کنترل در این دوره زمانی هیچگونه تداخل درمانی را دریافت ننمودند. نیروهای عکسالعمل زمین بهوسیله دستگاه صفحه نیرو برتک ثبت گردید. جهت تحلیلهای آماری از آنالیز واریانس با اندازههای مکرر استفاده شد.
یافتهها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که اختلاف معنی‌داری در مؤلفه زمان رسیدن به اوج در راستای عمودی طی فاز هل دادن گروه تجربی با افزایش زمان رسیدن به اوج 17/5 درصد را نشان داد (030/0=P، 589/0=d). سایر مؤلفههای نیروی عکسالعمل زمین در گروه تجربی هیچگونه اختلاف معنی‌داری را طی پسآزمون در مقایسه با پیشآزمون نشان نداد (05/0<P).
نتیجهگیری: تمرینات اصلاحی منتخب با استفاده از تراباند توانستند زمان رسیدن به اوج نیروی عمودی طی فاز هل دادن را طی پس آزمون در مقایسه با پیشآزمون افزایش دهند. این افزایش احتمالاً به علت طولانیتر شدن میزان برخورد پا با سطح بوده است که میزان نیروهای وارده بر پا را کاهش میدهد.
واژههای کلیدی: تمرینات اصلاحی، تراباند، نیروهای عکسالعمل زمین، زانوی ضربدری، دویدن
زمینه و هدف: مفصل زانو مانند مفاصل دیگر بدن تحت تأثیر نقصها، آسیبها و بیماریها قرار میگیرد. زانوی ضربدری یکی از شایعترین عارضههای اندام تحتانی میباشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر یک دوره تمرین اصلاحی با استفاده از تراباند بر مؤلفههای عکسالعمل زمین در دانشجویان پسر دارای زانوی ضربدری طی دویدن میباشد.
مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی بود. 24 دانشجوی پسر دارای زانوی ضربدری (20-30 سال) بهصورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. پژوهش حاضر در مرکز سلامت و تندرستی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1398 صورت پذیرفت. تمرینات اصلاحی به مدت 8 هفته با استفاده از تراباند برای گروه تجربی انجام شد. گروه کنترل در این دوره زمانی هیچگونه تداخل درمانی را دریافت ننمودند. نیروهای عکسالعمل زمین بهوسیله دستگاه صفحه نیرو برتک ثبت گردید. جهت تحلیلهای آماری از آنالیز واریانس با اندازههای مکرر استفاده شد.
یافتهها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که اختلاف معنی‌داری در مؤلفه زمان رسیدن به اوج در راستای عمودی طی فاز هل دادن گروه تجربی با افزایش زمان رسیدن به اوج 17/5 درصد را نشان داد (030/0=P، 589/0=d). سایر مؤلفههای نیروی عکسالعمل زمین در گروه تجربی هیچگونه اختلاف معنی‌داری را طی پسآزمون در مقایسه با پیشآزمون نشان نداد (05/0<P).
نتیجهگیری: تمرینات اصلاحی منتخب با استفاده از تراباند توانستند زمان رسیدن به اوج نیروی عمودی طی فاز هل دادن را طی پس آزمون در مقایسه با پیشآزمون افزایش دهند. این افزایش احتمالاً به علت طولانیتر شدن میزان برخورد پا با سطح بوده است که میزان نیروهای وارده بر پا را کاهش میدهد.
واژههای کلیدی: تمرینات اصلاحی، تراباند، نیروهای عکسالعمل زمین، زانوی ضربدری، دویدن
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تربيت بدني
دریافت: 1398/12/20 | پذیرش: 1399/5/14 | انتشار: 1399/7/28
دریافت: 1398/12/20 | پذیرش: 1399/5/14 | انتشار: 1399/7/28
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |