جلد 20، شماره 5 - ( 5-1400 )
جلد 20 شماره 5 صفحات 553-539 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علوم پزشکی کرمان
چکیده: (1279 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: آموزش همواره به‌عنوان یکی از روش‌های افزایش مهارت افراد در زندگی است. کیفیت زندگی نیز از مسائل بسیار مهم در زندگی افراد به خصوص سالمندان می‌باشد. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر آموزش شیوه زندگی سالم بر کیفیت زندگی سالمندان شهرستان رفسنجان انجام شد.
مواد و روش‌ها: این پژوهش بهصورت نیمهتجربی بر روی سالمندان شهرستان رفسنجان در سال 1398 انجام شد. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای، 84 نفر از سالمندان انتخاب و بهروش تخصیص تصادفی بهطور مساوی به گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. در افراد گروه مداخله یک دوره جلسه آموزشی 4 جلسه‌ای بهمنظور افزایش کیفیت زندگی انجام شد و در گروه کنترل اقدام خاصی انجام نشد. با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد 36 سؤالی کیفیت زندگی افراد در دو مرحله قبل و پس از مداخله مورد بررسی قرار گرفت. دادهها با استفاده از آزمون‌های آماری t زوجی، t مستقل، مجذور کای و آنالیز کواریانس یک متغیره مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سنی افراد در گروه مداخله و کنترل به ترتیب 05/3±26/64 و 82/2±64/63 سال بود (338/0=p). افراد گروه مداخله و کنترل، قبل از مداخله از نظر متغیرهای مورد بررسی اختلاف آماری معنی‌داری نداشتند (05/0<p) ولی پس از مداخله، از لحاظ نمره کیفیت زندگی کلی دارای اختلاف معنی‌داری بودند، بهطوریکه مداخله آموزشی منجر به بهبود کیفیت زندگی در افراد سالمند گردید (037/0=p).
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموزش می‌تواند باعث افزایش کیفیت زندگی سالمندان شود. بنابراین ضروری بهنظر میرسد آموزش سالمندان در اولویت برنامه‌های مسئولین قرار گیرد.
واژه‌های کلیدی: کیفیت زندگی، شیوه زندگی، مداخله، آموزش، سالمندان
زمینه و هدف: آموزش همواره به‌عنوان یکی از روش‌های افزایش مهارت افراد در زندگی است. کیفیت زندگی نیز از مسائل بسیار مهم در زندگی افراد به خصوص سالمندان می‌باشد. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر آموزش شیوه زندگی سالم بر کیفیت زندگی سالمندان شهرستان رفسنجان انجام شد.
مواد و روش‌ها: این پژوهش بهصورت نیمهتجربی بر روی سالمندان شهرستان رفسنجان در سال 1398 انجام شد. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای، 84 نفر از سالمندان انتخاب و بهروش تخصیص تصادفی بهطور مساوی به گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. در افراد گروه مداخله یک دوره جلسه آموزشی 4 جلسه‌ای بهمنظور افزایش کیفیت زندگی انجام شد و در گروه کنترل اقدام خاصی انجام نشد. با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد 36 سؤالی کیفیت زندگی افراد در دو مرحله قبل و پس از مداخله مورد بررسی قرار گرفت. دادهها با استفاده از آزمون‌های آماری t زوجی، t مستقل، مجذور کای و آنالیز کواریانس یک متغیره مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سنی افراد در گروه مداخله و کنترل به ترتیب 05/3±26/64 و 82/2±64/63 سال بود (338/0=p). افراد گروه مداخله و کنترل، قبل از مداخله از نظر متغیرهای مورد بررسی اختلاف آماری معنی‌داری نداشتند (05/0<p) ولی پس از مداخله، از لحاظ نمره کیفیت زندگی کلی دارای اختلاف معنی‌داری بودند، بهطوریکه مداخله آموزشی منجر به بهبود کیفیت زندگی در افراد سالمند گردید (037/0=p).
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموزش می‌تواند باعث افزایش کیفیت زندگی سالمندان شود. بنابراین ضروری بهنظر میرسد آموزش سالمندان در اولویت برنامه‌های مسئولین قرار گیرد.
واژه‌های کلیدی: کیفیت زندگی، شیوه زندگی، مداخله، آموزش، سالمندان
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |